Edward Werner
 Edward Werner ok. 1930 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku |
Woodlawn Cemetery |
| Zawód, zajęcie |
polityk, przemysłowiec, ekonomista |
Edward Henryk Werner (ur. 23 maja 1878 w Warszawie, zm. 13 listopada 1945 w Nowym Jorku) – polski ekonomista, przemysłowiec i prawnik. Wiceminister skarbu II RP.
Życiorys
Był synem Bronisława Fryderyka Wernera i Marii Pauliny z domu Strasburger, siostry botanika Edwarda Strasburgera.
Po ukończeniu szkoły średniej wyjechał do Wiednia, gdzie studiował w Akademii Handlowej, a następnie kontynuował naukę w Londynie i Berlinie. Podczas I wojny światowej założył i finansował prywatny szpital dla rannych, który działał pod auspicjami Polskiego Czerwonego Krzyża. Po powrocie do kraju został ekonomistą i sędzią Trybunału Handlowego, ponadto prowadził kursy dla urzędników państwowych z zakresu finansów i prawa podatkowego. Pochodził z majętnej rodziny, poza pracą prowadził przedsiębiorstwo zajmujące się handlem zbożem i nawozami do produkcji rolnej. Inwestował w cukrownictwo i przemysł tytoniowy, dlatego był przeciwny wprowadzonemu w 1924 państwowemu monopolowi tytoniowemu. Zasiadał w Radzie Warszawy, a w 1934 został wiceministrem skarbu, zajmował się m.in. sferą monopolu państwowego.
Edward Werner był luteraninem, aktywnie działał w organizacjach wyznaniowych, które współfinansował. Ponadto przekazywał pewna kwotę na działalność polskiego oddziału YMCA. Po wybuchu II wojny światowej przebywał w Warszawie, ale w 1940 zdecydował się wyjechać do Stanów Zjednoczonych, gdzie rok później otrzymał obywatelstwo. Przebywając tam prowadził wykłady na tematy religijne i polityczne, podróżował po Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. Był zaangażowany w działalność polskiego rządu na uchodźstwie. Zmarł w wielu 67 lat, spoczywa na Woodlawn Cementery w nowojorskiej dzielnicy Bronx.
Życie rodzinne
Żoną Edwarda Wernera była Zofia Helena z domu Kalinowska (1889-1946), której wujem był Rafał Kalinowski. Para miała troje dzieci, Zofię Helenę ur. 1910, która poślubiła Antoniego Dunina, zginęli oboje podczas ofensywy wojsk hitlerowskich we wrześniu 1939. Drugim dzieckiem był Karol Gabriel ur. 1912, porucznik Wojska Polskiego, który po wybuchu II wojny światowej przedostał się do Wielkiej Brytanii i walczył w szeregach 1 Polskiej Dywizji Pancernej, zmarł we Francji w 1978. Trzecia urodziła się w 1916 Maria Gabriela, jej pierwszym mężem był Józef Ciechomski, aresztowana przeżyła pobyt w obozie koncentracyjnym w Auschwitz, a po uwolnieniu wyemigrowała do Stanów Zjednoczonych, gdzie poślubiła Josepha Nabela.