Przejdź do zawartości

Konstanty Przebendowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Konstanty Przebendowski (ur. 25 grudnia 1776 roku w Gdańsku, zm. 1 października 1831 roku) – generał brygady Armii Królestwa Polskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wnuk gen. Józefa Przebendowskiego. Był chorążym targowickiej formacji Regimentu Pieszego pod im. Konfederacji Wolnych.[1]

Walczył w powstaniu kościuszkowskim w 1794. Odznaczył się męstwem i za zasługi awansowany na porucznika 17 regimentu pieszego.

Od 1797 oficer Legionów Polskich we Włoszech. Odbył wszystkie kampanie włoskie i od 1799 brał udział w wyprawie na San Domingo jako adiutant gen. Władysława Jabłonowskiego. Tam w 1803 przeszedł do służby francuskiej i w stopniu szefa szwadronu został adiutantem gen. Rochambeau. Jako oficer gen. Marmonta odbył kampanie w Dalmacji 1805–1807, po czym w stopniu majora przeniósł się do Księstwa Warszawskiego.

Od 1808 pułkownik i dowódca 1 pułku strzelców konnych. Walczył w kampanii austriackiej 1809 i moskiewskiej 1812. W 1812 przystąpił do Konfederacji Generalnej Królestwa Polskiego[2] Przez własną nieostrożność dostał się do niewoli rosyjskiej pod Mołodecznem.

Od 1815 w armii Królestwa Polskiego, początkowo szef sztabu Dywizji Jazdy, potem dowódca Brygady Strzelców Konnych.

Awansowany do stopnia generała w 1815. W walkach powstania listopadowego udziału nie brał. Usunięty z armii czynnej przez gen. Józefa Chłopickiego. Miał organizować siły zbrojne woj. mazowieckiego i kaliskiego, ale z powodu choroby wycofał się całkowicie ze służby.

Odznaczony Orderem Świętego Stanisława I klasy w 1829[3], II klasy w 1820 i III klasy w 1819[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jarosław Gdański, Mariusz Machynia, Czesław Srzednicki, Kamil Stepan, Wojsko Koronne. Formacje Targowicy, szkolnictwo wojskowe. Varia, Uzupełnienia, Kraków 2003, s. 54.
  2. Dziennik Konfederacyi Jeneralnej Królestwa Polskiego. 1812, nr 18, s. 174.
  3. Stanisław Łoza, Kawalerowie orderu św. Stanisława, w: Miesięcznik Heraldyczny r. IX, nr 8, Warszawa, 1930, s. 167.
  4. Stanisław Łoza, Kawalerowie orderu Św. Stanisława, w: Miesięcznik Heraldyczny, r. XI, nr 3, Warszawa 1932, s. 59.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • H. P Kosk, Generalicja polska, t. 2, wyd. Oficyna Wydawnicza "Ajaks", Pruszków 1998.