Przejdź do zawartości

Rivaldo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest najnowsza wersja artykułu Rivaldo edytowana 18:16, 4 lis 2024 przez ZajeliWszystkieNicki (dyskusja | edycje).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Rivaldo
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Rivaldo Vítor Borba Ferreira

Data i miejsce urodzenia

19 kwietnia 1972
Recife

Wzrost

186 cm

Pozycja

pomocnik, Napastnik

Informacje klubowe
Klub

Chabab Mohammédia (trener)

Kariera juniorska
Lata Klub
1989–1990 Paulistano FC
1990–1991 Santa Cruz FC
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1991–1992 Santa Cruz FC 18 (8)
1992–1993 Mogi Mirim EC 27 (9)
1993–1994 Corinthians Paulista 41 (17)
1994–1996 SE Palmeiras 104 (53)
1996–1997 Deportivo La Coruña 41 (21)
1997–2002 FC Barcelona 159 (86)
2002–2003 AC Milan 22 (5)
2003–2004 Cruzeiro EC 11 (2)
2004–2007 Olympiakos SFP 70 (36)
2007–2008 AEK Ateny 52 (18)
2008–2010 Bunyodkor Taszkent 53 (33)
2010 Mogi Mirim EC 0 (0)
2011 São Paulo FC (wyp.) 20 (5)
2012 Kabuscorp SC 21 (11)
2013 AD São Caetano 19 (2)
2014–2015 Mogi Mirim EC 8 (0)
W sumie: 666 (306)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1993–2003 Brazylia Brazylia 74 (35)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2019– Chabab Mohammédia
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata
II miejsce Francja 1998
I miejsce Japonia i Korea Południowa 2002
Copa América
złoto Paragwaj 1999
Puchar Konfederacji
złoto Arabia Saudyjska 1997

Rivaldo, właśc. Rivaldo Vitor Borba Ferreira (wym. [ʁiˈvawdu]; ur. 19 kwietnia 1972 w Recife) – brazylijski piłkarz, który występował na pozycji napastnika lub pomocnika oraz trener piłkarski[1]. Uczestnik mundiali w 1998 i 2002. W przeszłości zawodnik klubów: Santa Cruz, Mogi Mirim, Corinthians Paulista, SE Palmeiras, Deportivo La Coruña, FC Barcelona, A.C. Milan, Cruzeiro EC, Olympiakos, AEK, Bunyodkor Taszkent, São Paulo FC, Kabuscorp SC oraz AD São Caetano. Oprócz brazylijskiego posiada także hiszpański paszport.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Po odejściu (z powodu powrotu Louisa van Gaala na stanowisko trenera) z Barcelony po udanych MŚ 2002, zmienił klub na AC Milan, z którym zdobył Puchar Włoch, Superpuchar Europy i wygrał Ligę Mistrzów. Nie potrafił się jednak odnaleźć na San Siro dlatego zarząd Milanu postanowił rozwiązać obowiązujący go kontrakt.

Rivaldo przez kilka ostatnich sezonów grał w lidze greckiej. Z Olympiakosem zdobył 3 tytuły mistrza kraju i 2 puchary kraju. Stał się największą gwiazdą ligi greckiej. W sezonie 2006/2007 jego klubowym kolegą był obrońca reprezentacji Polski Michał Żewłakow. W 2007 po tym, jak Olympiakos nie wpłacił pieniędzy na fundację Rivaldo wspomagającą biedne brazylijskie dzieci, a zarząd Olympiakosu zaoferował mu przedłużenie kontraktu tylko na jeden rok, podpisał kontrakt z AEK-iem na dwa lata.

W 2008 Rivaldo w wieku 36 lat opuścił AEK i podpisał roczny kontrakt z uzbeckim klubem Bunyodkor Taszkent[2], którego trenerem był słynny piłkarz – Zico również znajdujący się na liście 100 najlepszych piłkarzy XX wieku FIFA 100. Szczegółów umowy Rivaldo z uzbeckim klubem nie ujawniono.

W listopadzie 2010 został ponownie piłkarzem Mogi Mirim EC, którego w tym czasie również był prezesem, podpisując roczny kontrakt[3], jednak pod koniec stycznia 2011 został na rok wypożyczony do São Paulo. W swoim pierwszym meczu dla nowego klubu – przeciwko Linense (3 lutego, wygrana 3:2) – zdobył bramkę.

W 1999 został uznany za najlepszego piłkarza świata przez magazyn „World Soccer” oraz FIFA. Jest także laureatem „Złotej Piłki” w plebiscycie France Football.

15 marca 2014 roku oficjalnie ogłosił zakończenie kariery[4]. Jednak z powodu słabej gry Mogi Mirim EC, które po ośmiu kolejkach w brazylijskiej Serie B zajmowało ostatnią pozycję, postanowił wznowić karierę dla dobra drużyny[5].

Po wznowieniu kariery, reprezentując barwy Mogi Mirim, grał w tym klubie ze swoim synem. W meczu 13. kolejki drugiej ligi brazylijskiej, doszło do niecodziennej sytuacji podczas domowego, wygranego 3:1 meczu z klubem Macaé EFC[6], ponieważ w tym spotkaniu wszystkie bramki dla jednej drużyny zdobyli ojciec z synem[7].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Wystąpił w reprezentacji 74 razy i strzelił 35 bramek. Podczas francuskich finałów MŚ, gdy Canarinhos zdybyli wicemistrzostwo świata, Rivaldo rozegrał 7 spotkań, w których strzelił 3 gole. Na mistrzostwach świata w 2002 był jedną z gwiazd całego turnieju – zdobył 5 bramek i 3 asysty. Został drugim strzelcem zespołu oraz całego turnieju (wspólnie z Miroslavem Klose; królem strzelców został wtedy Ronaldo). Zrezygnował z gry w reprezentacji po mistrzostwach świata w Niemczech w 2006, w których nie wziął udziału.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

W latach 2008–2015 pełnił funkcję prezesa klubu Mogi Mirim EC, gdzie również grał[8].

18 stycznia 2019 roku marokański klub Chabab Mohammédia ogłosił, że nowym dyrektorem technicznym oraz trenerem zostanie Rivaldo. Brazylijczyk zaprzeczył, że umowa została zawarta, ponieważ podpisał przedwstępną umowę, w której klub musi uzyskać awans z National (trzeciego szczebla w lidze marokańskiej)[9][10].

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacyjne

[edytuj | edytuj kod]

Brazylia

[edytuj | edytuj kod]

Klubowe

[edytuj | edytuj kod]

Palmeiras

[edytuj | edytuj kod]

FC Barcelona

[edytuj | edytuj kod]

AC Milan

[edytuj | edytuj kod]

Cruzeiro

[edytuj | edytuj kod]

Olympiakos

[edytuj | edytuj kod]

Bunyodkor

[edytuj | edytuj kod]

Indywidualne

[edytuj | edytuj kod]

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Dwukrotnie żonaty. Jego pierwszą żoną była Rose Fereira (1993-2003), z którą ma dwójkę dzieci: syna Rivaldo Vítora Moscę Ferreirę Júniora, znanego jako Rivaldinho, który podobnie jak ojciec jest piłkarzem, oraz córkę Thamirys. Od 2004 spotyka się z Elizą Kaminski, z którą obecnie jest żonaty. Mają trójkę dzieci: córkę Rebecę i dwóch synów: João Vitora oraz Isaque'a.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rivaldo - Chabab Mohammedia [online], footballdatabase.eu [dostęp 2019-11-26] (ang.).
  2. Adam Golec, Rivaldo w Uzbekistanie [online], zczuba.sport.pl, 16 września 2008 [dostęp 2019-11-26] (pol.).
  3. Rivaldo żegna Uzbekistan i wraca do domu [online], tvn24.pl, 19 listopada 2010 [dostęp 2019-11-26] (pol.).
  4. Aos 41 anos, Rivaldo anuncia aposentadoria do futebol [online], espn.com.br, 15 marca 2014 [dostęp 2019-11-26] (port. braz.).
  5. Rivaldo interrompe aposentadoria para ajudar Mogi Mirim na Série B [online], globoesporte.com, 22 czerwca 2015 [dostęp 2019-11-26] (port. braz.).
  6. Mogi Mirim Esporte Clube (SP) - Macaé Esporte Futebol Clube (RJ), 15 lip 2015 - Campeonato Brasileiro Série B, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2019-11-26].
  7. Sean Swaby, Rivaldo, Rivaldo Jr. Combine to Score All 3 of Mogi Mirim's Goals vs. Macae [online], bleacherreport.com, 15 lipca 2015 [dostęp 2019-11-26] (ang.).
  8. Gdzie są teraz bohaterowie z 1998 roku? › FCBarca.com [online], FCBarca.com [dostęp 2021-07-13] (pol.).
  9. Rivaldo denies joining staff at Moroccan club, „BBC Sport” [dostęp 2021-07-13] (ang.).
  10. Rivaldo é anunciado por time da terceira divisão de Marrocos, mas não aceita convite [online], ge [dostęp 2021-07-13] (port. braz.).