Konstanty Przebendowski

Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast funkcji strony do druku użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.

Konstanty Przebendowski (ur. 25 grudnia 1776 roku w Gdańsku, zm. 1 października 1831 roku) – generał brygady Armii Królestwa Polskiego.

Życiorys

Wnuk gen. Józefa Przebendowskiego. Był chorążym targowickiej formacji Regimentu Pieszego pod im. Konfederacji Wolnych.^[1]

Walczył w powstaniu kościuszkowskim w 1794. Odznaczył się męstwem i za zasługi awansowany na porucznika 17 regimentu pieszego.

Od 1797 oficer Legionów Polskich we Włoszech. Odbył wszystkie kampanie włoskie i od 1799 brał udział w wyprawie na San Domingo jako adiutant gen. Władysława Jabłonowskiego. Tam w 1803 przeszedł do służby francuskiej i w stopniu szefa szwadronu został adiutantem gen. Rochambeau. Jako oficer gen. Marmonta odbył kampanie w Dalmacji 1805–1807, po czym w stopniu majora przeniósł się do Księstwa Warszawskiego.

Od 1808 pułkownik i dowódca 1 pułku strzelców konnych. Walczył w kampanii austriackiej 1809 i moskiewskiej 1812. W 1812 przystąpił do Konfederacji Generalnej Królestwa Polskiego^[2] Przez własną nieostrożność dostał się do niewoli rosyjskiej pod Mołodecznem.

Od 1815 w armii Królestwa Polskiego, początkowo szef sztabu Dywizji Jazdy, potem dowódca Brygady Strzelców Konnych.

Awansowany do stopnia generała w 1815. W walkach powstania listopadowego udziału nie brał. Usunięty z armii czynnej przez gen. Józefa Chłopickiego. Miał organizować siły zbrojne woj. mazowieckiego i kaliskiego, ale z powodu choroby wycofał się całkowicie ze służby.

Odznaczony Orderem Świętego Stanisława I klasy w 1829^[3], II klasy w 1820 i III klasy w 1819^[4].

Przypisy

↑ Jarosław Gdański, Mariusz Machynia, Czesław Srzednicki, Kamil Stepan, Wojsko Koronne. Formacje Targowicy, szkolnictwo wojskowe. Varia, Uzupełnienia, Kraków 2003, s. 54.
↑ Dziennik Konfederacyi Jeneralnej Królestwa Polskiego. 1812, nr 18, s. 174.
↑ Stanisław Łoza, Kawalerowie orderu św. Stanisława, w: Miesięcznik Heraldyczny r. IX, nr 8, Warszawa, 1930, s. 167.
↑ Stanisław Łoza, Kawalerowie orderu Św. Stanisława, w: Miesięcznik Heraldyczny, r. XI, nr 3, Warszawa 1932, s. 59.

Bibliografia

H. P Kosk, Generalicja polska, t. 2, wyd. Oficyna Wydawnicza "Ajaks", Pruszków 1998.

[1] Jarosław Gdański, Mariusz Machynia, Czesław Srzednicki, Kamil Stepan, Wojsko Koronne. Formacje Targowicy, szkolnictwo wojskowe. Varia, Uzupełnienia, Kraków 2003, s. 54.

[2] Dziennik Konfederacyi Jeneralnej Królestwa Polskiego. 1812, nr 18, s. 174.

[3] Stanisław Łoza, Kawalerowie orderu św. Stanisława, w: Miesięcznik Heraldyczny r. IX, nr 8, Warszawa, 1930, s. 167.

[4] Stanisław Łoza, Kawalerowie orderu Św. Stanisława, w: Miesięcznik Heraldyczny, r. XI, nr 3, Warszawa 1932, s. 59.

[1]

[2]

[3]

[4]