Popol Vuh frå Noreg
- Denne artikkelen handlar om musikkgruppa frå Noreg. For andre tydinar, sjå Popol Vuh (fleirtyding).
| Popol Vuh (seinare Popol Ace) | |||
| Opphav | Oslo | ||
|---|---|---|---|
| Periode | 1971-1978, seinare gjenforeiningskonsertar | ||
| Aktiv | 1972– | ||
| Sjanger | Progressiv rock | ||
| Plateselskap | Polydor Records, Universal Music Group | ||
| Siste medlemmer | Jahn Teigen, Arne Schulze, Pete Knutsen, Terje Methi, Thor Andreassen | ||
| Tidlegare medlemmer | Pjokken Eide, Asbjørn Krogtoft | ||
| Prisar | Spellemannprisen for årets gruppe | ||
Popol Vuh (seinare Popol Ace) var eit populært norsk progressivt rockeband på 1970-talet. De hadde suksess med låtane «All We Have Is the Past», «Queen of All Queens» og «Music Box». Bandet fekk Spellemannprisen i 1972 i kategorien beste gruppe. Bandet skifta i 1975 namn til Popol Ace for å unngå konflikt med det tyske bandet Popul Vuh. Gruppa gav ut ein LP til, Curly Sounds, etter at vokalisten Jahn Teigen slutta for å satse på ein solokarriere, men Popol Vuh vart ikkje det same som før. Fansen svikta etter eit tydeleg stilskifte til det kommersielle, og bandet vart oppløyst.
I 1994 gjennomførte Popol Ace, med Jahn Teigen som vokalist, ein landsomfattande turne i samband med utgjevinga av samleplata Cat of 9 Tales. Dei hadde òg ei gjenforeining i 2003 i samband med konsertar arrangert saman med Kringkastingsorkesteret.
Historie
[endre | endre wikiteksten]Knutsen, Methi og Andreassen hadde spelt i lag i Kirkenes-bandet The Scavers, Schulze i instrumentalbandet The Quivers, og alle seks hadde bakgrunn frå nimannsbandet Arman Sumpe d.e., som berre gav ut ein singel i 1972.
Popol Vuh spelte melodiøs, virtuos progressiv rock på det kritikarroste debutalbumet Popol Vuh (1972), som gav dei Spellemannprisen. Eide slutta før utgjevinga av det neste albumet, Quiche Maya i 1973. Namnet Popol Vuh hadde vore brukt sidan 1969 av eit tysk band, og då Polydor Records i 1975 ville lansere nordmennene i utlandet, bytta dei namn til Popol Ace. Frank Zappa bad utan å lukkast om å få gje ut platene deira i USA, og Teigen sa nei til å bli ny vokalist i Genesis etter Peter Gabriel. Albumet Stolen From Time (1976) vart spelt inn i Frankrike og nådde sjuande plass i Noreg.
Teigen slutta i bandet for å satse på solokarrierne sin og på Prima Vera. Den etablerte soloartisten Asa Krogtoft, som hadde sunge i bandet 1-2-6 var vokalist på Curly Sounds i 1978, men denne fekk dårleg mottaking av både fans og kritikarar. Popol Ace vart oppløyst like etter. Schulze vart filmlyd-designar i USA og Knutsen, Methi og Andreassen fortsette karrierane sine som studiomusikarar.
I 1994 drog dei fire og Teigen på gjenforeiningsturné, og i 2003 spelte Popol Ace nokre konserter med Kringkastingsorkestret.
Medlemmar
[endre | endre wikiteksten]- Jahn Teigen – vokalist (–1977, 1994, 2003)
- Pete Knutsen – gitar, keyboards
- Arne Schulze – gitar
- Terje Methi – bass
- Thor Andreassen – slagverk
- Pjokken Eide – fløyte og trombone (–1973)
- Asbjørn Krogtoft – vokal (1977–1978)
Diskografi
[endre | endre wikiteksten]- Popol Vuh (Polydor, 1972)
- Quiché Maya (Polydor, 1973)
- Popol Ace (Polydor, 1974) tysk samleplate
- Stolen from Time (Polydor, 1975)
- Curly Sounds (Polydor, 1978)
- Cat of 9 Tales – Best of 1972–78 (Polydor, 1994) samleplate
- All We Have (Universal, 2003) CD-boks
- Popoloddities (2003)
Kjelder
[endre | endre wikiteksten]- Denne artikkelen bygger på «Popol Vuh (rockeband)» frå Wikipedia på engelsk, den 24. juni 2013.
- Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:
- Ballade.no om Popol Vuh Arkivert 2006-10-25 ved Wayback Machine.
- Popol Ace. (28. februar 2013) I Store norske leksikon.