Przejdź do zawartości

Edward Charles Howard

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest najnowsza wersja artykułu Edward Charles Howard edytowana 20:09, 8 cze 2023 przez Szoltys-bot (dyskusja | edycje).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)

Edward Charles Howard (ur. 28 maja 1774, zm. 28 września 1816)[1] – członek Towarzystwa Królewskiego, najmłodszy syn Charlesa Howarda 11-tego księcia Norfolk. Był angielskim chemikiem opisywanym jako pierwszy inżynier chemii[2].

W 1800 roku, Howard otrzymał Medal Copleya nadawany przez Londyńskie Towarzystwo Królewskie za swoje prace badawcze nad związkami rtęci[3]. Odkrył piorunian rtęci, silną substancję wybuchową. W 1813 odkrył metodę rafinacji cukru polegającą na gotowaniu soku z trzciny cukrowej, nie w otwartym czajniku, lecz w zamkniętym pojemniku podgrzewanym przez parę wodną i utrzymywanym w warunkach częściowej próżni. Przy zmniejszonym ciśnieniu, woda wrzała w niższej temperaturze, dzięki pracy Howarda, można było oszczędzić paliwa oraz zmniejszyć ilość cukru traconego na skutek karmelizacji. Odkryta w ten sposób wyparka[4], wciąż jest używana przy wielu zastosowaniach.

Howard interesował się także związkami występującymi w meteorytach, w szczególności w meteorytach zbudowanych z żelaza. Odkrył, że wiele stopów niklu i żelaza, które nie występowały na Ziemi, musiały pojawić się właśnie wraz ze spadającymi meteorytami. Jeden rodzaj meteorytu jest nazywany Howardytem.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Walker, William: Memoirs of the distinguished men of science of Great Britain living in the years 1807-1808. London: E. & F. N. Spon, 1864, s. 63 – 64.
  2. Transactions of the Institution of Chemical Engineers (1951), volume 29, page 163.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Award winners: Copley Medal (ang.), Royal Society [dostęp 2021-09-24].
  4. Feliks Bogatko, Z przeszłości cukrownictwa. Gazeta Cukrownicza tom LXIV, 1929 rok.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]