Ìjalèlókun
Ìrísí
Ìjalèlókun jẹ́ ìwa olèjíjà tàbí ìwà ọ̀daràn ní okun. Àwọn tí ó ń lọ́wọ́sí ìwà Ìjalèlókun ni wọ́n ń pè ní àwọn ajalèlókun. Àkosílẹ̀ àpẹẹrẹ ìjalèlókun tí ó pẹ́jù ṣẹlẹ̀ ní bíi Orundún mẹ́rìnlá sẹ́yìn, nígbà tí àwọn ẹgbẹ́ ajalè lórí òkun dojú kọ ọkọ̀ ojú omi ti Aegean àti Mediterranean tí kò digun. Àwọn ònà tóóró tí ó ń jẹ́ kí wọn mọ ònà ibi tí ọkọ̀ ojú omi gbà ń fa ààyè fún ìjalèlókun,[1] tí ó tún ń fa ààfàní fún idigun ja ọkọ̀ ojú omi àti oníṣowò ojú omi.
Àwọn ìtọ́kasí
[àtúnṣe | àtúnṣe àmìọ̀rọ̀]- ↑ Pennell, C. R. (2001). "The Geography of Piracy: Northern Morocco in the Mod-Nineteenth Century". In Pennell, C. R.. Bandits at Sea: A Pirates Reader. NYU Press. p. 56. ISBN 9780814766781. https://books.google.com/books?id=uB7ODGowJ3AC. Retrieved 2015-02-18. "Sea raiders [...] were most active where the maritime environment gave them most opportunity. Narrow straits which funneled shipping into places where ambush was easy, and escape less chancy, called the pirates into certain areas."