Эчтәлеккә күчү

Artemida

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/Artemida latin yazuında])
Бастыру юрамасы башка кулланылмый һәм аңарда эшкәртү хаталары булырга мөмкин. Зинһар өчен, браузерның сакланмаларын яңартыгыз һәм моның урынына браузерның компьютер көйләгән бастыру функциясен кулланыгыз.
Artemida
Diana

Ἄρτεμις
Awçılıq, qız ğiffätlege alihäse, Cirdäge terelekne yaqlawçı
Mifologiä

Borınğı yunan

Bütän mädäniätlärdä

Diana, Anait

Ätise

Zevs

Änise

Leto

İre

yuq

Balaları

yuq

Үрнәк: КарауБәхәсҮзгәртү

Artemida (bor. yunança Ἄρτεμις) — borınğı yunan mifologiäsendä awçılıq, uñdırış, ğiffätle, haman yäş bulğan qız ğiffätlege alihäse, Cirdäge terelekne yaqlawçı, nikaxta bäxet birüçe, bala tudırğanda bulışuçı alihä.

Soñraq Ay alihäse, anıñ bertuğanı Apollon - Qoyaş allası.

Rim mifologiäsendä Dianağa tiñ.

Homer buyınça Artemida - qız zifalığı yöze, sunar yaqlawçı alihä.

Artemida iärçennäre - ana ayu häm bolan.

Zevs häm Leto qızı, Apollon igezäk-señlese, Keya häm Feba onıqası.

Anıñ xezmätçeläre - 60 okeanida, 20 nimfa.

Artemida - mäñgelek ğiffätle qız. Nikax aldınnan Artemidağa yolu qorbannarı itelä.

Qayber miflarda Artemida üç aluçan häm räximsez - Akteon, Nioba balaların üterä, Agamemnonğa qızı İfigeniä ne qorban itärgä ämer birä.

Äwwäl zamanda Artemida - awçı häm ana ayu bulğan.

Kallisto - awlar waqıtında Artemida iärçene, Kallisto ğiffätlegen yuğaltu öçen ana ayuğa äyläderelgän.

Misır riwäyäte buyınça Artemida - Demetra qızı, allalar Misırdan qaçqannan soñ, pesigä äylängän.

Artemida açuı qorbannarı

Diana qoyına, Fransua Buşe räseme
  • Agamemnon (İfigeniä qorban itelä)
  • Adonis - aña qarşı qaban duñğıznı cibärgän
  • Akteon - bolanğa äylängän
  • Amfion häm qızları - uqlar belän üterelgän
  • Ariadna - Artemida uqları belän üterelgän
  • Atalanta häm Gippomen - arıslannarğa äylängän

h.b.

Sıltamalar

  • Лосев А. Ф. Мифология греков и римлян. — М., 1996. — С. 527, по Сосибию Лаконскому
  • Гомер. Илиада XXI 441—457
  • Плутарх. Об упадке оракулов 21 // Лосев А. Ф. Мифология греков и римлян. М., 1996. С.416
  • Мифы народов мира. М., 1991-92. В 2 т. Т.1. С.107-108
  • Любкер Ф. Реальный словарь классических древностей. М., 2001. В 3 т. Т.1. С.188-190 [1]
  • Гладкий В. Д. Древний мир. Энциклопедический словарь в 2-х томах Центрполиграф, 1998 г.