Gładyszów
Artykuł |
49°31'21"N 21°16'06"E |
---|---|
- błąd |
39 m |
WD |
49°31'15"N, 21°15'50"E |
- błąd |
39 m |
Odległość |
391 m |
{{{rodzaj miejscowości}}} | |
Cerkiew Wniebowstąpienia Pańskiego | |
Państwo | małopolskie |
---|---|
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności |
387[1] |
Strefa numeracyjna |
(+48) 18 |
Kod pocztowy |
38-315 |
Tablice rejestracyjne |
KGR |
SIMC |
0467991 |
Położenie na mapie brak Brak mapy: małopolskie | |
Położenie na mapie świata | |
49,5225°N 21,2683°E/49,522500 21,268333 |
Gładyszów (dodatkowa nazwa w j. łemkow. Ґлaдышiв, trb. Gładysziw) – wieś w gminie Uście Gorlickie, w województwie małopolskim. We wsi znajdują dwie drewniane cerkwie, cmentarze wojenne z okresu I wojny światowej oraz poczta, apteka, bar i stadnina koni huculskich. Kursują autobusy do Gorlic i do Koniecznej.
Położenie
Gładyszów leży w środkowej czsci Beskidu Niskiego, na południowy wschód od Magury Małastowskiej. Położony jest około 20 km na południe od Gorlic i 10 od granicy ze Słowacją. Zabudowania wsi ciągną się wzdłuż doliny potoku Gładyszówka[2].
Integralne części miejscowości to: Beniówka, Koło Kościoła, Niżny Koniec, Wierchnia, Wyżny Koniec[3].
Historia
Początkowo wieś nazywała się Kwoczeń (wielu mieszkańców nazywało się Kwoczka). Obecna nazwa pochodzi od nazwiska właścicieli całej górnej doliny rzeki Ropy – rycerzy Gładyszów z Szymbarku.
Wieś została założona na na prawie wołoskim w 1417[4].
Pierwsze wzmianki pisane pochodzą z 1629 (wymienione są 3 gospodarstwa oraz właściciel wsi, Wielopolski) jednak szacuje się, że wieś została założona pod koniec XVI w. W latach 1778–1779 wybudowano bitą drogę z Gorlic przez Gładyszów do Koniecznej. W 1890 wieś liczyła 720 mieszkańców.
Według Gemeindelexikon der im Reichsrate vertretenen Königreiche und Länder około roku 1900 wieś liczyła 123 domy. Spis wymienia 311 mężczyzn i 301 kobiet; 14 osób wyznania rzymskokatolickiego, 576 osób wyznania greckokatolickiego oraz 22 Żydów. Przynależność etniczna to Rusini (Łemkowie) – 598 osób oraz Polacy – 14 osób.
Podczas I wojny światowej Gładyszów był ziemią niczyją, na Magurze Małastowskiej swe pozycje mieli Austriacy, Rosjanie natomiast zajęli Rotundę i Popowe Wierchy. Wieś, będąca stale pod obstrzałem, uległa niemal całkowitemu zniszczeniu.
27 listopada 1918 w Gładyszowie odbył się duży wiec Łemków, gdzie powołano Ruską Radę, która podporządkowała się tzw. Ruskiej Narodowej Republice Łemków z władzami we Florynce.
W 1921 w Gładyszowie zanotowano 11 rzymskich katolików, 491 grekokatolików i 5 Żydów. W okresie międzywojennym w wyniku schizmy tylawskiej część grekokatolików dokonała konwersji na prawosławie.
W okresie międzywojennym stacjonował w miejscowości komisariat Straży Granicznej[5].
Przed II wojną światową wieś liczyła około 220 domów. W 1945 utworzono tu posterunek MO. 6 lipca 1946 wieś została przejęta przez oddział UPA, wszyscy milicjanci zginęli. W 1947 łemkowscy mieszkańcy Gładyszowa zostali wysiedleni na Ziemie Zachodnie w ramach Akcji Wisła, pozostało tylko 6 rodzin mieszanych. Po 1956 wielu wysiedleńców powróciło do rodzinnej wioski. Obecnie we wsi jest 100 domów.
W latach 1934–1954 i 1973–1976 miejscowość była siedzibą gminy Gładyszów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa nowosądeckiego.
Wspólnoty religijne
Gładyszów jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii pod wezwaniem Narodzenia Świętego Jana Chrzciciela, należącej do dekanatu Gorlice w diecezji rzeszowskiej.
We wsi działa również parafia prawosławna, również pod wezwaniem Narodzenia św. Jana Chrzciciela, należąca do dekanatu Gorlice w diecezji przemysko-gorlickiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego. Gładyszów jest również siedzibą Prawosławnego Ośrodka Miłosierdzia Diecezji Przemysko-Nowosądeckiej „ELEOS”.
W miejscowości znajduje się też parafia greckokatolicka pod wezwaniem Wniebowstąpienia Pańskiego, należąca do archieparchii przemysko-warszawskiej[6].
W Gładyszowie, w pobliżu drogi do Banicy, znajdują się dwie świątynie:
- grekokatolicka cerkiew pw. Wniebowstąpienia Pańskiego
- prawosławna cerkiew pw. Narodzenia św. Jana Chrzciciela
Zabytki
Obiekty wpisane do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego[7].
- cerkiew Narodzenia św. Jana Chrzciciela, z 1857 roku
- cerkiew Wniebowstąpienia Pańskiego, z 1938 roku
- cmentarz wojenny nr 55, znajduje się około 200 m od drogi prowadzącej na Magurę Małastowską
- cmentarz wojenny nr 61, znajduje się na zboczu Popowych Wierchów, na wschód od przysiółka Wirchne
- cmentarz wojenny nr 60, na granicy z Małastowem
Mieszkańcy
Austriacki spis katastralny z 1787 wymienia następujące rodziny łemkowskie z Gładyszowa:
- 1. Bemia / Bem'ja (4 rodziny)
- 2. Bodyn / Bodyn'
- 3. Wanczak / Van'chak (4 rodziny)
- 4. Haluszczak / Halusczak / Haluszak / Halushchak
- 5. Gbur (3 rodziny)
- 6. Hrabskyj / Grabski / Chrabski / Hrabs'kyj
- 7. Danczyszyn / Danchyshyn
- 8. Dziubiniak / Dzjubynjak ( 4 rodziny)
- 9. Dziamba / Dzjamba
- 10. Karlik / Karlyk
- 11. Kwoczka / Kvochka
- 12. Kit / Kot ( 4 rodziny)
- 13. Lopatowski / Lopatovs'kyj
- 14. Madzulak / Madzuljak ( 3 rodziny)
- 15. Marczak / Marchak ( 3 rodziny)
- 16. Mikulak / Mykuljak
- 17. Paluszczak / Palushchak ( 4 rodziny)
- 18. Powanda / Povanda
- 19. Procz / Proch
- 20. Salayda / Salajda
- 21. Seczok / Sechok ( 2 rodziny)
- 22. Sierota / Syrota
- 23. Skrzypak / Skrypak ( 3 rodziny)
- 24. Stanczak / Stanchak ( 2 rodziny)
- 25. Telepa
- 26. Fedorko / Fedurko ( 2 rodziny)
- 27. Fil / Fill / Fil' ( 2 rodziny)
- 28. Car / Tsar ( 2 rodziny)
- 29. Ciema / Tsema
- 30. Ceraniak / Tseranjak
- 31. Szmayda / Shmajda ( 4 rodziny)
- 32. Szpak / Szpiak / Shpak ( 2 rodziny)
- 33. Szpinko / Shpinko (2 rodziny)
- 34. Jacewicz / Jatsevych ( 4 rodziny)
- W 1785 wieś miała 13,2 km kw. i mieszkało tu 508 grekokatolików, 2 rzymskich katolików i 0 Żydów.
- 1840 – 742 grekokatolików
- 1859 – 677 grekokatolików
- 1879 – 586 grekokatolików
- 1899 – 698 grekokatolików
- 1926 – 614 grekokatolików
- 1936 – 547 grekokatolików, 30 rzymskich katolików i 5 Żydów.
Mikrofilm nr 0766009 w zbiorach Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich zawiera dane o narodzinach w latach 1776-1842 i zgonach 1776-1854.
- ↑ Serwis internetowy Gminy Uście Gorlickie
- ↑ Beskid Niski - kompendium wiedzy o Beskidzie Niskim [online], www.beskid-niski.pl [dostęp 2017-09-11] .
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Roman Reinfuss, Śladami Łemków, Wydawnictwo PTTK Kraj, Warszawa 1990, s. 10, ISSN 83-7005-238-X
- ↑ Marek Jabłonowski, Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne 1918−1839. Dokumenty organizacyjne, wybór źródeł. Tom II. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999, s. 28. ISBN 83-87424-77-3.
- ↑ Gładyszów - Archidiecezja Przemysko-Warszawska Kościoła Greckokatolickiego w Polsce [online], cerkiew.org [dostęp 2017-09-11] (pol.).
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 23 lipca 2024 .
Linki zewnętrzne
- Gładyszów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 595 .