Przejdź do zawartości

Splot naczyniówkowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Schemat stropu komory czwartej. Splot naczyniówkowy oznaczony numerem 2.

Splot naczyniówkowy (łac. plexus choroideus) – struktura produkująca płyn mózgowo-rdzeniowy[1], będąca częścią opony miękkiej, wpuklającą się do światła układu komorowego mózgowia. Jest to silnie unaczyniona tkanka łączna luźna, pokryta komórkami wyściółki (ependymocytami) z licznymi mikrokosmkami[2][1]. Występuje we wszystkich częściach układu komorowego mózgowia poza wodociągiem mózgu i rogami przednim i tylnym komór bocznych[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom IV. Układ nerwowy ośrodkowy, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 125, ISBN 978-83-200-4203-0.
  2. Michał Nowicki, Tkanka nerwowa, [w:] Maciej Zabel, Histologia : podręcznik dla studentów medycyny i stomatologii, wyd. 2, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2021, s. 351, ISBN 978-83-66960-02-2, OCLC 1266300432 [dostęp 2022-10-14] (pol.).
  3. Margaret Nguyen, Choroid plexus | Radiology Reference Article | Radiopaedia.org, Radiopaedia, 15 sierpnia 2016, DOI10.53347/rid-47410 [dostęp 2022-10-14] (ang.).