Narodowy Instytut Muzeów
| Data założenia |
1988 (jako Ośrodek Ochrony Zbiorów Publicznych) |
|---|---|
| Typ |
instytucja państwowa |
| Państwo | |
| Adres |
ul. Topiel 12, 00-342 Warszawa |
| Dyrektor | |
| Strona internetowa | |
Narodowy Instytut Muzeów (NIM) – państwowa instytucja kultury w Polsce, w latach 2011–2023 działająca pod nazwą Narodowy Instytut Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów (NIMOZ)[1], powstała z przekształcenia Ośrodka Ochrony Zbiorów Publicznych. Obecnie stanowisko dyrektora zajmuje dr Paulina Florjanowicz[2]. Przewodniczącym Rady Programowej jest prof. Jack Lohman[3].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Od 2 września 2023 instytucja funkcjonuje pod nazwą Narodowy Instytut Muzeów (NIM)[1]. Narodowy Instytut Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów (NIMOZ) rozpoczął działalność w marcu 2011 na podstawie zarządzenia Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego[4]. Pierwszym dyrektorem został dr. hab. Piotr Majewski[5].
NIMOZ powstał w oparciu o struktury Ośrodka Ochrony Zbiorów Publicznych (OOZP), powołanego w 1988 dzięki staraniom Jacka Rulewicza, ówczesnego dyrektora Zamku Ujazdowskiego w Budowie[6]. Do 2011 stanowisko dyrektora OOZP piastował Piotr Ogrodzki[7].
OOZP początkowo działał pod nazwą Ośrodek Ochrony Obiektów Muzealnych, a jego celem była ochrona muzeów przed kradzieżami i pożarami, a także ewidencja strat w zbiorach publicznych. W tych czasach powstał pierwszy w Polsce katalog skradzionych dóbr kultury. W 1991 roku rozszerzono zakres działania instytucji o biblioteki, archiwa i zabytki nieruchome oraz przemianowano na Ośrodek Ochrony Zbiorów Publicznych[8].
Działalność
[edytuj | edytuj kod]Zgodnie ze statutem Narodowego Instytutu Muzeów (NIM) do zakresu jego działalności należy wyznaczanie i upowszechnianie standardów oraz dobrych praktyk w zakresie muzealnictwa i ochrony zbiorów, wspieranie rozwoju kadr muzealnych, inicjowanie i wspieranie współpracy pomiędzy muzeami oraz podejmowanie działań na rzecz zapewnienia bezpieczeństwa polskich muzeów i ich zbiorów[9].
NIM zajmuje się m.in. działalnością wydawniczą, programami wsparcia finansowego, organizacją szkoleń dla muzealników oraz konkursów dla muzeów, przede wszystkim Konkursu na Wydarzenie Muzealne Roku „Sybilla”[10].
Instytut współpracuje nie tylko z muzeami, lecz także organizacjami muzealników w Polsce (m.in. Stowarzyszenie Muzealników Polskich, Polski Komitet Narodowy ICOM) oraz za granicą (m.in. Network of European Museums Organisations)[11].
W 2022 NIM rozpoczął również realizację projektu inwestycyjnego polegającego na budowie PANOPTIKUM – centrum kompetencji dla muzeów, które ma być oddziałem Narodowego Instytutu Muzeów. Zlokalizowany w Lesznowoli pod Warszawą oddział zapewni szeroki wachlarz usług dla muzeów z całej Polski, m.in. wspieranie rozwoju kadr muzealnych, zapewnienie bezpieczeństwa przechowywanych zbiorów, ich konserwację i dokumentację, a także realizację programu edukacyjnego dla wszystkich zainteresowanych działalnością muzealną[12].
Dyrektorzy
[edytuj | edytuj kod]- Piotr Ogrodzki (1986–2011)[7]
- dr hab. Piotr Majewski (2011–2022)[13][14]
- dr Paulina Florjanowicz (od 2023)[2]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Witamy w Narodowym Instytucie Muzeów! - NIMOZ [online], nimoz.pl [dostęp 2023-10-12] (pol.).
- ↑ a b dr Paulina Florjanowicz dyrektorem Narodowego Instytutu Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów - NIMOZ [online], nimoz.pl [dostęp 2023-10-12] (pol.).
- ↑ Inauguracyjne posiedzenie Rady Programowej NIMOZ - NIMOZ [online], nimoz.pl [dostęp 2023-10-12] (pol.).
- ↑ Piotr Majewski i inni, 2011-2013: Narodowy Instytut Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów = 2011-2013: National Institute for Museums and Public Collections, Warszawa: Narodowy Instytut Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów, 2013, s. 4, ISBN 978-83-936912-8-9 [dostęp 2023-10-12].
- ↑ Narodowy Instytut Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów MKiDN - 2011 [online] [dostęp 2023-10-12] (pol.).
- ↑ Piotr Ogrodzki, XX lat Ośrodka Ochrony Zbiorów Publicznych 1988–2008, „Cenne, Bezcenne, Utracone” (4), 2008, [wkładka].
- ↑ a b Piotr Żuchowski, In memoriam…, „Cenne, Bezcenne, Utracone” (1–4), 2013, [numer specjalny poświęcony pamięci Piotra Ogrodzkiego].
- ↑ Piotr Ogrodzki, Ośrodek Ochrony Zbiorów Publicznych (Historia i dzień dzisiejszy), „Wiadomości Konserwatorskie”, nr 3/4, 1998, s. 18–19.
- ↑ Statut - NIMOZ [online], nimoz.pl [dostęp 2023-10-12] (pol.).
- ↑ Piotr Majewski i inni, 2011-2013: Narodowy Instytut Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów = 2011-2013: National Institute for Museums and Public Collections, Warszawa: Narodowy Instytut Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów, 2013, s. 42, ISBN 978-83-936912-8-9 [dostęp 2023-10-12].
- ↑ Piotr Majewski i inni, 2011-2013: Narodowy Instytut Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów = 2011-2013: National Institute for Museums and Public Collections, Warszawa: Narodowy Instytut Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów, 2013, s. 5, ISBN 978-83-936912-8-9 [dostęp 2023-10-12].
- ↑ Projekt PANOPTIKUM – centrum kompetencji dla muzeów. Oddział Narodowego Instytutu Muzeów w Lesznowoli - NIMOZ [online], nimoz.pl [dostęp 2023-10-12] (pol.).
- ↑ Narodowy Instytut Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów MKiDN - 2011 [online] [dostęp 2023-10-12] (pol.).
- ↑ Powołanie dyrektora NIMOZ - Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego - Portal Gov.pl [online], Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego [dostęp 2023-10-12].