Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αλμπέρτο Φερνάντες

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αλμπέρτο Φερνάντες
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Alberto Fernández (Ισπανικά)
Προφορά
Γέννηση2  Απριλίου 1959
Μπουένος Άιρες
ΚατοικίαQuinta presidencial de Olivos (2019–2023)
Puerto Madero (από 2023)[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΑργεντινή
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙσπανικά
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Μπουένος Άιρες[2]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
δικηγόρος
διδάσκων πανεπιστημίου
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο του Μπουένος Άιρες
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαJusticialist Party και Renewal Front
Πολιτική ιδεολογίαΠερονισμός
Οικογένεια
ΣύντροφοςFabiola Yáñez[3]
ΤέκναEstanislao Fernández
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαlegislator of the City of Buenos Aires (2000–2003)[4]
Επικεφαλής του συμβουλίου υπουργών (Αργεντινή) (2003–2008)
Πρόεδρος της Αργεντινής (2019–2023)[5]
Mercosur Pro Tempore Presidency (2020–2021)
Pro tempore presidency of the Community of Latin American and Caribbean States (2022–2023)
ΒραβεύσειςGrand Collar of the Order of the Southern Cross (Ιουνίου 2023)[6]
Τάγμα του Απελευθερωτή Στρατηγού Σαν Μαρτίν
Τάγμα του Μαΐου
Τάγμα της Τιμής
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Αλμπέρτο Φερνάντες (Alberto Ángel Fernández, 1959-) είναι Αργεντινός πολιτικός, που διετέλεσε ως Πρόεδρος της Αργεντινής από το 2019 έως το 2023. Έγινε πρόεδρος μετά τη νίκη του στις εκλογές τον Οκτώβριο του 2019.[7] Νωρίτερα ήταν επικεφαλής του υπουργικού συμβουλίου της Αργεντινής (όπως ο Πρωθυπουργός), την περίοδο από το 2003 ως το 2008.

Γεννήθηκε στο Μπουένος Άιρες στις 2 Απριλίου του 1959 και σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της γενέτειράς του. Σταδιοδρόμησε ως καθηγητής Ποινικού Δικαίου. Επίσης, διέπρεψε στον ασφαλιστικό και στον ιδιωτικό τομέα, αποσπώντας βραβεία, μεταξύ των οποίων και εκείνο της χιλιετίας.[8]

Πολιτική σταδιοδρομία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 7 Ιουνίου του 2000 εξελέγη βουλευτής με το μικρό κόμμα Δράση για τη Δημοκρατία, που είχε αρχηγό τον τότε υπουργό Οικονομίας, Ντομίνγκο Καβάγιο.

Στις 25 Μαΐου 2003 διορίστηκε από τον πρόεδρο Νέστορ Κίρχνερ επικεφαλής του υπουργικού συμβουλίου, αφήνοντας την βουλευτική του έδρα.[9][10] Παραιτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2008 και τον διαδέχθηκε ο Σέρχιο Μάσα.

Πρόεδρος της Αργεντινής

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 18 Μαΐου 2019 ανακοινώθηκε η υποψηφιότητά του για την προεδρία της χώρας, από την υποψήφια αντιπρόεδρο, Κριστίνα Φερνάντες ντε Κίρχνερ.[11] Ο Φερνάντες κέρδισε τις προκριματικές εκλογές με ποσοστό 47% στις 11 Αυγούστου έναντι 32% για τον πρόεδρο Μαουρίσιο Μάκρι.

Στις προεδρικές εκλογές που διεξήχθησαν στις 27 Οκτωβρίου 2019, ο Φερνάντες εξελέγη πρόεδρος με ποσοστό γύρω στο 46% έναντι 40,5 για τον Μάκρι. Η ορκωμοσία του έγινε στις 10 Δεκεμβρίου.

Η θητεία του έληξε στις 10 Δεκεμβρίου 2023. Τον διαδέχθηκε ο λιμπερταριανός οικονομολόγος και πολιτικός, Χαβιέρ Μιλέι.

  1. www.lanacion.com.ar/politica/alberto-fernandez-ya-dejo-olivos-y-mantiene-reuniones-en-la-antesala-del-traspaso-del-mando-nid09122023/.
  2. www.pagina12.com.ar/211490-alberto-fernandez-de-armador-a-protagonista.
  3. www.lanacion.com.ar/politica/fabiola-yanez-la-periodista-y-actriz-a-la-que-sus-seguidores-saludan-como-primera-dama-nid2281428.
  4. www.laizquierdadiario.com/Quien-es-Alberto-Fernandez-el-candidato-que-CFK-propone-a-presidente. Ανακτήθηκε στις 7  Δεκεμβρίου 2019.
  5. «Mapa del Estado». (Ισπανικά) Ανακτήθηκε στις 15  Σεπτεμβρίου 2021.
  6. www.eldiarioar.com/latinoamerica/alberto-fernandez-condecorado-lula-dijo-brasil-amigo_1_10328400.html.
  7. Dube, Ryan (2019-10-27). «Argentina’s President Mauricio Macri Concedes Election to Peronist Rival Alberto Fernández». Wall Street Journal. https://www.wsj.com/articles/argentinas-alberto-fernandez-leads-results-of-presidential-vote-with-47-2-support-11572223112. Ανακτήθηκε στις 2019-10-27. 
  8. «Clase Magistral». Universidad Nacional de San Luis. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Οκτωβρίου 2013. 
  9. «Alberto Fernández habría vuelto con su esposa». Agencia Nova. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουνίου 2013. 
  10. «Alberto Fernández y Vilma Ibarra más juntos que nunca». Perfil. 26 Αυγούστου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2019. 
  11. «Alberto Fernández presidente, Cristina Kirchner vice: el video en el que la senadora anuncia la fórmula». La Nación. 18 Μαΐου 2019. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]