Μετάβαση στο περιεχόμενο

Εκκλησία Κρήτης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 22/06/2015.
Εκκλησία Κρήτης
ΙδρυτήςΑπόστολος Τίτος
Ανεξαρτησία1900 (καθεστώς ημιαυτονομίας)
Αναγνώριση64 μ.Χ.
ΠροκαθήμενοςΑρχιεπίσκοπος Ευγένιος Β΄
ΈδραΑγίου Μηνά 25, 712 01,
Ηράκλειο, Κρήτη, Ελλάδα
ΕπικράτειαΚρήτη
ΚυριότητεςΚρήτη
ΓλώσσαΕλληνική
Πιστοί621.340
Δικτυακός τόποςekklisiakritis.com

Η Εκκλησία Κρήτης είναι Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία με καθεστώς ημιαυτονομίας διατηρώντας κανονική εξάρτηση από το Οικουμενικό Πατριαρχείο[1]. Σήμερα η Εκκλησία της Κρήτης απαρτίζεται από την Ιερά Αρχιεπισκοπή Κρήτης και οκτώ Ιερές Μητροπόλεις. Ανώτερη εκκλησιαστική διοικητική Αρχή της Κρήτης είναι η Ιερά Επαρχιακή Σύνοδος της Εκκλησίας Κρήτης, που εδρεύει στο Ηράκλειο της οποίας πρόεδρος είναι ο Αρχιεπίσκοπος Κρήτης και μέλη οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Κρήτης.

Ο Αρχιεπίσκοπος Κρήτης, εκλέγεται από την Αγία και Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου μεταξύ τριών Μητροπολιτών, τους οποίους έχει υποδείξει μέσω εκλογής η Ιερά Επαρχιακή Σύνοδος της Εκκλησίας Κρήτης[2]. Η Ιερά Επαρχιακή Σύνοδος των Μητροπολιτών της Κρήτης αποφασίζει επίσης αυτόνομα για τα υπόλοιπα θέματα της Εκκλησίας Κρήτης. Εκτός από τον Αρχιεπίσκοπο, οι υπόλοιποι Μητροπολίτες εκλέγονται και αυτοί από την Επαρχιακή Σύνοδο. Ο Καταστατικός Χάρτης της Εκκλησίας Κρήτης έγινε νόμος του ελληνικού κράτους το 1961. Συγκεκριμένα, η σημερινή διοικητική της μορφή υφίσταται σχεδόν αναλλοίωτη από το 1900, όπως είχε διαμορφωθεί από την εποχή του βιλαετίου της Κρήτης και συμπληρώθηκε επί Κρητικής Πολιτείας, ενώ τελευταίες τροποποιήσεις έγιναν με τον νόμο 4149/1961, ο οποίος κύρωσε και τον καταστατικό της χάρτη.

Από το 1962 με πράξη της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου οι Επίσκοποι της Εκκλησίας Κρήτης έλαβαν τον τίτλο του Μητροπολίτη τιμής ένεκεν, ενώ το 1967 με όμοιο τρόπο ο Μητροπολίτης Κρήτης έλαβε τον τίτλο του Αρχιεπισκόπου τιμής Ένεκεν. Στις 9 Μαρτίου 1993 εκδόθηκε Πατριαρχικός Τόμος απο την Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου που ανακηρύσσει σε εν ενεργεία Μητροπόλεις τις μέχρι τότε «τιμής ένεκεν» Ιερές Μητροπόλεις της Κρήτης και προσδίδει στους Μητροπολίτες της νήσου τον τίτλο «Υπέρτιμος και Έξαρχος».

Από τις 11 Ιανουαρίου 2022, επικεφαλής της Εκκλησίας Κρήτης είναι ο Αρχιεπίσκοπος Κρήτης Ευγένιος Β΄.

Μητροπόλεις της Εκκλησίας Κρήτης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Κρήτη απελευθερώθηκε το 1913, μαζί με την Μακεδονία, μεγάλο μέρος της Ηπείρου, τα Νησιά του Βορειοανατολικού Αιγαίου και μέρος της Θεσσαλίας (Ελασσόνα). Η Εκκλησία της Κρήτης σε αντίθεση με τις υπόλοιπες μητροπόλεις της Ελλάδας έχει σχετική αυτονομία από το Οικουμενικό Πατριαρχείο και δική της Σύνοδο και Αρχιεπίσκοπο. Χωρίζεται σε μία Αρχιεπισκοπή (με έδρα το Ηράκλειο) και 8 Μητροπόλεις.

Εκκλησία της Κρήτης
(Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως)
Νομός Ιερά Μητρόπολις Έδρα Μητροπολίτης
Νομός Ηρακλείου Ιερά Αρχιεπισκοπή Κρήτης Ηράκλειο Ευγένιος Β΄ (Ευάγγελος Αντωνόπουλος), από το 2022

Από Μητροπολίτης Ρεθύμνης

Ιερά Μητρόπολις Αρκαλοχωρίου, Καστελλίου και Βιάννου Αρκαλοχώρι Ανδρέας (Σταύρος Νανάκης), από το 2001
Ιερά Μητρόπολις Γορτύνης και Αρκαδίας Μοίρες Μακάριος (Δημήτριος Δουλουφάκης), από το 2005
Από Επίσκοπος Κνωσού (2000)
Νομός Λασιθίου Ιερά Μητρόπολις Ιεραπύτνης και Σητείας Ιεράπετρα Κύριλλος (Γεώργιος Διαμαντάκης), από το 2016
Ιερά Μητρόπολις Πέτρας και Χερρονήσου Νεάπολη Γεράσιμος (Γεώργιος Μαρματάκης), από το 2015
Νομός Ρεθύμνης Ιερά Μητρόπολις Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου Ρέθυμνο Πρόδρομος (Ζαχαρίας Ξενάκης), από το 2022
Από Επίσκοπος Κνωσού (2019)
Ιερά Μητρόπολις Λάμπης, Συβρίτου και Σφακίων Σπήλι Ειρηναίος (Νικόλαος Μεσαρχάκης), από το 1990
Νομός Χανίων Ιερά Μητρόπολις Κυδωνίας και Αποκορώνου Χανιά Δαμασκηνός (Παπαγιαννάκης), από το 2006
Ιερά Μητρόπολις Κισάμου και Σελίνου Καστέλλι Αμφιλόχιος (Ανδρονικάκης), από το 2005

Ιερά Επαρχιακή Σύνοδος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Καθεδρικός Ναός Αγίου Μηνά στο Ηράκλειο Κρήτης

Η Ιερά Επαρχιακή Σύνοδος, είναι το ανώτατο διοικητικό όργανο της ημιαυτόνομης Εκκλησίας Κρήτης. Αποτελείται από τον Αρχιεπίσκοπο Κρήτης και τους Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτες των Μητροπόλεων της Εκκλησίας Κρήτης.

Σήμερα η σύνθεσή της είναι η εξής:

Ιερά Επαρχιακή Σύνοδος της Εκκλησίας Κρήτης
Μητροπολίτης Ιδιότητα
Αρχιεπίσκοπος Κρήτης Ευγένιος Β΄ Πρόεδρος
Λάμπης, Συβρίτου καί Σφακίων Ειρηναίος Μέλος
Γορτύνης και Αρκαδίας Μακάριος Μέλος
Αρκαλοχωρίου, Καστελλίου και Βιάννου Ανδρέας Μέλος
Κισάμου και Σελίνου Αμφιλόχιος Μέλος
Κυδωνίας και Αποκορώνου Δαμασκηνός Μέλος
Πέτρας και Χερρονήσου Γεράσιμος Μέλος
Ιεραπύτνης και Σητείας Κύριλλος Μέλος
Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου Πρόδρομος Μέλος
Αρχιμανδρίτης Νήφων Βασιλάκης Αρχιγραμματέας
Αρχιμανδρίτης Ειρηναίος Μπατσάκης Υπογραμματέας
Αρχιμανδρίτης Ευγένιος Καρακωνσταντάκης Κωδικογράφος

Αρχιεπίσκοποι Κρήτης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Όνομα Έναρξη Ποιμαντορίας Λήξη Ποιμαντορίας
Ευγένιος Α' (Ψαλιδάκης) 28/02/1967 07/02/1978
Τιμόθεος Γ΄ (Παπουτσάκης) 10/03/1978 26/07/2006
Ειρηναίος Α΄ (Αθανασιάδης) 30/08/2006 2/12/2021
Ευγένιος Β΄ (Αντωνόπουλος) 11/01/2022

Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Κονιδάρης Γ. Ι., Αι επισκοπαί της Κρήτης μέχρι του ι΄ αιώνος, Κρητικά Χρονικά, τομ. 7 (1953),σελ.462-478
  • Θεόδωρος Τζεδάκης (1933-1996), Μητροπολίτης Ρεθύμνης & Αυλοποτάμου, " Σύντομος Ιστορία της Επισκοπής Κνωσσού ", Κρήτη 1969, Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος
  • Θεόδωρος Τζεδάκης (1933-1996), Μητροπολίτης Ρεθύμνης & Αυλοποτάμου, " Σύντομος Ιστορία της πρώην Επισκοπής και νυν Μητροπόλεως Πέτρας ", Κρήτη 1971, Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος
  • Ανδρέας Νανάκης, Μητροπολίτης Αρκαλοχωρίου, Καστελλίου & Βιάννου, " Η Εκκλησία της Κρήτης στην επανάσταση 1897-1898 " , από την εθναρχική στην εθνική συνείδηση, έκδ. 1η, Εκδόσεις Πουρνάρα Π.Σ., Θεσσαλονίκη 1998
  • Ανδρέας Νανάκης, Μητροπολίτης Αρκαλοχωρίου, Καστελλίου & Βιάννου, "Εκκλησιαστικά Κρήτης", Εκδόσεις Αφοί Κυριακίδη, Θεσσαλονίκη 1997
  • Παπαγεωργίου Κωνσταντίνος, Δικαιϊκές πηγές του καθεστώτος της Εκκλησίας Κρήτης, εκδ. Επέκταση, Κατερίνη, 2004
  • Ιωάννης Α. Μελισσείδης & Πουλχερία Ζαβολέα Μελισσείδη, " Νικηφόρος Φωκάς (Ελ) Νικφούρ ", Ιστορική Μελέτη, εκ των Λέοντος του Διακόνου, Κεδρηνού, Aboul Mahacen, Ζωναρά, Ibn El Athir, Γλυκά, Aboulfeda κ.ά., Τόμ. 1ος, σελ. 95-119, έκδ. 1η, Εκδόσεις Βεργίνα, Αθήνα 2001, (Ελληνική Εθνική Βιβλιογραφία 2001/2007/2009), ISBN 9607171888
  • Γεώργιος Τ. Τσερεβελάκης, " Ο Νικηφόρος Φωκάς και η απελευθέρωση της Κρήτης απ τους ΄Αραβες (961 μ.Χ.) ", έκδ. 1η, Εκδόσεις Σταμούλη Αντ., Θεσσαλονίκη 2009, ISBN 9789606887079

Βλέπε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Άρθρο: Οι Σχέσεις εκκλησίας Κρήτης και Οικουμενικού Πατριαρχείου». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Σεπτεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2015. 
  2. ↑ Τροπολογία 30-10-2014 - Ρύθμιση Θεμάτων Εκκλησίας Κρήτης.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Εκκλησία_Κρήτης&oldid=10312657"