U-652
| |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Położenie stępki |
5 lutego 1940 |
| Wodowanie |
7 lutego 1941 |
 Kriegsmarine
| |
| Wejście do służby |
3 kwietnia 1941 |
| Zatopiony |
2 czerwca 1942 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
na powierzchni 769 t |
| Długość |
67,1 m |
| Szerokość |
6,2 m |
| Zanurzenie |
4,74 m |
| Napęd | |
| na powierzchni 2800 KM w zanurzeniu 750 KM | |
| Prędkość |
na powierzchni 17,7 w. |
| Zasięg |
na powierzchni 8550 Mm (10 w.) |
| Uzbrojenie | |
| 5 wyrzutni torped (zapas 14) lub 39 min TMB lub 26 min TMA, działo 88 mm działko 20 mm | |
| Załoga |
45 |
U-652 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu VII C z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1941 roku. Jedynym dowódcą był Oblt. Georg-Werner Fraatz. Zatopiony 2 czerwca 1942 po uszkodzeniu przez samolot brytyjski.
Historia
Wcielony do 3. Flotylli U-Bootów celem szkolenia załogi, od lipca 1941 roku służył tamże jako jednostka bojowa, a od stycznia 1942 roku pływał w 29. Flotylli.
4 września 1941 roku na południowy zachód od Islandii U-652 uczestniczył w incydencie z jednostką floty Stanów Zjednoczonych – państwa formalnie nieuczestniczącego w wojnie – starym niszczycielem USS „Greer”. Brytyjski samolot powiadomił amerykański okręt o obecności U-Boota, po czym zrzucił cztery bomby głębinowe i odleciał. Niszczyciel rozpoczął energiczne tropienie z użyciem sonaru, zaś U-652 wystrzelił w jego stronę niecelną torpedę, co z kolei wywołało atak bombami głębinowymi. Po dwugodzinnym, nierozstrzygniętym pojedynku (została wystrzelona jeszcze jedna torpeda) obie jednostki stracił kontakt[1]. Był to pierwszy podczas tej wojny atak niemieckiego okrętu na amerykański; w efekcie, jak określił to Theodore Roosevelt – „niesprowokowanego aktu piractwa”, Amerykanie zaprzestali zachowywać pozory neutralności; reakcja Niemców była odmienna: mimo namów admiralicji do rozpoczęcia nieograniczonej wojny podwodnej, Hitler nakazał unikania podobnych incydentów[2].
Łącznie okręt odbył dziewięć patroli bojowych na wodach arktycznych, północnym Atlantyku i Morzu Śródziemnym, podczas których zatopił trzy statki handlowe o łącznej pojemności 10 775 BRT, dwa okręty – niszczyciel eskortowy HMS „Heythrop” (1050 t) i niszczyciel HMS „Jaguar” (1690 t) i jeden okręt pomocniczy (radziecki okręt łącznikowy PS-70, 558 BRT); dodatkowo uszkodził dwa statki (łącznie 9198 BRT[a]) i okręt pomocniczy (stawiacz min HMS „Southern Prince”, 10 917 BRT).
U-652 został ciężko uszkodzony i unieruchomiony 2 czerwca 1942 roku w pobliżu Sollum (Egipt) bombami głębinowymi samolotu Fairey Swordfish z 815. Dywizjonu FAA. Przebywający w pobliżu U-81 pod dowództwem Kptlt. Friedricha Guggenbergera bezskutecznie próbował odholować go do Salaminy. Ostatecznie został dobity torpedą[3]. Ocalała cała, 46-osobowa załoga U-Boota, która później objęła U-529.
Uwagi
- ↑ W tym frachtowiec z ładunkiem drewna „Baron Pentland” dobity ostatecznie przez U-372.
Przypisy
- ↑ Blair 2007 ↓, s. 387-388.
- ↑ Dönitz 2004 ↓, s. 212-216.
- ↑ Blair 2007 ↓, s. 674.
Zobacz też
Lista okrętów podwodnych zatopionych przez samoloty Fairey Swordfish
Bibliografia
- Clay Blair: Hitlera wojna U-Bootów. T. 1: Myśliwi 1939-1942. Warszawa: Magnum, 2007. ISBN 978-83-89656-27-8.
- Karl Dönitz: 10 lat i 20 dni : wspomnienia 1935-1945. Gdańsk: Finna, 2004. ISBN 97883899290549.
- www.uboat.net: U-652. [dostęp 2017-02-16]. (ang.).