Naar inhoud springen

Nikolaos Skalkottas

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Nikos Skalkottas)
Nikolaos Skalkottas
Nikolaos Skalkottas
Algemene informatie
Land Griekenland
Geboortedatum 8 maart 1904jul.
Geboorteplaats Chalkis
Overlijdensdatum 19 september 1949
Overlijdensplaats Athene
Doodsoorzaak hernia
Werk
Beroep componist, violist
Leerlingen Kostas Kapnisis
Studie
School/universiteit Conservatorium van Athene, Prussian Academy of Arts
Leerling van Arnold Schoenberg, Kurt Weill, Philipp Jarnach, Paul Juon, Willy Hess, Robert Kahn
Kunst
Muziek­instrument viool
Genre klassieke muziek, dodecafonie
Familie
Echtgenoot Maria Pangali
Partner(s) Mathilde Temko
Kinderen Alekos Skalkottas, Nikos N. Skalkottas, Artemis Lindal
Persoonlijk
Talen Grieks, Duits
Diversen
Lid van Tweede Weense School, Panhellenic Musician Union
handtekening
De informatie in deze infobox is afkomstig van Wikidata.
U kunt die informatie bewerken.

Nikolaos (Nikos) Skalkottas (ook: Scalcotas) (Grieks: Νικόλαος (Nίκος) Σκαλκώτας) (Chalkis, 8 maart 1904Athene, 19 september 1949) was een Grieks componist.

Skalkottas groeide op het eiland Euböa in een heel muzikale omgeving op. Toen hij vijf jaar jong was, vertrok de hele familie naar Athene en hij begon daar viool te spelen. Zijn eerste muzieklessen kreeg hij van zijn vader, een amateurfluitist, daarna van zijn neef, eveneens een fluitist en pianist. Zijn zuster was ook pianiste en zangeres. Op 10-jarige leeftijd studeerde hij aan het Odeon (of: Odeion), het conservatorium, te Athene, waar hij in 1920 het diploma voor viool met een gouden medaille behaalde met de interpretatie van het Vioolconcert van Ludwig van Beethoven. Dit bezorgde hem een studiebeurs.

In 1921 vertrok hij naar Duitsland, waar hij tot 1933 verbleef. Hij studeerde aan de Hochschule für Musik in Berlijn in de meesterklas voor viool van Willy Hess. Verder studeerde hij compositie bij Paul Juon en Paul Kahn. Een leerling van Ferruccio Busoni, Philipp Jarnach, was zijn volgende leraar. Toen Jarnach in 1927 van Berlijn vertrok, bezocht Skalkottas de meesterklas bij Arnold Schönberg die hij vereerde. Hij studeerde bij hem tot 1931. Ook kreeg hij compositieles van Kurt Weill. Schönberg schrijft in zijn laatste boek Stil und Idee - nadat hij rond 20 jaren geen contact met hem heeft gehad - dat Skalkottas als een van de weinige van zijn honderden leerlingen iemand is, die componist in de hele zin van het woord is geworden.

In mei 1933 ging Skalkottas overhaast naar Griekenland terug en liet zijn vriendin, met wie hij twee kinderen had, en alle manuscripten van partituren achter. Rond 60 van zijn 170 composities zijn sindsdien spoorloos verdwenen.

Het leven in Griekenland was voor hem niet eenvoudig. Hij kreeg geen waardering en dat had invloed op zijn persoonlijkheid en karakter. De vroeger zo sprankelende, levenslustige Skalkottas trok zich terug in isolement en als redmiddel begon hij intensief te componeren. Hij sprak zelden - zelfs tegenover vrienden - over zijn scheppende werkzaamheid en deed niets om de uitvoering of publicatie van zijn werken gerealiseerd te krijgen. Zo bleef het belangrijkste deel van zijn werken tot zijn overlijden onbekend.

In het bijzonder in de jaren 1938 en 1939 componeerde hij meer en meer en werkte dag en nacht - naast talrijke tijd- en gezondheidsrovende werkzaamheden, die hem de basis voor een heel eenvoudig leven mogelijk maakten - en het ene meesterwerk na het andere ontstond. In al die jaren van grote scheppende bedrijvigheid verliep zijn dagelijks leven zonder grote veranderingen, altijd door ellende en vergetelheid bedreigd.

In 1946 huwde hij met Maria Pangali, een Griekse pianiste, met wie hij twee zonen kreeg.

De werken die tussen 1935 en 1945 ontstonden, getuigen van toenemende structurele complexiteit en meesterschap in opbouw, culminerend in werken als het operavoorspel, maar oorspronkelijk als symfonie geconcipieerde De terugkeer van Odysseus (1942), en de onvoltooide Tweede Orkestsuite. Skalkottas is een fantasievolle instrumentator en orkestrator. Zijn Techniek van de orkestratie uit 1940 bleef manuscript.

Werken voor orkest

[bewerken | brontekst bewerken]
  • 1929 Andantino (deel II) uit "Sonatina No. 1"
  • 1929-1935 Symfonische suite no. 1
  • 1931 Concerto No.1, voor piano en orkest
    1. Allegro moderato
    2. Andante cantabile
    3. Allegro vivace - Presto
  • 1933-1936 36 Griekse dansen
    1. Tsamikos - An Eagle
    2. Critikos
    3. Ipirotikos
    4. Peloponnissiakos
    5. Critikos - I enjoy no other dance
    6. Kleftikos
    7. Sifneikos
    8. Kalamatianos
    9. Dance of Zalongo
    10. Macedonikos
    11. Oh friends, who threw this apple?
    12. Thessalioks
    13. Syrtos
    14. Sifneikos - At Saint Marcella
    15. Critikos - Early at dawn I will rise
    16. Nissiotikos - A woman from Mylopotamos
    17. Vlachikos
    18. Black Sash
    19. Kathistos
    20. Chitikos
    21. Tsamikos
    22. Epitrapezios (Critikos)
    23. Maecedonikos
    24. Peloponnissiakos - The brave Lyngos
    25. Hostianos
    26. Ipirotikos
    27. Kleftikos
    28. Mariori
    29. Down there, at the villages of Valtos
    30. Macedonikos
    31. Chitikos - Down there at the seashore
    32. Kleftikos
    33. Kiss under a bitter-orange tree
    34. Arcadikos
    35. Messolongitikos
    36. Mazochtos - I shall become a swallow
    • Alternatiefe versies van dansen
      1. Chiotikos
      2. Tsamikos
      3. Macedonikos
  • 1937 Concerto No.2, voor piano en orkest
    1. Allegro molto vivace
    2. Andantino
    3. Allegro moderato
  • 1938 Concerto, voor viool en orkest
    1. Molto appassionato
    2. Andante con spirito
    3. Allegro vivo vivacissimo - Prestissimo
  • 1938 The Maiden and Death, balletsuite voor orkest
    1. Moderato maestoso - attaca
    2. Allegro - attaca
    3. Andantino - Tempo di Valse (Lento) - Allegro moderato - Lento - attaca
    4. Vivo; Allegro - attacca
    5. Lantement - attaca
    6. Moderato assai; Lento - Allegro moderato - Lento
  • 1939 The Gnomes balletmuziek
    1. Introduction
    2. Espressivo molto
    3. The Gnomes in the Underworld
    4. Carol
    5. Hearth
    6. Carol
    7. The Gnomes (I)
    8. The Gnomes (II)
    9. The Monster
    10. Chase
    11. Dismissal
    12. Chorale
    13. The Song of Joy
    14. Finale
  • 1939 Concertino, voor hobo en kamerorkest
  • 1940 Concerto voor contrabas en orkest
    1. Andante - Allegro
    2. Andantino
    3. Allegro vivo e molto ritmato
  • 1942 Kleine suite no. 1, voor strijkers
    1. Allegro
    2. Andante
    3. Allegro vivo
  • 1942-1943 Symfonie in een beweging "De terugkeer van Odysseus"
  • 1943 Griekse dans in C
  • 1944 Largo Sinfonico uit de Tweede suite voor orkest
  • 1944-1945 Ouvertüre Concertante
    1. Allegro
  • 1944-1949 Mayday Spell - A Fairy Drama, symfonische suite
    1. Overture
    2. Fairy Tale
    3. Ballet - Dance of the Faires
    4. Love scene
    5. Argyro's Song
    6. Little Dance Song
    7. Folk-song
    8. Short folk dance
    9. Prelude
    10. The mother's lament
  • 1947-1948 Oud Griekse mars
  • 1948 Four Images
    1. The harvest
    2. The seeding
    3. The vintage
    4. The wine-press
  • 1948 Sinfonietta in Bes
  • 1949 Tema con variazioni
    1. Thema. Andantino - attacca
    2. Variatie 1. Allegretto - attacca
    3. Variatie 2. Moderato - attacca
    4. Variatie 3. Allegro ritmato
  • 1949 Characteristic Piece — "Nocturnal Amusement"
  • 1949 Kleine suite no. 2
  • 1949 De Zee, ballet suite
    1. Prelude
    2. The Child of the Sea
    3. Dance of the Waves
    4. The Trawl
    5. The Little Fish
    6. The Dolphins
    7. Nocturne
    8. The Preparation of the Mermaid
    9. Dance of the Mermaid
    10. The Tale of Alexander the Great
    11. Finale. Hymn to the Sea
  • Concerto, voor drie bouzouki's en orkest
  • Karakteristisch stuk in C, voor xylofoon en kamerorkest
  • Kleine Serenade (Serenata)

Werken voor harmonieorkest

[bewerken | brontekst bewerken]
  • 1939 Concerto No.3, voor piano en tien blaasinstrumenten
    1. Moderato
    2. Andante sostenuto
    3. Allegro giocoso
  • 1940-1942 Griekse dansen voor harmonieorkest
  • 1940-1942 Suite No. 1 uit "Griekse dansen"
  • 1940-1942 Suite No. 2 uit "Griekse dansen"
    1. Epirotikos
    2. Kalamatianos
    3. Sifneikos
    4. Kritikos
  • 1947 Klassieke symfonie in A-groot, voor blaasinstrumenten, slagwerk en contrabas

Muziektheater

[bewerken | brontekst bewerken]
Voltooid in titel aktes première libretto
1944/1949 Im Maienzauber in vijf bedrijven, 13 scènes
Voltooid in titel aktes première libretto choreografie
1938 Das Mädchen und der Tod 8 scènes
1948 Dansensuite 4 bedrijven
1948-1949 Thalassa (Η θάλασσα) (De Zee)
    1. Voorspel
    2. Kind van de zee
    3. Dans van de golfen
    4. De visser
    5. De kleine vissen
    6. De dolfijnen
    7. Nocturne
    8. Voorbereiding van de zeemaagd
    9. Dans van de zeemaagd
    10. De sage van "Alexander de Grote"
    11. Hymne aan de zee

Vocale muziek

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Vijftien liederen
  • Zestien liederen, voor sopraan en piano - tekst: Hrissos Esperas
    1. Perfection
    2. Glimmer
    3. Ad apertum Libri
    4. Night-Time
    5. Revelation/Apocalypse
    6. Loneliness
    7. Spring
    8. Fig Tree
    9. Chrysanthemums
    10. Passage
    11. The Loom's Song
    12. Farmer
    13. Reeds
    14. Orchard
    15. This Evening
    16. Autumn

Werken voor koor

[bewerken | brontekst bewerken]
  • 4 liederen, voor driestemmig vrouwenkoor
  • 1925 Sonata no.1, voor viool en piano
    1. Allegro furioso, quasi Presto
    2. Adagietto
    3. Allegro ritmato
    4. Adagio - Allegro molto Moderato
  • 1927 Sonatina
  • 1928 Strijkkwartet no. 1
    1. Allegro giusto
    2. Andante con variazioni
    3. Allegro (ben ritmato) vivace
  • 1929 Strijkkwartet no. 2
  • 1929 Sonatina no. 2, voor viool en piano
    1. Allegro
    2. Andante
    3. Allegro vivace
  • 1935 Sonatina no. 3, voor viool en piano
    1. Allegro giusto
    2. Andante
    3. Maestoso - Vivace
  • 1935 Strijkkwartet no. 3
    1. Allegro moderato
    2. Andante
    3. Allegro vivace (Rondo)
  • 1936 March of the Little Soldiers, voor viool en piano
  • 1936 Nocturne, voor viool en piano
  • 1936 Kleine koraal en fuga, voor viool en piano
  • 1936 Trio, voor piano, viool en cello
    1. Andante - Allegro giusto - Andante
    2. Thema con variazioni
    3. Molto vivace
  • 1938 Duo, voor viool en altviool
    1. Allegro vivo
    2. Andante
    3. Ben ritenuto
  • 1938-1947 Negen Griekse dansen, voor strijkkwartet
  • 1939 Sonatina no. 4, voor viool en piano
    1. Moderato
    2. Adagio
    3. Allegro moderato
  • 1939 Concertino, voor hobo en piano
  • 1939 Scherzo, voor klarinet, viool, altviool en cello
  • 1940 Largo, voor cello en piano
  • 1940 Strijkkwartet no. 4
    1. Allegro molto vivace
    2. Thema con Variazioni, Index 1 - 8
    3. Scherzo
    4. Allegro giusto (e ben ritmato)
  • 1940 Sonata No. 2, voor viool en piano
  • 1941-1943 Concertino, voor trompet en piano
  • 1941-1942 Kwartet no. 1, voor piano en blazers (hobo, fagot en trompet)
    1. Moderato assai
    2. Rondo
  • 1941-1943 Kwartet no. 2, voor piano en blazers (hobo, fagot en trompet)
    1. Tango
    2. Fox-trot
  • 1943 Sonata Concertante, voor fagot en piano
    1. Allegro molto vivace
    2. Andantino
    3. Presto
  • 1944-1945 Concerto, voor twee violen en twee piano's (met het "Rembetiko" thema)
    1. Allegro giocoso
    2. Variations sur un thème grec Rembetiko
    3. Finale and Rondo
  • 1947 De oude Gero Dimos, voor strijkkwartet
    1. Andante
    2. Allegro
    3. Tempo I
    4. Allegretto brioso
    5. Allegro
  • 1947 Echo, voor harp solo
  • 1947 Duo, voor viool en cello
    1. Allegro ordinario e un poco agitato
    2. Andante molto espressivo
    3. Molto vivace
    4. Allegro vivo, „Boerendans-scènes”
  • 1948 Bolero, voor cello en piano
  • 1948-1949 Serenata, voor cello en piano
  • 1948-1949 Tender Melody, voor cello en piano
  • 1949 Sonatina, voor cello en piano
    1. Allegro moderato
    2. Andante
    3. Allegro molto vivace
  • Tien Stukken, voor strijkkwaret (Schetsen)
    1. Sinfonia
    2. Concerto
    3. Passacaglia
    4. Suita
    5. Concertino
    6. Serenata
    7. Ragtime
    8. Notturno
    9. Capriccio
    10. Rondo

Werken voor piano

[bewerken | brontekst bewerken]
  • 1924 Griekse suite
  • 1924 Suite, voor twee piano's
  • 1927 15 kleine varities voor piano
  • 1927 Sonatina, voor piano
    1. Allegretto vivace
    2. Siciliano
    3. Rondo
  • 1936 Suite no. 1, voor piano
    1. Preludio
    2. Serenade
    3. Menuetto
    4. Finale
  • 1938 8 Variaties over een Grieks volksmelodie, voor pianotrio
  • 1940 Piano Pieces, deel I
  • 1940 Piano Pieces, deel II
  • 1940 Piano Pieces, deel III
  • 1941 Berceuse, voor piano
  • 1947 Echo, voor piano solo
  • 1947 Das Lied von Kleidonas
  • 1948 Processie naar Acheron

Over Nikolaos Skalkottas

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Kostis Demertzis: Η Σκαλκωτική Ενορχήστρωση (The Skalkottian Orchestration), Παπαζήσης, Athen, 1998. ISBN 960-02-1278-3
  • Evelin Voigtmann: Nikos Skalkottas und das griechische Volkslied in: Compositionswissenschaft (Hrsg. Bernd Edelmann und Sabine Kurth). ISBN 3-89639-170-4
  • John Thornley: "I beg you to tear up my letters...". Nikos Skalkottas`s last years in Berlin (1928-1933), in: Byzantine and Modern Greek Studies, 2002, Heft 26, pp. 178-217
  • Nina-Maria Jaklitsch: Nikos Skalkottas. Ein griechischer Schueler Arnold Schoenberg`s in Berlin, in: Journal of the Arnold Schoenberg Center, 3/2001, pp. 218-226
  • Evangelia Mantzourani: The Disciple`s Tale. The Reception and Assimilation of Schoenberg`s Teachings on Grundgestalt, Coherence and Comprehencibility by his Pupil, the Composer Nikos Skalkottas, in: Journal of the Arnold Schoenberg Center, 3/2001, pp. 227-238
  • Kostis Demertzis: Ο Νίκος Σκαλκώτας ως συνθέτης μουσικής για πιάνο σόλο (Nikos Skalkottas as a solo piano composer) Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Χαλκίδας, Chalkida. 1991
  • Yannis G. Papaioannou: Nikos Skalkottas, in: Transit `87. Griechenland und Jugoslawien in Berlin. Ein Almanach. Kuenstlerhaus Bethanien (Ed.), Berlin 1987
  • Yannis G. Papaioannou: Nikos Skalkottas, in: Dictionary of Twentieth-Century Music, John Vinton (Ed.), London , 1974, p. 684 ff.
  • Yannis G. Papaioannou: Skalkotta`s "Ulysses", in: Musical Time, 110 (1969), p. 615
  • Yannis G. Papaioannou: Η Εικοσαετηρίδα του Νίκου Σκαλκώτα, in: Αρχείον Ευβοϊκών Μελετών ΙΕ [15] (1969), p. 119-176.
  • Yannis G. Papaioannou: Nikos Skalkottas, in: European Music in the Twentieth Century, Howard Hartog (Ed.), London 1957, pp. 320–329.
  • Yannis G. Papaioannou: Νίκος Σκαλκώτας (1904-1949), in: Αρχείον Ευβοϊκών Μελετών Γ [3] (1954), p. 75-96.
  • Hartmut Lueck: Einsamer Grieche. Der Komponist Nikos Skalkottas hätte dieses Jahr seinen 75. Geburtstag gefeiert, in: Neue Musik Zeitung 28 (1979), Heft 2, p. 6
  • George Hadjinikos: Η περίπτωση Σκαλκώτα, in: Αρχείον Ευβοϊκών Μελετών ΚΒ, (1978-1979), p. 21-29.
  • M. F. Dragoumis: Πέντε σιφνέικες μελωδίες από τη συλλογή Μέλπως Μερλιέ σε καταγραφή Νίκου Σκαλκώτα, in: Αρχείον Ευβοϊκών Μελετών ΚΒ, (1978-1979), p. 31-39.
  • Yorgos B. Kasasoglou: Νίκος Σκαλκώτας. Ο άνθρωπος και ο δημιουργός καλλιτέχνης, in: Αρχείον Ευβοϊκών Μελετών ΚΒ, (1978-1979), p. 7-19.
  • George Leotsakos: Νίκος Σκαλκώτας. 25 χρόνια μετά το θάνατό του, in: Αρχείον Ευβοϊκών Μελετών Κ, (1975), p. 445-447.
  • Theodoros Antoniou: Nikos Skalkottas, in: SMZ 109 (1969), Heft 3, pp. 136–140
  • Alan Walker: Nikos Skalkottas and the Secret Science, in: The Listener 65 1961 (6.4.1961), p. 633
  • Klaus-Henning Bachmann: Nikos Skalkottas, in: Oesterreichische Musikzeitung 14 (1959), Heft 11, pp. 464–466
  • Waldemar Busch: Ein Mozart unserer Zeit..., in: Musica 10 (1956), Heft 12, pp. 873–874
  • Bernd Muellmann: Nikos Skalkottas, in: Musica 10, (1956), Heft 6, p. 413-414
  • Hans Keller: Nikos Skalkottas: An Original Genius, in: The Listener 52, (1954, 9.12.1954), p. 1041.

Proefschriften

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Nina-Maria Jaklitsch: Zwischen Nationalschule und Moderne: Die Komponisten Kalomiris und Skalkottas als Repräsentanten der Entwicklung der griechischen Kunstmusik, Dissertation, Wien, 2000.
  • Evangelia Mantzourani: Nikos Skalkottas. A Biographical Study and an Investigation of his Twelve-Note Compositional Processes, Dissertation, London, 1999.
  • (de) Werklijst
Zie de categorie Nikos Skalkottas van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.