Écoust-Saint-Mein

Écoust-Saint-Mein

Localización
50°10′55″N 2°54′37″L
Estado	Francia
Divisións administrativas	Francia Metropolitana
Rexións	Altos de Francia
Departamento	Pas-de-Calais
Poboación
Poboación	487 (2021) (57,77 hab./km²)
Xeografía
Situado na entidade territorial estatística	Q108921165
Superficie	8,43 km²
Altitude	84 m-117 m
Comparte fronteira con	Bullecourt Noreuil Saint-Léger Mory Vaulx-Vraucourt Croisilles
Identificador descritivo
Código postal	62128
Páxina web	mairie.ecouststmein.free.fr

Écoust-Saint-Mein é un concello francés situado no departamento do Paso de Calais na rexión Altos de Francia.

Xeografía

Mapa do concello de Écoust-Saint-Mein.

A rúa do Fief.

Écoust-Saint-Mein localízase a 16.1 km ao sueste da cidade de Arras na conxunción das estradas D956 e D5, limita ao nordés con Bullecourt, ao sueste con Noreuil, ao sur con Vaulx-Vraucourt, suroeste con Mory, o oeste con Saint-Léger e ao noroeste con Croisilles.

Toponimia

A orixe do topónimo é Écoust, ou mesmo Éscoult ou Écout, que designa un lugar onde medran os carballos, en flamengo occidental éke, e do santo bretón de orixe galesa Meven, evanxelizador da Bretaña no século VI. Durante a Revolución Francesa, o concello levou o nome de Écoust-Lougastre.

Historia

Durante a primeira guerra mundial, Écoust-Saint-Mein estaba en plena liña Hindenburg na zona ocupada polos alemáns, que evacuaron á poboación. Minouse a torre da igrexa que serviu de referencia para os artilleiros. Liberada polos aliados en 1917 no decurso da batalla de Arras os alemáns reconquistárona en marzo de 1918 e finalmente, os aliados liberárona o 1 de setembro de 1918.

Poboación

En 2018 o concello contaba cunha poboación legal de 493 habitantes, o que supón unha diminución do 2,38 % en relación a 2013 (Paso de Calais : +0,1 %, Francia : +2,36 %).

A poboación de Écoust-Saint-Mein é relativamente nova. En 2007, a poboación repartíase do seguinte xeito:

• 48,4 % homes (0 a 14 anos = 22,2 %, 15 a 29 anos = 13 %, 30 a 44 anos = 28,3 %, 45 a 59 anos = 19,1 %, máis de 60 anos = 17,3 %) ;
• 51,6 % mulleres (0 a 14 anos = 21,2 %, 15 a 29 anos = 13,9 %, 30 a 44 ans = 22,9 %, 45 a 59 ans = 18 %, máis de 60 anos = 24 %).

Evolución histórica da poboación

Serie de poboación histórica de Écoust-Saint-Mein

Ano	1793	1851	1901	1926	1962	1968	1975	1982	1990	1999	2006	2019
Poboación	834	995	744	543	460	466	453	468	443	429	475	493
Dende o ano 1962: Non hai dobre contaxe—os residentes de comunas múltiples (p.ex. estudantes e persoal militar) só se contabilizan unha vez.

Vivenda

En 2017 había 198 vivendas, 183 eran a residencia habitual da familia, 2 segundas residencias e 13 estaban deshabitadas. Todas as 198 vivendas eran casas. Das 183 residencias habituais, 168 estaban ocupadas polos seus propietarios e 15 por rendeiros; 1 tiña unha peza, 6 dúas, 23 tiñan tres, 33 catro e 120 cinco ou máis. 151 dispuñan cando menos dunha praza de estacionamento. En 66 vivendas había un automóbil e en 105 había dous ou máis.

Economía

En 2017 a poboación en idade de traballar era de 303 persones, con 234 activos e 69 inactivos. Das 234 persones actives 223 estaven ocupades (115 homes e 109 mulleres) i 11 estaban en paro (5 homes e 6 mulleres). Só 26 persoas traballaban no propio concello de residencia.

Ingresos

En 2018 había 179 unidades fiscais que itegraban 469 persoas e a media de ingresos fiscais por persoa era de 21 890€ .

Actividades económicas

Dos 20 establecementos que había en 2018, 4 eran de industrias manufactureiras, 4 de construción, 7 de comercio e restauración, 2 de actividades especializadas, 1 da administración pública e 2 clasificada como outras actividades de servizos .

Equipamentos escolares e culturais

No concello hai unha escola integrada nunha agrupación pedagóxica intermunicipal cos concellos veciños de Bullecourt e Noreuil. A escola de Écouts leva o nome do heroe da resistencia francesa Jean Moulin e conta con dúas clases: unha maternal para os máis novos (2 a 4 anos) e outra maternal/primaria para os comprendidos na sección grande da maternal (5 anos) e os do curso preparatorio (6 anos) xa de primaria.

O concello conta cunha biblioteca municipal á beira da escola con 1800 volumes propios e mais con outros 1000 prestados pola Mediateca de Arras, que se anovan ao 50% cada 6 meses.

Sitios e monumentos

Fachada oeste da igrexa

Monumento aos Mortos, erixido en memoria dos veciños caídos na primeira guerra mundial.

A igrexa de Écoust-Saint-Mein, dedicada a san Meven, data de 1545 e construíuse en estilo gótico flamíxero. Restaurouse logo de caer un raio o 26 de xullo de 1623 e causar algúns danos materiais. Vendeuse Revolución Francesa e demoleuse en parte para quedar tan só a torre e as paredes laterais. Reconstruíuse en 1822 pero de novo quedou derruída durante a primeira guerra mundial e de novo reedificouse na década de 1920 mais a falta de fondos non permitiu completar a maior parte das esculturas dos nichos..

Cemiterios

Ademais do cemiterio municipal no concello hai catro cemiterios militares con sepulturas de soldados falecidos durante a primeira guerra mundial:

• Ecoust-St. Mein British Cemetery, en orixe unha continuación do camposanto alemán, desaparecido, dentro do cemiterio municipal. Contén 151 tumbas, incluíndo 8 sen identificar. Comisionado pola Imperial War Graves Commision o cemiterio deseñouno William Harrison Cowlishaw.
• Ecoust Military Cemetery, os británicos tras a toma de Écoust en abril de 1917 soterraron os seus mortos fóra do cemiterio municipal e elixiron un terreo situado ao longo da antiga vía férrea. Logo da conquista do lugar polos alemáns tamén eles o utilizaron para os seus mortos. Tras o armisticio leváronse aquí as tumbas de soldados que estaban fóra do cemiterio, principalmente do 1º e 2º batallón do Rexemento de Staffordshire. Contén 156 sepulturas de militares da Commonwealth e 71 alemáns. En total 85 están identificados, sendo 78 da Commonwealth e 7 alemáns.
• H.A.C. Cemetery, situado a 800 metros ao sur do centro do concello. A orixe do cemiterio está no soterramento dos 27 caídos en combate entre o 31 de marzo e o 1 de abril de 1917 do 2º batallón da Honourable Artillery Company durante a captura do lugar. Tras un cotraataque alemán a mediados de abril cavaron sepulcros para 12 soldados australianos da 4ª división. Logo da súa conquista polos alemáns os británicos recuperárono e levantáronse outras 120 tumbas entre agosto e setembro de 1918. Despois do armisticio trasladáronse aquí os corpos de soldados alemáns e da Commenwealth soterrados en campos de batalla próximos e doutros pequenos cemiterios da contorna ata totalizar case 2000 tumbas, a maioría de alemáns e 176 australianos, con 830 mortos identificados.
• L'Homme Mort British Cemetery, situado no extremo oeste do concello na aldea de L'Homme Mort que foi zona de combates en agosto de 1918 e os mortos soterráronse no lugar. Logo do armisticio engadíronse os caídos nos campos de batalla próximos. Alberga 166 seculcros, 64 identificados, 36 das tumbas son de soldados da Forza Expedicionaria de Nova Zelandia.

Heráldica

A brasonaxe do escudo do concello é de azur, a tres mans destras apalmadas de arxento, a fileira de ouro. Adoptouse no ano 1984 e a diferenza dunha boa parte dos escudos de concellos franceses, non se inspirou nunha familia local senón que o símbolo do santo titular da igrexa, unha man, que aparecía como armas falantes nunha vidreira so século XVII, destruída en 1793 co resto das vidreiras que decoraban o edificio.

Cultura popular

O filme 1917, realizado Sam Mendes, desenvólvese en Écoust-Saint-Mein e na súa contorna. A vila amósase destruída completamente e en chamas. Así e todo, o director modificou con criterio artístico a xeografía e topografía local para situar o lugar na beira dun río con rápidos e unha fervenza. Tamén leva o nome da localidade un dos temas da banda orixinal do filme.