Akademia Pożarnicza
| |
| |
| Data założenia |
18 stycznia 1982 |
|---|---|
| Typ | |
| Państwo | |
| Województwo | |
| Adres |
ul. J. Słowackiego 52/54 01-629 Warszawa |
| Liczba studentów |
1 806[1] (12.2023) |
| Rektor–Komendant |
st. bryg. dr inż. Tomasz Klimczak |
Położenie na mapie Warszawy  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
 52°16′18,656″N 20°58′31,980″E/52,271849 20,975550
| |
| Strona internetowa | |
Akademia Pożarnicza (APoż), do 31 lipca 2023 Szkoła Główna Służby Pożarniczej (SGSP)[2] – publiczna uczelnia z siedzibą w Warszawie kształcąca pożarniczą kadrę oficerską oraz specjalistów w zakresie bezpieczeństwa pożarowego i bezpieczeństwa cywilnego.
Uczelnia jest kontynuatorką dorobku swoich poprzedniczek i poprzedników: Centralnego Ośrodka Wyszkolenia Pożarniczego, Centralnej Szkoły Pożarniczej, Centralnej Oficerskiej Szkoły Pożarniczej, Szkoły Oficerów Pożarnictwa, Wyższej Oficerskiej Szkoły Pożarniczej oraz Szkoły Głównej Służby Pożarniczej[3].
Szkoła trwa 5 lat. Absolwent APoż zyskuje stopień młodszego kapitana oraz tytuł magistra inżyniera.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Wyższa Oficerska Szkoła Pożarnicza
[edytuj | edytuj kod]Powstała w 1971[4]. W 1975 pierwsi absolwenci szkoły otrzymali stopnie oficerskie i tytuły inżynierów pożarnictwa[4]. Oprócz zajęć teoretycznych studenci mundurowi WOSP (podchorążowie) razem z zawodowymi strażakami brali udział w akcjach gaśniczych oraz likwidowaniu skutków klęsk żywiołowych na terenie miasta i województwa warszawskiego[4]. W 1980 studiowało tam ok. 820 osób (z czego 420 w trybie stacjonarnym)[4].
25 listopada 1981 podchorążowie i część pracowników przystąpiła do strajku okupacyjnego, sprzeciwiając się podporządkowaniu uczelni przepisom ustawy o szkolnictwie wojskowym[5]. Do strajku przystąpiło 96% podchorążych[5]. Wyższą Oficerską Szkołę Pożarniczą rozwiązano decyzją Rady Ministrów z 30 listopada 1981, a strajk został zlikwidowany przez oddziały Ministerstwa Spraw Wewnętrznych[4]. 2 grudnia oddziały ZOMO staranowały bramę uczelni, a grupa antyterrorystów została zrzucona z helikoptera na dach i wtargnęła do budynku[5]. Studentów przewieziono autokarami na dworce PKP z poleceniem wyjazdu do domów[5]. Grupa 229 z nich kontynuowała jednak do 6 grudnia 1981 strajk na Politechnice Warszawskiej[5]. Niektórym z podchorążych uniemożliwiono później ukończenie studiów[5].
Szkoła Główna Służby Pożarniczej
[edytuj | edytuj kod]W miejsce rozwiązanej uczelni rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 stycznia 1982 utworzono Szkołę Główną Służby Pożarniczej[6]. Istniała do 1 sierpnia 2023, kiedy jej nazwę zmieniono na Akademia Pożarnicza[2][3][7].
W 1993 uczelnię wyróżniono Medalem Honorowym im. Józefa Tuliszkowskiego[8].
Akademia Pożarnicza (od 2023)
[edytuj | edytuj kod]Z dniem 1 sierpnia 2023 roku zgodnie z art. 1. ust. 1 ustawy z 14 kwietnia 2023 r. o zmianie nazw uczelni służb państwowych nadzorowanych przez właściwego ministra do spraw wewnętrznych, o zmianie ustawy o Policji, ustaw o Straży Granicznej, ustawy o Państwowej Straży Pożarniczej oraz niektórych innych ustaw[7], Szkoła Główna Służby Pożarniczej zmieniła nazwę na Akademia Pożarnicza.
Siedziba
[edytuj | edytuj kod]Szkoła mieści się w budynku dawnego Centralnego Ośrodka Wyszkolenia Straży Pożarnej, wzniesionego w stylu funkcjonalistycznym w latach 1937–1938 według projektu Jana Redy[9][10]. Pierwsi kursanci rozpoczęli w nim naukę w marcu 1939[11]. Budynek został częściowo uszkodzony w 1944. Został odbudowany w 1948[9]. W latach 1966–1970 został rozbudowany, powstała wtedy m.in. hala sportowa[4].
W 1994 na fasadzie budynku umieszczono tablicę upamiętniającą jego obronę w 1944 podczas powstania warszawskiego przez żołnierzy zgrupowania „Żubr”[12].
Profil działania
[edytuj | edytuj kod]Uczelnia jest państwową uczelnią techniczną, mającą pełne prawa akademickie, oraz jednostką organizacyjną Państwowej Straży Pożarnej, podległą Komendantowi Głównemu Państwowej Straży Pożarnej[13].
Uczelnia prowadzi studia inżynierskie i magisterskie w systemie dziennym oraz zaocznym. W systemie dziennym studiują studenci mundurowi (podchorążowie) oraz studenci cywilni. Podchorążowie przez cały okres studiów są skoszarowani na terenie uczelni. W ramach praktyk zawodowych pełnią oni służbę w Jednostce Ratowniczo-Gaśniczej, która zabezpiecza operacyjnie teren warszawskiego Żoliborza, a także w Jednostkach Ratowniczo-Gaśniczych Komendy Miejskiej PSP m.st. Warszawy.
Kontrowersje
[edytuj | edytuj kod]W lipcu 2017 grupa kilkudziesięciu podchorążych została wysłana przez komendanta głównego Państwowej Straży Pożarnej Leszka Suskiego do ustawiania barierek wokół kompleksu budynków Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej odgradzających protestujących przeciwko ustawie wprowadzającej zmiany w funkcjonowaniu Sądu Najwyższego zgłoszonej przez Prawo i Sprawiedliwość. Było to pierwsze wykorzystanie strażaków przez komendanta głównego Państwowej Straży Pożarnej do działań politycznych po 1989[14].
W kwietniu 2020, w czasie pandemii COVID-19, po wykryciu kilkudziesięciu zakażeń koronawirusem u podchorążych i stwierdzeniu nieprawidłowości w zarządzaniu uczelnią, stanowisko stracił rektor Paweł Kępka[15].
Władze[16]
[edytuj | edytuj kod]- Rektor-Komendant: st. bryg. dr inż. Tomasz Klimczak
- Prorektor-Zastępca Komendanta: st. bryg. mgr inż. Paweł Fliszkiewicz
- Prorektor ds. Nauki: dr hab. inż. Wioletta Rogula-Kozłowska
- Prorektor ds. Kształcenia i Studentów: st. bryg. dr hab. inż. Tomasz Zwęgliński
- Kanclerz: st. bryg. mgr inż. Piotr Równicki
Rektorzy-komendanci[17]
[edytuj | edytuj kod]- płk poż. doc. dr Józef Groba (1982–1987)
- płk poż. prof. dr inż. Mirosław Zdanowski (1987–1990)
- st. bryg. dr inż. Ludwik Wargocki (1990–1992)
- nadbryg. prof. dr hab. Jerzy Wolanin (1992–2005)
- nadbryg. dr Ryszard Grosset (2005–2006)
- st. bryg. dr hab. inż. Zoja Bednarek (2006–2009)
- nadbryg. mgr inż. Ryszard Dąbrowa (2009–2016)
- nadbryg. dr hab. inż. Paweł Kępka (2016–2020)
- st. bryg. dr inż. Jarosław Chodorowski (2020–2021)
- nadbryg. dr inż. Mariusz Feltynowski (2021–2024)
- st. bryg. dr inż. Tomasz Klimczak (od 2024)
Struktura organizacyjna[18]
[edytuj | edytuj kod]- Jednostki podległe Rektorowi Komendantowi (RR)
- RR-1 Rektorat
- RR-2 Dział kadr
- RR-3 Dział prawny
- RR-4 Dział bezpieczeństwa informacji
- RR-5 Dział analiz i kontroli
- RR-6 Zespół ds. BHP i ochrony PPOŻ
- RR-7 Archiwum
- RR-8 Kancelaria ogólna
- RR-9 Pełnomocnicy i samodzielne stanowiska
- Jednostki podległe Prorektorowi-Zastępcy Komendanta ds. Operacyjnych (RO)
- RO-1 Pododdziały szkolne
- RO-2 Jednostka Ratowniczo-Gaśnicza SGSP
- RO-3 Pracownia psychologiczna
- RO-4 Dział doskonalenia zawodowego i poligonu
- RO-5 Dział zabezpieczenia operacyjno-odwodowego
- RO-6 Dział gospodarki transportowej
- Jednostki podległe Prorektorowi ds. Nauki (RN)
- RN-1 Instytut Inżynierii Bezpieczeństwa
- RN-2 Instytut Bezpieczeństwa Wewnętrznego
- RN-3 Dział projektów
- RN-4 Biblioteka
- RN-5 Wydawnictwo
- Wydział Inżynierii Bezpieczeństwa i Ochrony Ludności
- Jednostki podległe Prorektorowi ds. Kształcenia i Studentów (RK)
- RK-1 Zespół ds. jakości kształcenia
- RK-2 Dział ds. e-nauczania
- RK-3 Zespół ds. Erasmusa
- RK-4 Dział studiów podyplomowych, kursów i szkoleń
- RK-5 Dział spraw studenckich
- Jednostki podległe Kanclerzowi (RA)
Absolwenci
[edytuj | edytuj kod]
Wykładowcy
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Szkolnictwo wyższe w roku akademickim 2023/2024 [online], Główny Urząd Statystyczny [dostęp 2024-07-01].
- ↑ a b Historyczne wydarzenie! Od 1 sierpnia 2023 r. zmiana nazwy uczelni na Akademia Pożarnicza. sgsp.edu.pl. [dostęp 2023-10-08].
- ↑ a b Historyczna zmiana nazwy uczelni, [w:] strona www Akademii Pożarniczej [online], Akademia Pożarnicza, 1 sierpnia 2023 [dostęp 2023-08-14] (pol.).
- ↑ a b c d e f Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 988. ISBN 83-01-08836-2.
- ↑ a b c d e f Małgorzata Zaremba: Strajk w Wyższej Oficerskiej Szkole Pożarnictwa w Warszawie. [w:] Encyklopedia Solidarności [on-line]. encysol.pl. [dostęp 2017-07-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-09)].
- ↑ Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 837. ISBN 83-01-08836-2.
- ↑ a b Dziennik Ustaw 2023 r. poz. 1088 [online], dziennikustaw.gov.pl [dostęp 2023-08-14].
- ↑ Wykaz osób wyróżnionych Medalem w 1993 roku. straz.gov.pl. [dostęp 2015-12-19].
- ↑ a b Marta Leśniakowska: Architektura w Warszawie 1918–1939. Warszawa: Arkada Pracownia Historii Sztuki, 2006, s. 164. ISBN 83-60350-00-0.
- ↑ Grzegorz Mika. Piękna dzielnica na pięknym brzegu. „Skarpa Warszawska”, s. 19, lipiec 2017.
- ↑ Grzegorz Mika: Od wielkich idei do wielkiej płyty. Burzliwe dzieje warszawskiej architektury. Agencja Wydawniczo-Reklamowa Skarpa Warszawska, 2017, s. 106. ISBN 978-83-63842-67-3.
- ↑ Stanisław Ciepłowski: Wpisane w kamień i spiż. Inskrypcje pamiątkowe w Warszawie XVII–XX w. Warszawa: Argraf, 2004, s. 272. ISBN 83-912463-4-5.
- ↑ Ustawa z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz.U. z 2022 r. poz. 1969).
- ↑ Monika Borys. Strażacy od stawiania płotów. „Gazeta Stołeczna”, s. 1, 19 lipca 2017.
- ↑ Zmiany personalne i organizacyjne w SGSP. [w:] Forum Akademickie [on-line]. 2020-04-30. [dostęp 2021-12-21].
- ↑ Władze. [w:] Akademia Pożarnicza [on-line]. apoz.edu.pl. [dostęp 2023-08-14].
- ↑ Poczet Komendantów i Rektorów. sgsp.edu.pl. [dostęp 2020-05-02].
- ↑ Załącznik do Regulaminu Organizacyjnego SGSP. [w:] Szkoła Główna Służby Pożarniczej [on-line]. [dostęp 2022-05-09].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]| Komendy wojewódzkie | |
|---|---|
| Ośrodki szkolenia | |
| Inne |
