Cemevi
Makale serilerinden |
Cemevi; Alevilikteki başlıca ibadet mekanı. Alevilerin zikir yaptıkları, hak ile batıl alanı ayırdıkları, ölmeden önce öldükleri, sorguya çekilip soruldukları ya da bağlama çalarak, karşılama ya da semah döndükleri ibadethâne. Cemevine girmenin her ibadet mekânı gibi bir adabı vardır. Kul hakkı yiyen, hak sahibi ile helalleşmeden cemevine giremez. Zulmedenler ve birbirinden razı olmayanlar da cemevine giremez. Yapılan en büyük ibadetlerden biri Allah-Muhammed-Ali ve On iki İmamların adlarının anıldığı "duaz-ı imam" adı verilen nefeslerin okunmasıdır. Cem'de kıyam, rüku ve secde niyazla birleştirilmiştir.
İbadet mekânları da İran, Irak, Azerbaycan, Lübnan Şiîlerinin camisinin Anadolu'ya yansıması "Cemevi" şeklinde olmuştur.
İbadethaneliğinin kanunlaşması tartışması yılllardır sürmektedir. Cem Arapça'da "toplantı" demek, camii de "toplanılan yer" demektir. Bu yüzden camii ile cem evi aslında aynı anlama gelmektedir. Cemleri özgün haliyle yaşayan yol-erkan sürdüren ocaklar ve cemevleri Anadolu'da mevcuttur.
Alevilik ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |