Sněholinka
Tutón nastawk ma jako temu rostlina. Za druhi woznam hlej Sněholinka a sydom lutkow. |
Sněholinka (Leucojum vernum) | |
systematika | |
---|---|
Domena | Eukaryoty |
Swět | Rostlinstwo |
Krytosymjenjak (Magnoliopsida) Monokotyledony | |
rjad: | (Asparagales) |
swójba: | Amarylisowe rostliny (Amaryllidaceae) |
ród: | Snězyčka[1][2] (Leucojum) |
družina: | Sněholinka |
wědomostne mjeno | |
Leucojum vernum | |
L. | |
Sněholinka (Leucojum vernum) je rostlina ze swójby amarylisowych rostlinow (Amaryllidaceae). Dalše serbske mjena su zažna snězyčka[1], běły zwónčk[1], sněžinka, běłe zwónčki, měrcowe zwónčki, snězynka, sněhowka, sněhowa kwětka a blědniwka.
Wopis
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Sněholinka je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 10 hač 30 cm.
Łopjena
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Trawuzelene, linealne łopjena su na spódku stejace a docpěwaja dołhosć wot 10 hač 25 cm (20-30 cm) a šěrokosć wot 5 hač 25 mm.
Kćenja
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Kćěje wot februara hač měrca. Jednotliwe, nygace, zwónčkojte kćenja su běłe ze žołtej wobkromu a wobsteja ze šěsć, něhdźe samsnych, owalnych kćenjowych łopješkow.
Stejnišćo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rosće we łučnowych lěsach, wudolinowych lěsach, włóžnych lěsach a lěsam bliskich włóžnych łukach. Preferuje wot sakanja włóžne, wutkate, hłubokosahace, zwjetša tróšku wapnite pódy.
Rozšěrjenje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rostlina je předewšěm w srjedźnej Europje, južnje hač do srjedźneje Italskeje, rozšěrjena.
Nóžki
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 468.
- ↑ W internetowym słowniku: Knotenblume
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 38 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 186 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)