Święcko
50°29′52″N 16°35′09″E/50,497778 16,585833| wieś | |
 Dwór w Święcku | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
340-350[2] m n.p.m. |
| Liczba ludności (III 2011) |
239[3] |
| Strefa numeracyjna |
74 |
| Kod pocztowy |
57-441[4] |
| Tablice rejestracyjne |
DKL |
| SIMC |
0853062 |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego  | |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Kłodzko  | |
| 50°29′52″N 16°35′09″E/50,497778 16,585833[1]
| |
Święcko (niem. Schwenz, cz. Světsko) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Kłodzko.
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0853079 | Huberek | przysiółek |
| 1063971 | Pagórek | przysiółek |
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Święcko to niewielka wieś leżąca na granicy Obniżenia Bożkowa, Garbu Golińca i Doliny Ścinawki, na wysokości 340–350 m n.p.m.[2]
Podział administracyjny
[edytuj | edytuj kod]W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Początki osadnictwa na tym terenie sięgają neolitu, wykopano tutaj kamienną siekierkę sprzed 4000 lat[6]. Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z połowy XIII wieku[6]. Od średniowiecza do 1945 roku utrzymał się podział na dwa majątki, właścicielem jednej części była rodzina von Magnis[7]. W 1843 roku we wsi było 61 domów, kaplica, 3 folwarki, 3 wapienniki, browar, gorzelnia i bielnik[2]. Po 1945 roku Święcko pozostało niewielką wsią rolniczą.
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]W Święcku znajdują się następujące zabytki:
- dwór - zbudowany został na planie czworoboku. Posiada dwie kondygnacje. Obecnie jest budynkiem mieszkalnym[8].
- budynek nr 18, obecnie świetlica[7],
- kościół św. Floriana w Święcku, filialny z 1794 roku, z wyposażeniem pochodzącym z XIX i XX wieku[6]. Przed kościołem stoi rzeźba przedstawiająca Ukrzyżowanie z nietypowym przedstawieniem węża wspinającego się po krzyżu[6]. Na cokole rzeźby jest relief z wizerunkiem patrona świątyni[6].
- drewniany żuraw studzienny stojący w jednym z gospodarstw[2].
Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
-
Grupa Ukrzyżowania przy kościele -
Zabytkowa świetlica
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 138150
- ↑ a b c d Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: I-Bis, 1994, s. 407-409. ISBN 83-85773-12-6.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1288 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Główny Urząd Statystyczny [online], eteryt.stat.gov.pl [dostęp 2023-06-04].
- ↑ a b c d e Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak: Ziemia Kłodzka. Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2010, s. 454. ISBN 978-83-89188-95-3.
- ↑ a b Pałace Śląska. [dostęp 2018-09-28].
- ↑ Święcko. dolnyslask.org. [dostęp 2014-08-16].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: Wyd: I-Bis 1995, ISBN 83-85773-12-6.
- Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak, Iwona Chomiak, Ziemia Kłodzka, Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2010, ISBN 978-83-89188-95-3, OCLC 751422625.
- Schwenz, wś, pow. kładzki, par. Piszkowice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 403.
| Wsie |
|
|---|---|
| Kolonia | |
| Osady | |
| Osada leśna wsi | |
| Przysiółki wsi | |
| Miejscowości zniesione | |
| Wyludniony przysiółek |
