Przejdź do zawartości

Ładowarka przenośnikowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ładowarka przenośnikowamaszyna samojezdna, wyposażona w urządzenie załadowcze, stosowana do przeładunku materiałów sypkich ze składowiska na środki transportowe przy wykorzystaniu przenośnika.

Budowa

[edytuj | edytuj kod]

W ładowarce przenośnikowej można wyróżnić zespoły:

  • podwozie kołowe lub gąsienicowe
  • urządzenie załadowcze nabierające materiał (ślimaki, tarcze, kubełki)
  • przenośnik taśmowy lub kubełkowy

Typy ładowarek przenośnikowych

[edytuj | edytuj kod]
  • ładowarki ślimakowo-taśmowe (urządzenie załadowcze w formie dwóch obracających się w przeciwne strony ślimaków pobierających transportowany materiał i przekazujących go na przenośnik taśmowy)
  • ładowarki tarczowo-taśmowe (urządzenie załadowcze w formie dwóch obracających się tarcz)
  • ładowarki kubełkowo-taśmowe (urządzenie załadowcze w formie przenośnika kubełkowego)

Dwie ostatnie grupy ładowarek są najczęściej stosowane do przeładunku materiałów gruboziarnistych (takich jak węgiel czy kruszywa).