Przejdź do zawartości

Wikipedysta:Tarjei/brudnopis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Tarjei (dyskusja | edycje) o 18:15, 5 wrz 2009. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Szablon:Tenis infobox Łukasz Kubot (ur. 16 maja 1982 w Bolesławcu), polski tenisista. Trenerem Łukasza jest Czech Tomas Hlàsěk. Syn Janusza Kubota, trenera piłki nożnej, byłego piłkarza m.in. Zagłębia Lubin.

Biografia

Gra pojedyncza

Lata juniorskie

Łukasz Kubot zaczął trenować tenis ziemny w wieku 5 lat. Jednym z jego pierwszych osiągnięć w tenisie było zwycięstwo w międzynarodowych mistrzostwach Polski w tenisie ziemnym do lat 16 zarówno w singlu, jak i w deblu. W 1998 wyjechał na dziesięć miesięcy do Akademii Tenisowej Johna Newcombe'a w Stanach Zjednoczonych. Podczas tego pobytu wygrywał w licznych regionalnych turniejach juniorskich, został też wicemistrzem Teksasu do lat 18. Po powrocie do Polski zaczął zdobywać pierwsze punkty do klasyfikacji ITF wśród osiemnastolatków. Po azjatyckim tournée znajdował się na 46. miejscu w rankingu, co pozwoliło mu na udział w juniorskim Wimbledonie. Dotarł tam do ćwierćfinału gry pojedynczej i podwójnej.[1]

Lata seniorskie

Sezon 2000[2]

Po sukcesie w juniorskim Wimbledonie, Kubot zaczął startować w seniorskich turniejach rangi All Futures. W swoim debiucie podczas futuresu Poland F1 w Krakowie, który odbywał się w dniach 12-15 czerwca 2000 odpadł już w 1 rundzie przegrywając z Australijczykiem Jurkiem Stasiakiem 1:6, 6:1, 6:7(4). Następnie wziął udział w sopockim challengerze, gdzie odniósł swój pierwszy seniorski sukces, dochodząc do ćwierćfinału. Po drodze pokonał Argentyńczyka José Acasuso 7:6(5), 4:6, 6:3 i Fina Kima Tiilikainenena 7:6(4), 6:3, pregrywając z Niemcem Janem Weinzierlem 6:2, 3:6, 4:6. Po tym sukcesie Łukasz Kubot wziął udział w futeresie Poland F4 w Łodzi, gdzie dotarł do 2 rundy pokonując Polaka Jędrzeja Żarskiego 6:3, 6:4, a przegrywając z Czechem Petrem Dezortem 6:3, 4:6, 3:6. Zachęcony dobrymi wynikami zdecydował się na udział w dwóch filipińskich futuresach. W pierwszym doszedł do ćwierćfinału pokonując po drodze Austriaka Markusa Polessniga 5:7, 6:4, 7:6(6) i Brytyjczyka Marka Hiltona 6:1, 6:2, a przegrywając z Austriakiem Lubenem Pampoulovem 4:6, 3:6. W drugim doszedł do półfinału pokonując kolejno amerykanina Jonathana Beardsley'a 3:6, 6:3, 6:2, australijczyka Jurka Stasiaka 7:6(5), 6:2, Irlandczyka Johna Dorana 6:4, 6:7(2), 6:2, a przegrywając z Koreańczykiem Yong-Il Yoonem 2:6, 0:6. Sezon 2000 zakończył na 574 miejscu w rankingu ATP.[3]

Sezon 2001[4]

Sezon 2001 rozpoczął biorąc udział w challengerze we Wrocławiu, który odbywał się w dniach 5-8 lutego 2001. Polak doszedł do 2 rundy, pokonując Włocha Cristiano Carattiego 6:2, 6:3, a przegrywając z Gruzinem Irakliem Labadzem 5:7, 5:7. Następnie wziął udział w futeresie New Zeland F2, gdzie odpadł już w 1 rundzie, przegrywając z reprezentanem RPA Wesleyem Whitehousem 4:6, 4:6. Kolejnym krokiem w jego karierze był futeres Zew Zeland F3, gdzie również odpadł w 1 rundzie, przegrywając z Irlandczykiem Johnem Doranem 6:7(4), 6:7(5). Nieco lepiej poszło w w dwóch futuresach w Australli. W pierwszym z nich doszedł do 2 rundy, pokonując Australijczyka Leighta Hollanda 6:2, 6:3, a przegrywając ze szwedem Joachimem Johanssonem 6:1, 6:7(5), 1:6. W drugim natomiast również doszedł do 2 rundy, pokonując Australijczyka Jamesa Sekulova 6:4, 7:5, a przegrywając z jego rodakiem Toddem Perry 0:6, 3:6. Po nieudanych turniejach w Nowej Zelandii i Australii dostał powołanie na mecz Pucharu Davisa między Polską, a Izraelem.[5] W 1 meczu singlowym przegrał z Noamem Okunem 2:6, 3:6, 2:6, ale zrewanżował się w 2 meczu singlowym pokonując Amira Hadada 7:6(3), 6:4. Po zgrupowaniu zagrał w futeresie Slovenia F3, gdzie dotarł do półfinału, pokonując kolejno Austriaka Alexandra Peya 6:7(0), 6:3, 6:2, Czecha Igor Brüknera 6:1, 5:7, 6:3, Słowaka Juraja Kasko 2:6, 7:6(3), 6:3, a przegrywając z Austriakiem Herbertem Wiltschnigiem 4:6, 5:7. Następnie wziął udział w futuresie Hungary F1, gdzie zaprezentował się słabo, ponieważ przegrał w 1 rundzie z Austriakiem Andreasem Faschingiem 0:6, 4:6. Po wzięciu udziału w licznych futeresach, Łukasz zagrał w challengerze w Linzu, gdzie przegrał gładko w 1 rundzie z Austriakiem Jürgenem Melzerem 1:6, 2:6. Następnie zagrał w Sopockim challengerze, gdzie doszedł aż do finału, pokonując po drodze Polaka Jędrzeja Żarskiego 6:0, 6:2, Hiszpana Óscara Hernándeza 6:4, 6:4, Hiszpana Ivána Navarro 6:1, 6:7(3), 7:5, Rumuna Victora Hănescu 6;4, 7:6(2), a przegrywając w finale z Hiszpanem Davidem Ferrerem 5:7, 6:3, 2:6. Po tym turnieju awansował z 544 na 388 miejsce w rankingu ATP.[3] Nieco gorzej poszło mu w futeresie Poland F1, który odbywał się w Krakowie. Łukasz doszedł do 2 rudny, pokonując Słowaka Miloslava Grolmusa 7:6(9), 1:6, 6:4, a przegrywając z Rumunem Remusem Farcasem 1:6, 4:6. Następnie Kubot wziął udział w futeresie Poland F2, gdzie zaprezentował się nieźle, bo doszedł do półfinału, pokonując kolejno Szweda Roberta Lindsteta 7:5, 6:3, Polaka Krzysztofa Kwinte 6:4, 6:3, Czecha Radovana Svetlika 7:5, 7:5, a przegrywając z Czechem Janem Hajkiem 4:6, 2:6. Zadowolony ze swoich wyników Łukasz Kubot zagrał następnie w challengerze w Zabrzu, gdzie zaprezentował się bardzo słabo, przegrywając z Słowakiem Karolem Beckiem 6:4, 4:6, 4:6 już w 1 rundzie. Pod koniec sezonu wziął udział w 3 futuresach, dochodząc kolejno do ćwierćfinału, przegrywając w 1 rundzie i dochodząc również do ćwierćfinału. Sezon 2001 zakończył na 427 miejscu w rankingu ATP.[3]

Sezon 2002[6]

Sezon 2002 zaczął słabo, bo przegrał we Wrocławskim challengerze już w 1 rundzie z Francuzem Sébastienem de Chaunacem 1:6, 6:7(1). Następnie zdecydował się na tournée po Stanach Zjednoczonych, gdzie w futeresie USA F7 doszedł do ćwierćfinału, pokonując kolejno Amerykanina Huntley'a Montgomery'ego 4:6, 6:4, 7:6(3), Australijczyka Stevena Randjelovicia 6:2, 7:5, a przegrywając z Niemcem Florianem Jeschonekiem 3:6, 2:6. W drugim futuresie - USA F8, zaprezentował się słabo przegrywając już w 1 rundzie z Amerykaninem Michaelem Langiem 6:2, 3:6, 3:6. Wkrótce potem wystartował w kolejnym futuresie na terenie USA, gdzie też nie zaprezentował się dobrze, dochodząc do 2 rundy, wygrywając z Australijczykiem Alunem Jonesem 6:1, 6:3, a przegrywając z Francuzem Cedricem Kauffmannem 6:7(0), 4:6. Po nieudanym tournée wziął udział w kolejnym futuresie na terenie Polski, tym razem we Wrocławiu, gdzie nieoczekiwanie przegrał już w 1 rundzie z Polakiem Filipem Urbanem 3:6, 6:2, 4:6. Wkrótce potem zagrał w kolejnym futuresie, tym razem w Katowicach, gdzie po fatalnym meczu przegrał z Francuzem Francoisem Vatinem 4:6, 2:6. Po nieudanych występach Polak zrobił sobie prawie 2-miesięczną przerwę, aby trenować i lepiej przygotować się do zbliżających turniejów. Jego pierwszym turniejem, w którym zagrał był futures Germany F9, gdzie nieoczekiwanie doszedł, aż do finału, pokonując kolejno Niemca Patricka Knoblocha 6:3, 6:2, Australijczyka Josepha Sirianniego 6:1, 6:1, Hiszpana Francisco Foguésa 7:6(3), 6:1, Polaka Mariusza Fyrstenberga 6:2, 7:5, a przegrywając z Algierczykiem Slimane Saoudim 5:7, 3:6.[7] Następnie wziął udział w challengerze w Sankt Petersburgu, gdzie przegrał ze swoim przyszłym partnerem deblowym Františkiem Čermákiem 1:6, 1:6 już w 1 rundzie. Po nieudanym turnieju w Rosji zagrał w challengerze w Grazie, pokonując w 1 rundzie swojego przyszłego partnera deblowego Olivera Maracha, a przegrywając w 2 rundzie z Austriakiem Julianem Knowle 4:6, 2:6. Złą passę kontynuował również z futuresie Netherlands F1, gdzie przegrał z Hiszpanem Óscarem Hernándezem 3:6, 6:7(6) oraz w kolejnym turnieju tej rangi, również w Holandii, gdzie także przegrał, znów w 1 rundzie z Francuzem Florentem Serrą 5:7, 6:2, 4:6. Następnie wział udział w Kijowskim challengerze, gdzie przegrał w 1 rundzie z Niemcem Janem Weinzierlem 4:6, 2:6. Na Ukrainie wziął jeszcze udział w challengerze w Doniecku, gdzie doszedł do 2 rundy, pokonując Rosjanina Andrieja Somowa 6:2, 6:2, a przegrywając z jego rodakiem Dmitrijem Wlasowem 5:7, 7:6(2), 2:6. Po powrocie do Polski zagrał w Szczecińskim challengerze, gdzie przegrał w 1 rundzie z Chorwatem Željko Krajannem 4:6, 4:6. Następnie wyruszył do USA, by wziąć tam udział w challengerze, który odbywał się w Illinois. W 1 rundzie pokonał Amerykanina Johna Paula Fruttero 0:6, 6:3, 7:6(4), a w 2 przegrał z Filipińczyka Cecila Mamiita 6:4, 1:6, 4:6. Ostatnim turniejem, w którym wziął udział był Czeski futures, w którym doszedł aż do półfinału, pokonując kolejno Słowaka Petera Capkovicia 6:3, 6:4, Czecha Michala Kokte 6:4, 6:4, Słowaka Michala Mertiňáka 2:6, 6:3, 6:3, a przegrywając ze Szwajcarem Jeanem-Claude Scherrerem 2:6, 5:7. Sezon 2002 zakończył na 440 miejscu w rankingu ATP.[3]

Sezon 2003[8]

Sezon 2003 zaczął od dobrego występu w futuresie Germany F1A, gdzie doszedł do ćwierćfinału, pokonując po drodze Rosjanina Teimuraza Gabaszwili 7:6(2), 6:1, Szwajcara Michaela Lammera 4:6, 6:4, 7:5, a przegrywając z Chorwatem Roko Karanusiciem 3:6, 7:6(2), 3:6. Zaraz po tym turnieju wziął udział w futuresie Germany F1B, gdzie dotarł do 2 rundy, pokonując Czecha Robina Vika, a przegrywając z Czechem Petrem Kralertem 4:6, 4:6. Kubot kontynuował tournèe po Niemczech biorąc udział w challengerze, który odbywał się w Hamburgu i doszedł w nim do ćwierćfinału, pokonując w 1 rundzie Niemca Michaela Berrera 6:2, 6:4, w 2 rundzie Francuza Cyrila Saulniera 1:6, 7:6(1), 7:6(6), a przegrał w ćwierćfinale z Rosjaninem Andriejem Stoliarowem 6:4, 3:6, 6:7(2). Następnie wziął udział we Wrocławskim challengerze prezentując się nie najlepiej, bo dochodząc do 2 rundy, pokonując Włocha Giorgio Galimbertiego 6:7(1), 6:2, 6:2, a przegrywając w kiepskim stylu z Monakijczykiem Jeanem-René Lisnardem 3:6, 4:6. Następnie pojechał na mecz Pucharu Davisa przeciwko RPA.[9] W 1 meczu singlowym przegrał z Rikiem de Voestem 6:1, 1:6, 3:6, 0:6, a w 2 meczu wygrał ze znakomitym deblistą Wesleyem Moodie 6:4, 2:6, 6:3. Po tych występach wziął udział w futuresie Hungary F1, gdzie zaprezentował się bardzo dobrze, dochodząc do półfinału, pokonując po drodze Słowaka Igora Zelenayego 6:2, 4:6, 7:6(2), Węgra Zoltana Boroczky 6:3, 6:4, Austriaka Olivera Maracha 7:5, 4:6, 6:3, a przegrywając w półfinale z Serbem Borisem Pashanskim 0:6, 3:6. Następnie wziął udział w kolejnym futuresie na Węgrzech, gdzie nie poszło mu już tak dobrze, bo dotarł do 2 rundy, pokonując w 1 rundzie Rumuna Adrian Cruciata 1:6, 7:5, 6:0, a przegrywając w 2 rundzie ze Słowakiem Michalem Mertiňákiem 2:6, 2:6. Po tym turnieju wziął udział w Niemieckim futuresie Germany F7, gdzie doszedł do ćwierćfinału, pokonując po drodze Indonezyjczyka Suwandi Suwandiego 6:3, 6:4, Niemca Benjamina Kohlloeffela 6:2, 7:5, a przegrywajac z Austriakiem Danielem Köllererem 7:5, 2:6, 4:6. Następnie zagrał w Rosyjskim challengerze w Togliatti, gdzie doszedł do półfinału pokonując kolejno Amerykanina Trippa Phillipsa 6:4, 6:3, Szwajcara Jeana-Claude Scherrera 6:0, 6:3, Czecha Lukáša Dlouhý'ego 7:5, 6:0, a przegrywając z Argentyńczykiem Juanem Pablo Brzezickim 0:6, 2:6. W rozgrywanym w dniach 21-25 lipca challengerze w Valladolid, odpadł już w 1 rundzie, przegrywając z Pakinstańczykiem Aisamem-ul-Haq Qureshim 1:6, 3:6. Następnie wziął udział w kolejnym Rosyjskim challengerze w Petersburgu, gdzie również odpadł już w 1 rundzie, przegrywając z Argentyńczykiem Juanem Pablo Brzezickim 6:4, 4:6, 3:6. Kolejnym turniejem, w którym wziął udział był również Rosyjski challenger, gdzie doszedł do 2 rundy, pokonując Francuza Juliena Cassaigne'a 3:6, 6:1, 6:2, a przegrywając z Rosjaninem Dmitrijem Sitakiem 4:6, 2:6. Następnie Kubot wystąpił w Niemieckim challengerze, gdzie odpadł już 1 rundzie, przegrywając z późniejszym znakomitym singlistą Francuzem Marcem Gicquelem 1:6, 6:7(2). Kolejnym turniejem, w którym wziął udział był Kijowski challenger, w którym udział zakończył już w 1 rundzie, przegrywając z Gruzinem Iraklisem Labadze 2:6, 6:3, 1:6. Następnie zagrał w challengerze, który odbywał się w Doniecku i w nim zaprezentował się już znacznie lepiej niż we wcześniejszych turniejach, bo doszedł do ćwierćfinału, pokonując Niemca Franka Mosera 6:4, 3:0k, i Argentyńczyka Diego Veronelliego 6:3, 5:7, 6:3, a przegrywając z Rosjaninem Dmitrijem Sitak 4:6, 2:6. Ostatnim turniejem, w którym wziął w sezonie 2003 był Szczeciński challenger, gdzie odpadł już w 1 rundzie, przegrywając gładko z Peruwiańczykiem Luisem Horną 1:6, 2:6. Sezon 2003 zakończył na 371 miejscu w rankingu ATP.[3]

Turnieje ATP

Gra pojedyncza

Finalista

Lp. Data Turniej Kat. Pula Naw. Mistrz Wynik
1. 10 maja 2009 Serbia Belgrad ATP 250 450 000 € ziemna Serbia Novak Đoković 3:6, 6:7(0)

Gra podwójna

Mistrz

Lp. Data Turniej Kat. Pula Naw. Partner Finaliści Wynik
1. 11 kwietnia 2009 Maroko Casablanca ATP 250 450 000 € ziemna Austria Oliver Marach Szwecja Simon Aspelin
Australia Paul Hanley
7:6(4), 3:6, 10:6
2. 10 maja 2009 Serbia Belgrad ATP 250 450 000 € ziemna Austria Oliver Marach Szwecja Johan Brunström
Antyle Holenderskie Jean-Julien Rojer
6:2, 7:6(3)

Finalista

Lp. Data Turniej Kat. Pula Naw. Partner Finaliści Wynik
1. 23 kwietnia 2007 Maroko Casablanca International Series 416 000 € ziemna Austria Oliver Marach Australia Jordan Kerr
Czechy David Škoch
6:7, 6:1, 6:10
2. 22 października 2007 Francja Lyon International Series 800 000 € dywanowa Chorwacja Lovro Zovko Francja Sébastien Grosjean
Francja Jo-Wilfried Tsonga
4:6, 3:6
3. 23 marca 2009 Meksyk Acapulco ATP 500 450 000 € twarda Austria Oliver Marach Czechy František Čermák
Słowacja Michal Mertiňák
6:4, 4:6, 7:10

Turnieje rangi Challenger i All Futures

Gra pojedyncza

Lp. Data Turniej Kat.
1. 2004 Niemcy Stuttgart All Futures
2. 2004 Niemcy Oberhaching All Futures
3. 2004 Rosja Frydland All Futures
4. 2005 Ukraina Donieck Challenger
5. 2008 Niemcy Oberstaufen Challenger

Gra podwójna

Lp. Data Turniej Kat. Partner
1. 2002 Czechy Praga All Futures Polska Mariusz Fyrstenberg
2. 2003 Hiszpania Valladolid Challenger Japonia Jun Kato
3. 2004 Niemcy Monachium All Futures Polska Mariusz Fyrstenberg
4. 2004 Australia Canberra Challenger Austria Zbynek Mlynarek
5. 2005 Meksyk San Luis Potosí Challenger Austria Oliver Marach
6. 2005 Polska Poznań Challenger Polska Filip Urban
7. 2005 Stany Zjednoczone Joplin Challenger Południowa Afryka Rik De Voest
8. 2005 Katar Ad-Dauha Challenger Austria Oliver Marach
9. 2006 Włochy Neapol Challenger Czechy Tomáš Cibulec
10. 2007 Tunezja Tunis Challenger Austria Oliver Marach
11. 2007 Maroko Casablanca Challenger Austria Oliver Marach
12. 2008 Słowacja Bratysława Challenger Czechy František Čermák
13. 2008 Korea Południowa Seul Challenger Austria Oliver Marach
14. 2008 Finlandia Helsinki Challenger Austria Oliver Marach
15. 2008 Korea Południowa Pusan Challenger Południowa Afryka Rik De Voest
16. 2008 Hiszpania Lanzarote Challenger Południowa Afryka Rik De Voest
17. 2008 Czechy Prościejów Challenger Południowa Afryka Rik De Voest
18. 2008 Uzbekistan Fergana Challenger Rosja Konstantin Krawczuk
19. 2008 Uzbekistan Karszy Challenger Austria Oliver Marach
20. 2008 Meksyk Cancún Challenger Austria Oliver Marach

Historia występów w turniejach ATP

W tabelach uwzględniono tylko turnieje w których zawodnik uczestniczył, kolejność alfabetyczna.

Gra pojedyncza

Turniej Kategoria do 2008 2004 2005 2006 2007 2008 2009 Suma
Zw.-Por.
Australia Australian Open A LQ A LQ A LQ 4–3
Francja French Open A LQ LQ LQ A 1RQ 4–4
Wielka Brytania Wimbledon A LQ LQ LQ LQ LQ 1–5
Stany Zjednoczone US Open A LQ 3RQ LQ A LQ 10–4
Zw.-Por. w Wielkim Szlemie 0–0 2–4 6–3 5–4 0–1 6–4 19–16
Turnieje ATP World Tour Masters 1000
Stany Zjednoczone Cincinnati Masters A A A A A 1RQ 2–1
Stany Zjednoczone Indian Wells Masters A A A A A LQ 0–1
Kanada Toronto/Montréal Masters A A A A A LQ 0–1
Turnieje ATP World Tour 500
Meksyk Acapulco International Gold A A A A A LQ 1–1
Hiszpania Barcelona International Gold A A A A A LQ 0–1
Japonia Tokio International Gold A A A 1R A 0–1
Stany Zjednoczone Waszyngton International A A A A A LQ 1–1
Turnieje ATP World Tour 250
Katar Ad-Dauha International A A A A A LQ 2–1
Serbia Belgrad FLL 6–2
Maroko Casablanca International A A A LQ A LQ 1–2
Brazylia Costa do Sauípe International A A A A A 2RQ 4–1
Stany Zjednoczone Delray Beach International A A A 1R A A 0–1
Austria Kitzbühel International Gold A A 1R A A A 0–1
Wielka Brytania Londyn International A A A A LQ LQ 2–2
Stany Zjednoczone Newport International A A 1R A A A 0–1
Polska Sopot/Warszawa International 2R 1R 1R 1R A 1–4
Rosja St. Petersburg International A A 1R A A 0–1
Niemcy Stuttgart International Gold A A A A A QFQ 4–1
Australia Sydney International A A A LQ A A 1–1
Szwecja Sztokholm International A A A A LQ A 2–1
Austria Wiedeń International Gold A A 2R LQ A 2–2
Dawne turnieje ATP
Indie Bombaj International 1R A 0–1
Ogólny bilans spotkań 48–45
Legenda
A = nie uczestniczył w turnieju
= turniej nie odbywał się
LQ = odpadł w kwalifikacjach
xR = x runda (x – numer rundy)
QF = ćwierćfinał
SF = półfinał
F = finał
W = zwycięstwo
Przypisy
Q Do turnieju głównego dostał się przez kwalifikacje.
LL Do turnieju głównego dostał się jako lucky loser, mimo porażki w kwalifikacjach.

Gra podwójna

Turniej Kategoria do 2008 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 Suma
Zw.-Por.
Wielki Szlem
Australia Australian Open A A A A A A 3R A SF 6–2
Francja French Open A A A A A A 3R 1R 2R 3–3
Wielka Brytania Wimbledon A A A 2RGK A 2RTZ 2RMF 2RRdV QF 7–5
Stany Zjednoczone US Open A A A A A 1RTC 1RDS A 0–2
Zw.-Por. w Wielkim Szlemie 0–0 0–0 0–0 1–1 0–0 1–2 5–4 1–2 8–3 16–12
Turnieje ATP World Tour Masters 1000
Stany Zjednoczone Cincinnati Masters A A A A A A A A SF 2–1
Stany Zjednoczone Indian Wells Masters A A A A A A A A 2R 1–1
Kanada Toronto/Montréal Masters A A A A A A A A QF 2–1
Turnieje ATP World Tour 500
Meksyk Acapulco International Gold A A A A A A A A F 3–1
Hiszpania Barcelona International Gold A A A A A A A A QF 2–1
Niemcy Hamburg Masters A A A A A A A A QF 1–1
Japonia Tokio International Gold A A A A A A QFWM A 1–1
Stany Zjednoczone Waszyngton International A A A A A A A A 1R 0–1
Turnieje ATP World Tour 250
Katar Ad-Dauha International A A A A A SF A A QFDT 3–2
Serbia Belgrad W 4–0
Argentyna Buenos Aires International A A A A A A A A 1R 0–1
Maroko Casablanca International A A A A A A F A W 7–1
Brazylia Costa do Sauípe International A A A A A A A A SF 2–1
Stany Zjednoczone Delray Beach International A A A A A A SFPA A A 2–1
Austria Kitzbühel International Gold A A A A A QFTC A A A 1–1
Wielka Brytania Londyn International A A A A A A A A SF 2–1
Francja Lyon International A A A A A A FLZ A 3–1
Stany Zjednoczone Newport International A A A A A SFRdV A A A 2–1
Polska Sopot/Warszawa International QFBD 1RMG A 1RBD QFFU SF SF A 6–6
Rosja St. Petersburg International A A A A A QFDS A A 1–1
Niemcy Stuttgart International Gold A A A A A A A A SF 2–1
Austria Wiedeń International Gold A A A A A 1RTZ 1RJL A 0–2
Dawne turnieje ATP
Indie Bombaj International QFRV A 1–1
Ogólny bilans spotkań 64–41
Partnerzy
TC Czechy Tomáš Cibulec
BD Polska Bartłomiej Dąbrowski
RdV Południowa Afryka Rik De Voest
MF Polska Mariusz Fyrstenberg
MG Polska Michał Gawłowski
GK Węgry Gergely Kisgyörgy
JL Czechy Jaroslav Levinský
WM Południowa Afryka Wesley Moodie
PA Rumunia Andrei Pavel
DS Czechy David Škoch
DT Rosja Dmitrij Tursunow
FU Polska Filip Urban
RV Czechy Robin Vik
TZ Czechy Tomáš Zíb
LZ Chorwacja Lovro Zovko
Jeśli nie wyszczególnione,
to partnerem był Austria Oliver Marach

Partnerzy w karierze deblowej

  1. Polski Związek Tenisowy: Najlepsze wyniki reprezentantów Polski w latach 1999 i 2000.
  2. Association of Tennis Professionals: Łukasz Kubot w sezonie 2000. (ang.).
  3. a b c d e Association of Tennis Professionals: Łukasz Kubot w rankingu ATP. (ang.).
  4. Association of Tennis Professionals: Łukasz Kubot w sezonie 2001. (ang.).
  5. Davis Cup: Polska - Izrael. (ang.).
  6. Association of Tennis Professionals: Łukasz Kubot w sezonie 2002. (ang.).
  7. Stevegtennis: Germany F9 - Techem Cup. (ang.).
  8. Association of Tennis Professionals: Łukasz Kubot w sezonie 2003. (ang.).
  9. Davis Cup: Polska - Republika Południowej Afryki. (ang.).

Linki zewnętrzne


Kategoria:Pierwsze rakiety państw w rankingach tenisowych Kategoria:Polscy tenisiści Kategoria:Urodzeni w 1982