István Nemere
István Nemere | |
---|---|
István Nemere - hungara verkisto kaj tradukisto | |
Persona informo | |
Naskiĝo | 8-an de novembro 1944 en Pécs, Hungara reĝlando |
Morto | 15-an de novembro 2024 (80-jaraĝa) |
Lingvoj | Esperanto • hungara • pola |
Ŝtataneco | Hungario |
Alma mater | Universitato Eötvös Loránd - bibliotekscienco (–1975) |
Familio | |
Patro | Ferenc Nemere (en) |
Patrino | Mária Nemere (en) |
Okupo | |
Okupo | lingvisto sciencfikcia verkisto verkisto Literatura tradukisto bibliotekisto esperantisto tradukisto |
Verkoj | Q114525621 Q467901 |
TTT | |
Retejo | http://nemere.hu/ |
István NEMERE [IŜTvan NEMere] (laŭ la hungara skribmaniero Nemere István; iam uzadis Stefano Nemere) (naskiĝis la 8-an de novembro 1944 en Pécs — mortis la 15-an de novembro 2024) estis hungara verkisto kaj tradukisto.
Esperantistiĝis en 1962. Nemere verkas ĉefe en la hungara lingvo, sed ankaŭ - tre aktive - en Esperanto. Lia verkaro kovras vastan gamon da temoj; ĝi konsistas ekz. el krimromanoj, sciencfikcio, amromanoj kaj fikciaj libroj pri politikaj/sociaj problemoj.
Li gajnis trifoje la premion "La Verko de la Jaro" kaj prezidis la Esperantan PEN-Centron. En la 1960-aj jaroj li estis interalie pioniro de la aplikita denaskismo (unua redaktoro de "Gepatra Bulteno", unua organizanto de REF - Renkontiĝo de Esperantistaj Familioj).
La romano de Nemere Krias la silento (2002) estas inspirita de la vivo de la Nobelpremiito Oe Kenzaburo, kies propra romano 個人的な体験, Kojinteki na taiken (1964) grandparte paralelas al la komenco de la romano de Nemere. Posta romano de Oe, 万延元年のフットボール, Man'en gan'nen no futtobōru (1967), ricevis en angla traduko la titolon The Silent Cry (La silenta krio), kiu paralelas al la titolo de la libro de Nemere.
Nemere iam uzadis ankaŭ la nomversion Stefano Nemere, sed lia nomo aperis plej ofte kiel István Nemere en Esperantujo.
Verkoj en Esperanto
[redakti | redakti fonton]- La naŭa kanalo (novelaro 1981) (vidu apude la kovrilpaĝon)
- La fermita urbo (romano 1982; reeldono 2000) (vidu apude la kovrilpaĝon)
- La blinda birdo (romano 1983) (vidu apude la kovrilpaĝon)
- Sur kampo granita (romano 1983; reeldono 1987). En 1997 aperis ĝia traduko en la nederlanda, Op een veld van graniet.
- Febro (romano 1984) (vidu apude la kovrilpaĝon)
- La monto (romano 1984)
- La alta akvo (romano 1985)
- Serĉu mian songon (romano 1987)
- Terra (romano 1987)
- Dum vi estis kun ni (romano 1988)
- Vivi estas danĝere (romano 1988)
- Vi povas morti nur dufoje (romano 1989)
- Pigre pasas la nokto (romano 1992) (vidu sube la kovrilpaĝon)
- Krokize de mia ĝardeno (novelaro 1992)
- Nesto de viperoj (romano 1994)
- Amparolo (novelaro 1997)
- Serĉu, kaj vi trovos (romano 1999)
- Vizito sur la Teron (romano 2001) (vidu apude la kovrilpaĝon)
- Krias la silento (romano 2002)
- Vismar (romano 2008)
- Serpentoj en la puto (romano 2009)
- Jesa (romano 2009; nova eldono 2019)
-
Kovrilpaĝo de István Nemere: Febro, HEA, 1984
-
Kovrilpaĝo de István Nemere: La blinda birdo, HEA, 1983
Recenzoj
[redakti | redakti fonton]- Sten Johansson (5 2007). “Facile digestebla romano”, Esperanto (eo) (1203 (5)), p. 110.
Eksteraj ligiloj
[redakti | redakti fonton]- Lia ttt-ejo Esperante Arkivigite je 2015-11-04 per la retarkivo Wayback Machine
- Intervjuo kun István Nemere aperinta en La Ondo de Esperanto de decembro 2019
- Biografio, verkoj kaj recenzoj pri ili ĉe OLE
- Verkoj de kaj pri István Nemere[rompita ligilo] en la Kolekto por Planlingvoj kaj Esperantomuzeo Arkivigite je 2007-12-21 per la retarkivo Wayback Machine
- Giorgio Silfer (2010). “Sur kampo granita”, La Ondo de Esperanto (10 (192)), p. 20.