Przejdź do zawartości

Piestrzenica olbrzymia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Jadf88 (dyskusja | edycje) o 10:48, 7 mar 2019. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Piestrzenica olbrzymia
ilustracja
Systematyka
Domena

jądrowce

Królestwo

grzyby

Typ

workowce

Klasa

kustrzebniaki

Rząd

kustrzebkowce

Rodzina

krążkownicowate

Rodzaj

piestrzenica

Gatunek

piestrzenica olbrzymia

Nazwa systematyczna
{{{nazwa łacińska}}} (Krombh.) Cooke
Mycogr., Vol. 1. Discom. (London): fig. 327 (1878)

Piestrzenica olbrzymia (Gyromitra gigas (Krombh.) Cooke) – gatunek grzybów z rodziny krążkownicowatych (Discinaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Gyromitra, Discinaceae, Pezizales, Pezizomycetidae, Pezizomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1800 r. Persoon nadając mu nazwę Helvella esculenta. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1878 r. Cooke, przenosząc go do rodzaju Gyromitra[1].

Synonimy[2]:

  • Discina gigas (Krombh.) Eckblad 1968
  • Helvella gigas Krombh. 1834
  • Maublancomyces gigas (Krombh.) Herter 1950
  • Neogyromitra gigas (Krombh.) S. Imai 1938

Morfologia

Główka

Średnica 5-15 cm. Jest nieregularnie, falisto lub mózgowato powyginana, o płatach przygiętych do nasady trzonu lub też mocno z nim zrośniętych. Ma barwę odjasnooliwkowożółtej do ochrowożółtej, w miarę dojrzewania ciemnieje. W środku pusta, biaława[3].

Trzon

Biały albo bladoochrowy; gruby, stosunkowo krótki, zwężający się ku podstawie, rzadziej nieco bulwkowaty, falisto bruzdowany, o gładkiej powierzchni; komorowaty i pusty wewnątrz[4]. Ma długość od 1/5 do 1/4 wysokości główki i często taką samą jak ona szerokość. Przechodzi w główkę płynnie[5].

Miąższ

Biały, woskowaty i bardzo łamliwy, o smaku łagodnym, bez zapachu[4].

Wysyp zarodników

Biały. Zarodniki elipsoidalne, o powierzchni drobno brodawkowanej i rozmiarach 18-24 × 8-10 µm. Na końcach są zgrubiałe[5].

Występowanie i siedlisko

Notowana jest w niektórych krajach Europy[6]. W Ameryce Północnej występują bardzo podobne i blisko spokrewnione ale odrębne genetycznie gatunki Gyromitra montana oraz Gyromitra korfii[7]. W Polsce występuje[8].

Pojawia się od marca do maja w wilgotnych lasach liściastych, zwłaszcza brzozowych i grabowych, ale także w lasach świerkowych. Rozwija się na rozkładającym się i zagrzebanym w ziemi drewnie i korze[3].

Gatunki podobne

Bardzo podobna jest piestrzenica kasztanowata (Gyromitra esculenta). Jest znacznie pospolitsza, mniejsza i zazwyczaj ciemniej ubarwiona. Cechy te nie są jednak wystarczające do pewnego rozróżnienia tych gatunków; owocniki piestrzenicy olbrzymiej nie od razu są duże, trafiają się mniejsze okazy także wśród dojrzałych owocników, a u piestrzenicy kasztanowatej występują podobnie, jasnobrązowo ubarwione okazy. Pewnie można rozróżnić te gatunki tylko badaniem mikroskopowym; u piestrzenicy kasztanowatej zarodniki są gładkie i bez zgrubień na końcach[5].

Znaczenie

Piestrzenica olbrzymia przypuszczalnie nie jest trująca, ale odradza się jej spożywanie ze względu na ogromne podobieństwo do bardzo trującej piestrzenicy kasztanowatej[4].

Przypisy

  1. a b c Index Fungorum. [dostęp 2013-12-12]. (ang.).
  2. Species Fungorum. [dostęp 2015-12-16]. (ang.).
  3. a b Pavol Škubla: Wielki atlas grzybów. Poznań: Elipsa, 2007. ISBN 978-83-245-9550-1.
  4. a b c Edmund Garnweidner, Hertha Garnweidner, Alicja Borowska, Alina Skirgiełło: Grzyby : przewodnik do poznawania i oznaczania grzybów Europy Środkowej. Warszawa: MUZA SA, 2006, s. 220. ISBN 83-7319-976-4.
  5. a b c J. Breitenbach, Kraenzlin: Fungi of Switzerland 1 – Acomycota. 1981.
  6. Discover Life Maps. [dostęp 2016-01-10].
  7. Michael Beug, Alan E. Bessette, Arleen R. Bessette, Ascomycete Fungi of North America: A Mushroom Reference Guide, 2014.
  8. Barbara Gumińska, Władysław Wojewoda: Grzyby i ich oznaczanie. Warszawa: PWRiL, 1985. ISBN 83-09-00714-0.