Naar inhoud springen

Filips I van Castilië

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Bopzwanborn (overleg | bijdragen) op 1 mei 2016 om 21:46.
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Ook Filips IV van Frankrijk werd Filips de Schone (Philippe le Bel) genoemd.
Filips de Schone
1478-1506
Filips I van Castilië
Koning-gemaal van Castilië-Leon
Periode 1504-1506
Voorganger Ferdinand II van Aragón
Opvolger -
Graaf van Vlaanderen, Artesië, Henegouwen en Holland-Zeeland, markgraaf van Namen, hertog van Brabant, van Limburg en van Luxemburg, hertog en graaf van het vrije Bourgondië
Periode 1482-1506
Voorganger Maria van Bourgondië
Opvolger Karel V
Vader Maximiliaan van Oostenrijk
Moeder Maria van Bourgondië
Holland, St-Philippus goudgulden, geslagen te Dordrecht onder Filips de Schone
Heraldisch schild van Filips IV, Hertog van Bourgondië
Heraldisch schild van Filips I, Koning-gemaal van Castilië

Filips, bijgenaamd de Schone (Frans: Philippe le Beau) (Brugge, 22 juni 1478[1] - Burgos, 25 september 1506) was heerser over de landen die tezamen de Habsburgse Nederlanden en de kroon van Castilië worden genoemd. Hij was een zoon van Maximiliaan van Oostenrijk en Maria van Bourgondië.

Erfenis

Toen zijn moeder Maria van Bourgondië in 1482 stierf, werd hij als vierjarige kleuter troongerechtigd. Zijn vader oefende tijdens zijn minderjarigheid het regentschap over de Nederlanden uit. [2]Filips werd opgevoed te Mechelen bij zijn (stief)grootmoeder Margaretha van York en onderging de invloed van de Nederlandse adel. Dat bleek heel duidelijk toen hij in 1494 meerderjarig werd verklaard en persoonlijk het bewind in handen nam.

Beleid

Hij was van 1482 tot 1506 landsheer van de verschillende Bourgondische Nederlanden. Van meet af aan stemde hij zijn beleid af op het verdedigen van de belangen van zijn landen en het bewaren van de neutraliteit in de toenmalige Frans-Engelse tegenstellingen. Hierdoor week hij af van de politieke lijn van zijn vader Maximiliaan, die steeds een harde anti-Franse houding had aangenomen, maar die zich na zijn aanstelling tot keizer (1493) niet meer met de Nederlanden bemoeide. Met de Engelsen sloot Filips in 1496 een handelsverdrag dat Engeland toeliet vrij aan lakenhandel te doen in de Nederlanden (uitgezonderd in Vlaanderen). Met de Fransen kwam hij op goede voet door aan koning Karel VIII leenhulde te brengen voor Vlaanderen en Artesië. Bovendien sloot hij met Frankrijk in 1498 het Verdrag van Parijs af, waarmee hij definitief afzag van de herovering van Bourgondië en van zijn aanspraken op Gelre.

Op het portret uit 1500 in het kader hiernaast staat Filips de Schone afgebeeld op tweeëntwintigjarige leeftijd. Hij draagt een mantel van Italiaans goudbrokaat met een granaatappel als patroon, afgezet met een brede bontrand. Op zijn baret prijkt een medaillon met de heilige Filippus. Hij draagt de keten van de Orde van het Gulden Vlies, waarvan hij de soeverein was vanaf 1484.

Filips de Schone was de laatste vorst uit het huis van Bourgondië die de Nederlanden persoonlijk regeerde. Hij zette er de centralisatiepolitiek van zijn voorgangers voort, onder meer door de Grote Raad definitief te Mechelen te vestigen (1504).

Het huwelijk

Op 20 oktober 1496 trad hij in de Sint-Gummaruskerk in Lier in het huwelijk[3] met Johanna van Castilië, dochter van het katholieke koningspaar Ferdinand van Aragón en Isabella I van Castilië.[4] Daarmee werd de basis gelegd voor een meer dan tweehonderd jaar durende verbintenis tussen de (Zuidelijke) Nederlanden en Spanje. Het huwelijk was een gebeurtenis op zich. Vanuit Spanje werd de bruid uitgestuurd, vergezeld van 20.000 personen en 130 schepen, met kamerheren, hofdames, pages, kamervrouwen, lijfknechten, thesauriers, grootmeesteressen en bedienend personeel. De vloot vertrok uit Laredo op 30 juli 1496 met bestemming Zeeland. Er was 85.000 pond gerookt vlees mee, 50.000 haringen, 1000 kippen, 6000 eieren en 400 vaten wijn. Tijdens de twee maanden durende reis gingen er een paar schepen verloren tijdens stormweer.

In Antwerpen wachtte Johanna een grandioze ontvangst en een officiële plechtigheid. Op 19 oktober nam ze haar intrek in Lier. De volgende dag arriveerde Filips vanuit Tirol, waar hij met zijn vader op jacht was.[3] Amper hadden de toekomstige echtelingen één blik gewisseld, of de vonk sloeg over. Tegen elke hofetiquette in liep het koppel zwijgend - ze spraken immers elkaars taal niet - de deur uit en lieten de verstijfde hovelingen achter voor wat ze waren. Ze gingen samen gewoon op zoek naar een priester. Toen ze die vonden beval Johanna hem om hen ter plekke in de echt te verbinden, zomaar midden op een Lierse straat. Zonder op hun gevolg te letten begaven de jongelui zich op een drafje naar de voor hen voorziene woning (het tegenwoordige "Hof van Aragon"), en draaiden de deur achter zich dicht. De volgende dag kwamen zij buiten en werden zij tijdens een luisterrijke plechtigheid voor een tweede keer in de echt verbonden. Het huwelijk werd gevolgd door een hofbal, volksfeesten en een gigantisch banket, er werd 1200 liter wijn geconsumeerd. Het aantal toeschouwers was zo groot dat op zeker ogenblik een brug over de Nete instortte door overbelasting met als gevolg tal van doden en gewonden.[5]

Het huwelijk, waaruit in 1500 de latere keizer Karel V werd geboren, kreeg in de loop van hetzelfde jaar grote politieke betekenis, toen Johanna als gevolg van verschillende omstandigheden erfdochter van Aragón en Castilië werd. In 1497 stierf immers de enige troonopvolger van Spanje, Johan. Door deze gebeurtenis zou Filips (ooit) de heerser worden over Oostenrijk, de Nederlanden en heel Spanje. Voor Filips gingen de belangen van zijn dynastie ineens zwaarder wegen dan die van de Nederlanden en in zijn beleid kwam een abrupte ommekeer. De neutraliteitspolitiek werd vervangen door een duidelijke Fransgezinde houding, onder meer door een huwelijksovereenkomst die Filips in 1501 liet sluiten tussen zijn anderhalf jaar oude zoon Karel en Claude, dochter van koning Lodewijk XII. Filips bracht ook een toenadering tot stand tussen zijn vader Maximiliaan en de Franse koning (Verdrag van Blois, 1504), waarbij beide vorsten het eens werden over het tussen hen betwiste hertogdom Milaan.

Koning van Castilië

Eind november 1504 overleed Filips' schoonmoeder Isabella, en terwijl zijn schoonvader Ferdinand koppig het regentschap voor zich opeiste, liet Filips zich te Brussel tot koning van Castilië uitroepen. In 1506 vertrok hij naar Spanje om zijn rechten te laten gelden. Na een moeilijke reis - een zware storm dreef het schip onder meer naar Engeland - belandde hij dan toch in Spanje, waar zijn schoonvader hem niet zonder slag of stoot als koning van Castilië wilde erkennen. Op 15 juli 1506 werd hij echter ook officieel door de Cortes erkend als Filips I, koning-gemaal van Castilië, naast Ferdinands dochter Johanna als koningin.

Dood

Nauwelijks drie maanden later overleed Filips de Schone, onder mysterieuze omstandigheden. Boze tongen beweren dat hij werd vermoord. Het was namelijk niet gepland dat hij koning zou worden van Spanje, want de kroonprins, Johan, was nog maar pas, op achttienjarige leeftijd, gestorven, waardoor de kroon, niet volgens planning, in zijn handen kwam. De koning van Aragon, Ferdinand kon het maar moeilijk verkroppen dat deze vreemdeling die reeds voorbestemd was om heerser over de Nederlanden en Oostenrijk te worden, ook de macht verwierf over Spanje. Het blijft speculatie. Koningin Johanna bleef verbijsterd achter en sloot zich na de dood van haar man volledig af van de wereld, soms ronddolend met zijn loden kist, wat haar later de naam Johanna de Waanzinnige bezorgde. Toch bleef ze haar titel (in naam) behouden tot haar dood in 1555.

De jonge Karel V kreeg, onder het regentschap van Maximiliaan, zijn grootvader, de heerschappij over de Lage Landen, en na de dood van Ferdinand II van Aragon in 1516, ook die over Spanje. Het Spaans-Habsburgse rijk werd voor lange tijd de machtigste fractie van het Europese continent.

Het praalgraf van Filips en Johanna bevindt zich in de koninklijke kapel naast de kathedraal van Granada.

Nageslacht

De zes kinderen van Filips de Schone en Johanna van Castilië door Jan van Nieuland

Johanna van Castilië en Filips de Schone hadden zes kinderen:

Zijn 6-jarige zoon Karel erfde zijn bezittingen, maar stond tot 1515 onder het theoretische voogdijschap van zijn grootvader Maximiliaan. Deze liet zich echter, met instemming van de Staten-Generaal, in deze functie vervangen door zijn dochter Margaretha van Oostenrijk, Filips' zuster.

Titels

Filips de Schone (afbeelding uit Flandria illustrata, 1641)

Voorouders

De voorouders van Filips I van Castilië
Filips I van Castilië (1478-1506) Vader:
Keizer Maximiliaan I (1459-1519)
Grootvader:
Keizer Frederik III (1415-1493)
Overgrootvader:
Ernst I van Oostenrijk (1377-1424)
Overgrootmoeder:
Cymburgis van Mazovië (1394-1429)
Grootmoeder:
Eleonora Helena van Portugal (1436-1467)
Overgrootvader:
Eduard van Portugal (1391-1438)
Overgrootmoeder:
Eleonora van Trastámara (1402-1449)
Moeder:
Maria van Bourgondië (1457-1482)
Grootvader:
Karel de Stoute (1433-1477)
Overgrootvader:
Filips de Goede (1396/1467)
Overgrootmoeder:
Isabella van Portugal (1397-1472)
Grootmoeder:
Isabella van Bourbon (1436-1465)
Overgrootvader:
Karel I van Bourbon (1401-1456)
Overgrootmoeder:
Agnes van Bourgondië (1407-1476)
Zie de categorie Philip I of Castile van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.