Siarczan manganu(III)

Siarczan manganu(III)
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
konst.	trisiarczan dimanganu, trisiarczan manganu(3+)
addyt.	tris[tetraoksydosiarczan(2−)] manganu(3+)
	Inne nazwy i oznaczenia
półsyst.	siarczan manganu(III)
Stocka	siarczan(VI) manganu(III)
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	Mn; 2(SO; 4); 3
Masa molowa	398,06 g/mol
Wygląd	ciemnozielone kryształy
	Identyfikacja
Numer CAS	13444-72-9
PubChem	9930723
InChI
	InChI=1S/2Mn.3H2O4S/c;;31-5(2,3)4/h;;3(H2,1,2,3,4)/q2*+3;;;/p-6
	InChIKey
	PAVJEQIFHXNOSM-UHFFFAOYSA-H
Właściwości
	Rozpuszczalność w wodzie
	rozpuszczalny
Temperatura rozkładu	ok. 300 °C
Niebezpieczeństwa
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Wiarygodne źródła oznakowania tej substancji; według kryteriów GHS są niedostępne.
	Podobne związki
Inne aniony	MnSO; 4
Inne kationy	Mn; 2(SO; 3); 3
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Siarczan manganu(III), nazwa Stocka: siarczan(VI) manganu(III), Mn
2(SO
4)
3 – nieorganiczny związek chemiczny z grupy siarczanów, sól kwasu siarkowego i manganu na III stopniu utlenienia.

Otrzymywanie

Można go otrzymać w reakcji MnO
2^[1] lub KMnO
4^[2] ze stężonym kwasem siarkowym w podwyższonej temperaturze, np. ^[2]:

2KMnO
4 + 4H
2SO
4 → Mn
2(SO
4)
3 + K
2SO
4 + 4H
2O + 2O
2↑

Reakcję należy prowadzić ostrożnie ze względu na jej egzotermiczny przebieg i powstawanie w początkowej fazie wybuchowego, lotnego Mn
2O
7. Po zakończeniu procesu siarczan potasu usuwa się przez przemywanie osadu stężonym kwasem siarkowym, który z kolei usuwa się wygrzewając produkt w 200 °C^[2].

Właściwości

Ma postać ciemnozielonych^[1]^[2], bardzo silnie higroskopijnych kryształów^[2]. Rozpuszcza się bez rozkładu w kwasie siarkowym, z którego krystalizuje jako Mn
2SO
4·H
2SO
4·6H
2O. W rozcieńczonym kwasie siarkowym (<52%) hydrolizuje^[2]. Z wodą daje fioletowy roztwór, z którego wytrąca się MnO·OH^[1].

Z siarczanami litowców tworzy dwie serie soli podwójnych – ałuny typu Me
2SO
4·Mn
2(SO
4)
3·24H
2O (Me oznacza atom litowca), np. ałun cezowo-manganowy Cs
2SO
4·Mn
2(SO
4)
3·24H
2O, oraz sole o mniejszej zawartości wody krystalizacyjnej, typu Me[Mn(SO
4)
2]^[1].

Zastosowanie

Stosowany jest do wytwarzania soli manganu(III) z acetyloacetonem, Mn(acac)
3, wykorzystywanego przemysłowo jako katalizator niektórych reakcji organicznych^[3].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f AdamA. Bielański AdamA., Podstawy chemii nieorganicznej, wyd. 6, t. 2, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2010, s. 938, ISBN 978-83-01-16282-5 .
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g GeorgG. Brauer GeorgG. (red.), Handbook of Preparative Inorganic Chemistry, t. 1, New York–London: Academic Press, 1963, s. 1467 .
↑ Arno H.A.H. Reidies Arno H.A.H., Manganese compounds, [w:] Ullmann’s Encyclopedia of Industrial Chemistry, Weinheim: Wiley‐VCH, 2005, s. 19, DOI: 10.1002/14356007.a16_123 (ang.).

[Bielański-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f AdamA. Bielański AdamA., Podstawy chemii nieorganicznej, wyd. 6, t. 2, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2010, s. 938, ISBN 978-83-01-16282-5 .

[Brauer-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g GeorgG. Brauer GeorgG. (red.), Handbook of Preparative Inorganic Chemistry, t. 1, New York–London: Academic Press, 1963, s. 1467 .

[Ullmann-3] Arno H.A.H. Reidies Arno H.A.H., Manganese compounds, [w:] Ullmann’s Encyclopedia of Industrial Chemistry, Weinheim: Wiley‐VCH, 2005, s. 19, DOI: 10.1002/14356007.a16_123 (ang.).

[1]

[2]

[3]