Przejdź do zawartości

Szkoła Huang-Lao

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Szkoła Huang-Lao (chiń. upr. 黄老道; chiń. trad. 黃老道; pinyin Huáng-Lǎo dào) – synkretyczna chińska szkoła filozoficzna, dominująca w Państwie Środka w II wieku p.n.e. Jednym z jej najsłynniejszych reprezentantów był Sima Tan, ojciec historyka Sima Qiana.

Doktryna szkoły Huang-Lao stanowiła połączenie filozofii taoistycznej z mistycznymi i alchemicznymi naukami pochodzącymi rzekomo od Żółtego Cesarza[1] (stąd nazwa „Huang-Lao”, od imion Huang Di i Laozi). Wspierana przez pierwszych cesarzy dynastii Han (zwłaszcza Wendi) zastąpiła legizm jako oficjalną ideologię państwową[2]. Szkoła posługiwała się licznymi tekstami poświęconymi wróżbiarstwu i geomancji, których autorem miał być Huang Di[1]. Podstawą nauk Huang-Lao było przekonananie o istnieniu naturalnego, kosmicznego porządku, któremu muszą się podporządkować działania poszczególnych jednostek oraz Nieba.

Głosząca konieczność ograniczenia ingerencji władzy w życie społeczne w imię zasady niedziałania, doktryna szkoły Huang-Lao przyczyniła się do ustabilizowania sytuacji w państwie po chaosie rządów Qin[3]. Za panowania cesarza Wudi doktryna Huang-Lao została odrzucona i zastąpiona jako oficjalna ideologia przez konfucjanizm. Konfucjaniści uważali nauki Huang-Lao za niepraktyczne[3]. Zapoczątkowana przez szkołę inkorporacja praktyk magicznych do filozofii taoistycznej legła u podstaw taoizmu religijnego, który narodził się u schyłku dynastii Han.

W roku 1973 w Mawangdui odkryto teksty filozoficzne z epoki Han, kluczowe dla poznania szkoły Huang-Lao.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Federico Avanzini: Religie Chin. Kraków: Wydawnictwo WAM, 2004, s. 159. ISBN 83-7318-324-8.
  2. Feng Youlan: Krótka historia filozofii chińskiej. Kraków: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, s. 241. ISBN 83-01-13421-6.
  3. a b Feng Youlan: Krótka historia filozofii chińskiej. Kraków: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, s. 241-242. ISBN 83-01-13421-6.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • The Encyclopedia of Taoism, Volume 1&2, edited by Fabrizio Pregadio, Routledge, New York 2008, ISBN 978-0-7007-1200-7.