Álvaro Eugenio de Mendoza Caamaño y Sotomayor
Kardynał prezbiter | ||
| ||
Kraj działania | ||
---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
14 listopada 1671 | |
Data i miejsce śmierci |
23 stycznia 1761 | |
Patriarcha Indii Zachodnich | ||
Okres sprawowania |
1734-1761 | |
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Sakra biskupia |
9 maja 1734 | |
Kreacja kardynalska |
10 kwietnia 1747 | |
Odznaczenia | ||
Data konsekracji |
9 maja 1734 | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||||||||
Współkonsekratorzy | |||||||||||||
|
Álvaro Eugenio de Mendoza Caamaño y Sotomayor (ur. 14 listopada 1671 w Madrycie, zm. 23 stycznia 1761 tamże) – hiszpański duchowny katolicki, kardynał, Patriarcha Zachodnich Indii.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Pochodził z arystokratycznego rodu. Święcenia kapłańskie przyjął w lipcu 1715. 20 stycznia 1734 został wybrany patriarchą Zachodnich Indii i tytularnym biskupem Farsalos. Sakrę biskupią otrzymał 9 maja 1734 w Madrycie z rąk arcybiskupa Domingo Valentína Guerry Arteagi y Leiby (współkonsekratorami byli biskupi Benito Madueño Ramos i Dionisio Mellado Eguíluz). 10 kwietnia 1747 Benedykt XIV wyniósł go do godności kardynała prezbitera. Nie brał udziału w konklawe wybierającym Klemensa XIII.