Przejdź do zawartości

Święty Wojciech (Poznań)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół św. Wojciecha
Kościół św. Józefa
Pomnik Armii Poznań
Cmentarz Zasłużonych Wielkopolan

Święty Wojciech – część Poznania, w obrębie Osiedla Stare Miasto, znajdująca się na północ od Starego Miasta, na niewielkim wzniesieniu (Wzgórze Św. Wojciecha) w stosunku do okolic Starego Rynku. Za dzielnicę Święty Wojciech uważa się teren przy ulicach: Święty Wojciech, Działowej, Wolnicy i Księcia Józefa.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Prawdopodobnie już w XI w. istniała tutaj osada książęca. W 1244 Przemysł I wymienił wzgórze na osadę przy kościele św. Gotarda, co umożliwiło lokację Poznania na obecnym miejscu w 1253. Od XIII w. Święty Wojciech był osadą z własnymi władzami – burmistrzem, rajcami i ławnikami. W późniejszych wiekach rozwinęło się tutaj znacząco rzemiosło służebne wobec Poznania, m.in. był tutaj browar i gorzelnia. W 1592 powstał cmentarz ewangelicki (dysydencki). W granice Poznania włączone w 1797. W 1793 liczyło 37 domów mieszczan[1]. W XIX i XX w. dzielnicę zabudowano kamienicami, które po II wojnie światowej uległy częściowemu zniszczeniu i zostały zastąpione architekturą socrealistyczną, odnowioną od strony ul. Wolnica przez władze miejskie w początku XXI w., z zachowaniem cech stylowych.

Walory historyczne i krajobrazowe

[edytuj | edytuj kod]

Święty Wojciech jest jedną z tych enklaw Poznania, gdzie zachował się unikatowy klimat historyczny i kulturowy, podkreślony przez wysokiej wartości zabytki, nekropolie i starą zieleń.

Obiekty w obrębie dzielnicy to:

Teren dzielnicy jest popularnym miejscem spacerów mieszkańców Poznania. Marcin Libicki uważa Wzgórze Św. Wojciecha za jedno z najładniejszych miejsc w Poznaniu[2], natomiast architekt Stanisław Sipiński twierdzi, że jest to miejsce unikatowe w skali europejskiej, mające klimat miast włoskich[3].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Zygmunt Boras, Lech Trzeciakowski, W dawnym Poznaniu, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań, 1971, s.227
  2. Marcin Libicki, Poznań – przewodnik, Piotr Libicki (ilustr.), Poznań: Wyd. „Gazeta Handlowa”, 1997, s. 304, ISBN 83-902028-4-0, OCLC 69302402.
  3. Bogna Kisiel, Poznań krok po kroku, wywiad ze Stanisławem Sipińskim, w: „Mój Poznań” (dodatek do „Głosu Wielkopolskiego”), 29.06.2010, s. 27.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]