Język sahu
| Obszar |
wyspa Halmahera (Moluki Północne, Indonezja) | ||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
7,5 tys. (1987) | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 5 rozwojowy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | saj | ||
| IETF | saj | ||
| Glottolog | sahu1245 | ||
| Ethnologue | saj | ||
| WALS | sah | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język sahu (a. sa’u, sahu’u, sau) – język z grupy północnohalmaherskiej, używany przez lud Sahu. Jego użytkownicy zamieszkują kabupaten Halmahera Barat (rejon miasta Jailolo, na wyspie Halmahera w Indonezji.
Składa się z dwóch dialektów: pa’disua i tala’i[1], niekiedy włącza się w jego ramy również waioli i gamkonora[2] (postrzegane także jako odrębne języki w obrębie grupy sahu[3]). W pobliżu ujścia rzeki Ibu występował niegdyś kolejny dialekt[4].
Według danych z 1987 roku posługuje się nim 7,5 tys. osób[5]. Ocenia się, że jest zagrożony wymarciem[6]. Wypierają go indonezyjski i malajski północnomolukański[7].
Wykazuje znaczne wpływy języka ternate, historycznie używanego przez miejscowy sułtanat[8]. Do jego zapisu stosuje się alfabet łaciński[5].
Przypisy
- ↑ Harald Hammarström i inni, Sahu [online], Glottolog 4.2.1, 2020 [dostęp 2020-02-08] [zarchiwizowane z adresu 2020-06-24] (ang.).
- ↑ Clemens L. Voorhoeve, The languages of the northern Halmaheran stock, „Papers in New Guinea Linguistics”, 26, Australian National University, 1988: Canberra (Pacific Linguistics A-76), s. 181–209 (ang.).
- ↑ M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig, Sahu, [w:] Ethnologue, wyd. 18, Dallas, Texas: SIL International, 2015 [zarchiwizowane z adresu 2015-09-06] (ang.).
- ↑ Clemens L. Voorhoeve, Sahu-Indonesian-English dictionary and Sahu grammar sketch, Dordrecht, Holland: Foris Publications, 1987, ISBN 90-6765-222-9, OCLC 17209362 [dostęp 2020-02-08] (ang.).
- ↑ a b M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig, Sahu, [w:] Ethnologue, wyd. 18, Dallas, Texas: SIL International, 2015 [dostęp 2020-02-08] [zarchiwizowane z adresu 2016-12-01] (ang.).
- ↑ Preserving Ethnic Languages [online], Tempo.co [dostęp 2020-02-09] (ang.).
- ↑ H. Steinhauer, Review of Sahu-Indonesian-English Dictionary and Sahu Grammar Sketch, Verhandelingen van het KITLV 126, „Bijdragen tot de Taal-, Land- en Volkenkunde”, 143 (4), 1987, s. 606–608, ISSN 0006-2294, JSTOR: 27863907 [dostęp 2021-08-15] (ang.).
- ↑ Gary Holton, Marian Klamer, The Papuan languages of East Nusantara and the Bird’s Head, [w:] Bill Palmer (red.), The Languages and Linguistics of the New Guinea Area: A Comprehensive Guide, wolumin 4, Berlin: De Gruyter Mouton, 2018 (The World of Linguistics), s. 569–640, ISBN 978-3-11-028642-7 (ang.).