Euselachii

	Euselachii
	Okres istnienia: dewon środkowy–dziś PreꞒ Ꞓ O S D C P T J K Pg N Q
	; Rekonstrukcja Wodnika striatula z późnego permu
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	chrzęstnoszkieletowe
Podgromada	spodouste
Infragromada	Euselachii

Euselachii (z gr. Eu – prawdziwe, dobre lub oryginalne; selachos – rekin lub ryba chrzęstna) – takson w obrębie ryb chrzęstnoszkieletowych (Chondrichthyes), obejmujący współcześnie występujące rekiny (w potocznym znaczeniu), płaszczki oraz spokrewnione z nimi taksony kopalne^[1]. W zapisie kopalnym znane są z warstw środkowego dewonu^[2].

Takson Euselachii łączy dwie główne grupy ryb chrzęstnoszkieletowych o prymitywnej budowie ciała. Rekinokształtne charakteryzują się ułożeniem szczelin skrzelowych na bokach ciała, dwiema płetwami grzbietowymi uzbrojonymi w kolce, oraz obecnością płetwy odbytowej. Przednia krawędź płetwy piersiowej nie łączy się z bokiem głowy. Drugą grupę stanowią płaszczki, u których szczeliny skrzelowe położone są w dolnej części ciała, a przednia krawędź rozszerzonej płetwy piersiowej połączona jest z bokiem głowy, tworząc u większości gatunków kształt dysku^[1].

Klasyfikacja

wymarłe Ctenacanthiformes
wymarłe Hybodontiformes – hydobonty^[2]
Neoselachii – nowożarłacze^[2]
- Selachii – bokoszpare^[3] (współczesne rekiny)
- Batoidea (płaszczki s.l.)

Przypisy

↑ ^a ^b Nelson 2006 ↓, s. 46
↑ ^a ^b ^c Ginter 2012 ↓, s. 122
↑ Stanisław Rutkowicz: Encyklopedia ryb morskich. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie, 1982, s. 43. ISBN 83-215-2103-7.

Bibliografia

Michał Ginter: Ryby kopalne. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2012. ISBN 978-83-235-0973-8.
Joseph S. Nelson: Fishes of the World. John Wiley & Sons, 2006. ISBN 0-471-25031-7.

[Nelson-1] Nelson 2006 ↓, s. 46

[Ginter-2] Ginter 2012 ↓, s. 122

[Rutk-3] Stanisław Rutkowicz: Encyklopedia ryb morskich. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie, 1982, s. 43. ISBN 83-215-2103-7.

[1]

[2]

[3]