John Huxham
John Huxham, (ur. w 1692 w Totnes, zm. 10[a] sierpnia 1768 w Plymouth) – angielski lekarz i chirurg, znany z badań nad gorączką. W 1750 roku opublikował Esej o gorączce, a w 1755 otrzymał Medal Copleya za swój wkład w rozwój medycyny. Laureat Medalu Copleya[1].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]John Huxham był synem rzeźnika. Pierwszą edukacje pobierał w szkole w Newton Abbot dzięki wsparciu finansowemu swego ojca. Studiował na akademii w Exeter, Uniwersytecie w Lejdzie, kończąc je uzyskaniem tytułu lekarskiego na Uniwersytecie w Remis w 1717 roku (ze względu na swoje wyznanie nie mógł studiować na Uniwersytecie Oksfordzkim ani na Uniwersytecie Cambridge).
Po studiach rozpoczął praktykę lekarską najpierw w rodzinnym Totnes, a niedługo potem w Plymouth. Jego kariera i sława rozwijały się powoli, jednak z biegiem lat stał się najbardziej szanowanym lekarzem w mieście.
W 1717 roku ożenił się z Ellen Coarm (córki Thomasa Coram, fundatora szpitala Kościoła Św. Andrzeja w Plymouth), a po jej śmieci - z Elizabeth Harris. Miał dwie córki i syna.
Osiągnięcia naukowe
[edytuj | edytuj kod]Huxham wolny czas spędzał na samodzielnym studiowaniu, czytał dzieła Hipokratesa w oryginale, a także interesował się fizyką i meteorologią. W 1723 roku John Huxham zgłosił się jako ochotnik do prowadzenia dziennych rejestrów stanów pogody, w odpowiedzi na apel Jamesa Jurina - jednego z sekretarzy Towarzystwa Królewskiego. Ochotnicy mieli ewidencjonować swe pomiary dotyczące ciśnienia atmosferycznego, temperatury, opadów oraz kierunku i siły wiatru, a następnie corocznie przekazywać sekretarzom Towarzystwa, w celu sporządzenia zestawień i analiz. Huxam rozpoczął prowadzenie tych zapisów w 1742 roku, a od 1728 aż do 1748 roku, zauważył miesięcznie powszechne występowania chorób epidemicznych. Swoje spostrzeżenia opublikował w dziele pt. Observationes de Aere et Morbis Epidemicis w dwóch tomach w 1723 i 1731 roku. Wydanie to było wznowione w 1752 roku, a po jego śmierci okazał się trzeci tom w 1770 roku.
5 kwietnia 1739 roku został członkiem Towarzystwa Królewskiego, a 1755 roku otrzymał Medal Copleya. Również w 1755 zostaje wybrany do College of Physicians w Edynburgu, a także opublikował swe dzieło Esej o gorączkach i ich różnych rodzajach, które było cennym źródłem informacji opartych głównie na własnych obserwacjach. Huxham był prawdopodobnie pierwszym w Anglii, który sklasyfikował grypę. Był także związany z diagnozowaniem szkorbutu i rekomendowaniem picia cydru w ramach kuracji.
Umarł w wieku około 76 lat.
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Award winners: Copley Medal (ang.), Royal Society [dostęp 2021-09-24].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- ISNI: 0000000122766312
- VIAF: 13087514
- LCCN: n85024958
- GND: 117546879
- LIBRIS: ljx16dc45hcqr46
- BnF: 102420820
- SUDOC: 07713365X
- NLA: 36072860
- NKC: nlk20000091138
- BNE: XX1667950
- NTA: 073134066
- BIBSYS: 2006595
- CiNii: DA12657013
- Open Library: OL1172040A
- PLWABN: 9812442087305606
- OBIN: 14319
- J9U: 987007456597405171
- PTBNP: 1399527
- ΕΒΕ: 250836
- BLBNB: 000187259