Przejdź do zawartości

USS Diodon (SS-349)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest najnowsza wersja artykułu USS Diodon (SS-349) edytowana 08:34, 29 paź 2024 przez Zala (dyskusja | edycje).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
USS Diodon (SS-349)
Ilustracja
Klasa

okręt podwodny

Typ

Balao

Historia
Stocznia

Electric Boat

Położenie stępki

1 czerwca 1944[1]

Wodowanie

10 września 1945[1]

 US Navy
Wejście do służby

18 marca 1946[1]

Wycofanie ze służby

15 stycznia 1971

Los okrętu

zezłomowany

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność
• na powierzchni
• w zanurzeniu


1526 długich ton (1 550 t)
2424 długich ton (2 460 t)

Długość

95,0 m[1]

Szerokość

8,3 m[1]

Zanurzenie testowe

120 m

Napęd
4 silniki diesla General Motors Model 16 V16, moc 5400 KM (4,0 MW)
4 elektryczne silniki General Electric, razem 2740 KM (2,0 MW)
dwie śruby[1]
Prędkość
• na powierzchni
• w zanurzeniu


20,25 węzła
8,75 węzła

Zasięg

11 000 mil morskich (20 000 km) na powierzchni przy prędkości 10 węzłów (19 km/h)
48 godzin przy prędkości 2 węzłów(4 km/h) w zanurzeniu
75 dni na patrolu

Uzbrojenie
24 torpedy
1 × 127 mm / 25 kalibrów
cztery karabiny maszynowe
Wyrzutnie torpedowe

6 x 533 mm (dziób)
4 x 533 mm (rufa)

Załoga

6 oficerów, 60 marynarzy

USS Diodon (SS-349) – amerykański okręt podwodny typu Balao służący w United States Navy. Jego nazwa pochodziła od gatunku ryby z rodziny najeżkowatych.

"Diodon" został zwodowany 10 września 1945 w stoczni Electric Boat w Groton, matką chrzestną była D. Cullinane. Wszedł do służby 18 marca 1946 z komandorem podporucznikiem J. M. Hingsonem jako dowódcą.

Okręt dotarł do San Diego 5 lipca 1946 i przez następne 4 lata brał udział w ćwiczeniach wzdłuż zachodniego wybrzeża USA, na wodach Alaski i Hawajów, a także szkolił członków Rezerwy Marynarki. Przeszedł też rozbudowaną modernizację w ramach programu GUPPY II w stoczni Mare Island Naval Shipyard pomiędzy sierpniem 1947 a marcem 1948.

14 września 1950 "Diodon" popłynął na Daleki Wschód i podczas tego rejsu uratował sześciu lotników w pobliżu Guam. Ćwiczył z południowokoreańskimi fregatami metody zwalczania okrętów podwodnych w Sagami Wan w Japonii i od 30 października do 28 listopada odbył symulowany patrol bojowy. Przeszedł niewykryty przez cieśninę Tsugaru do Otaru na wyspie Hokkaido, następnie kontynuował swój patrol, pozostając niewykrytym w cieśninie La Pérouse’a (obserwując i fotografując statki). Wrócił na zachodnie wybrzeże USA na przegląd, który odbył się w okresie luty – maj 1951.

Wznawiając swoje operacje na Zachodnim Wybrzeżu, "Diodon" pomagał w szkoleniu kanadyjskiego lotnictwa morskiego i sił nawodnych w pobliżu Esquimalt(inne języki) w Kolumbii Brytyjskiej w okresie październik – grudzień 1952. Służył na Dalekim Wschodzie od marca do września 1952, ponownie uczestnicząc w patrolach rozpoznawczych w cieśninie La Pérouse’a od 24 maja do 22 czerwca. Podczas operacji szkoleniowych na zachodnim wybrzeżu USA w ciągu następnych 2 lat "Diodon" ponownie operował z Kanadyjską Marynarką, a w marcu 1956 podczas ćwiczeń ratowniczych przejął na pokład uczestników ćwiczeń z 40 metrów pod powierzchnią wody poprzez zastosowanie dzwonu nurkowego służącego do ratowania załóg okrętów podwodnych.

Podczas tury na Dalekim Wschodzie w latach 1956 – 1957 "Diodon" odwiedził Brisbane w Australii, aby uczestniczyć w ceremonii upamiętniającej bitwę na Morzu Koralowym, która odbyła się w maju 1942. Okręt służył ponownie na Dalekim Wschodzie w latach 1958 – 1959 oraz 1960.

Okręt został skreślony z listy floty 15 stycznia 1971[1]. 18 kwietnia 1972 został sprzedany na złom[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h K. Jack Bauer, Stephen S. Roberts: Register of Ships of the U.S. Navy, 1775-1990: Major Combatants. Westport, CT: Greenwood Press, 1991. 0-313-26202-0.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Ten artykuł zawiera treści udostępnione w ramach domeny publicznej przez Dictionary of American Naval Fighting Ships.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]