Κωνσταντίνος Μάνος (ποιητής)
| Κωνσταντίνος Μάνος | |
|---|---|
 | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Κωνσταντίνος Μάνος (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1869[1] Αθήνα[2] |
| Θάνατος | 4 Απριλίου 1913[2] Λαγκαδάς[2] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Ιδιότητα | πολιτικός, ποιητής και συγγραφέας |
| Σύζυγος | Εριέττα – Ισαβέλλα Μέρλιν |
| Τέκνα | Alexandros Manos[3] |
| Γονείς | Θρασύβουλος Μάνος και Ρωξάνη Μαυρομιχάλη |
| Αδέλφια | Πέτρος Μάνος |
Ο Κωνσταντίνος Μάνος (1869 - 4 Απριλίου 1913) ήταν Έλληνας πολιτικός, ποιητής, αγωνιστής, αλλά και αθλητικός παράγων.
Βιογραφικό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε το 1869 στην Αθήνα. Οι γονείς του κατάγονταν από ιστορικές οικογένειες. Συγκεκριμένα ο πατέρας του, Θρασύβουλος Μάνος, ήταν στρατηγός και καταγόταν από τη φαναριώτικη οικογένεια με απώτερη καταγωγή την Καστοριά, ενώ η μητέρα του, Ρωξάνη Μαυρομιχάλη, από την οικογένεια Μαυρομιχάλη. Ήταν αδελφός του Πέτρου Μάνου. Σπούδασε νομική στη Λειψία και φιλοσοφία στην Οξφόρδη. Διετέλεσε καθηγητής της αυτοκράτειρας της Αυστρίας Ελισάβετ. Πρωτοστάτησε στη διοργάνωση των πρώτων σύγχρονων Ολυμπιακών αγώνων της Αθήνας. Υπήρξε ιδρυτής του Α.Ο. Αθηνών.
Με την κήρυξη της Κρητικής Επανάστασης πήγε στην Κρήτη όπου και ηγήθηκε του Ιερού Λόχου, που δημιούργησε. Διάφορες απογοητεύσεις τον οδήγησαν να αφήσει την Ελλάδα και να ταξιδέψει, φτάνοντας μέχρι και την Αλάσκα. Επέστρεψε αργότερα στην Κρήτη για να διατελέσει δήμαρχος στα Χανιά για μία διετία (1900 – 1902).
Η αγωνιστική του δράση όμως δεν περιορίστηκε στην Κρητική Επανάσταση. Πήρε μέρος στον Μακεδονικό Αγώνα, χρησιμοποιώντας το ψευδώνυμο Μιχαηλίδης. Το 1905 έλαβε μέρος στην κρητική συνέλευση τoυ Θερίσσου, ενώ ήρθε σε αντιπαράθεση με τον πρίγκιπα Γεώργιο, ύπατο αρμοστή της Κρητικής πολιτείας. Το 1909 πήρε μέρος στο Κίνημα στο Γουδί. Στη συνέχεια διορίστηκε αντιπρόσωπος και στις δύο αναθεωρητικές βουλές που ακολούθησαν.
Τελευταίος του αγώνας ήταν η συμμετοχή του στους Βαλκανικούς πολέμους (1912 – 1913), όπου ήταν αρχηγός στρατιωτικού σώματος το οποίο βοήθησε μεταξύ άλλων και στην απελευθέρωση της Πρέβεζας. Τον Απρίλιο του 1913 βρήκε τραγικό τέλος όταν το αεροπλάνο στο οποίο επέβαινε συνετρίβη στον Λαγκαδά, κατά τη διάρκεια ανιχνευτικής πτήσης σε βουλγαρικό στρατόπεδο.
της Ηπείρου τον Δεκέμβριο του 1912.[4]
Λογοτεχνικό έργο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παρά τα μόλις 44 χρόνια της ζωής του, ο Κωνσταντίνος Μάνος έγραψε αρκετά ποιήματα, τα οποία δημοσίευσε στη μοναδική συλλογή που εξέδωσε υπό τον τίτλο Λόγια της Καρδιάς. Η συλλογή του αυτή τιμήθηκε με τον πρώτο έπαινο στον Φιλαδέλφειο διαγωνισμό. Πρωτοστάτησε επίσης στην καθιέρωση της δημοτικής γλώσσας μαζί με τον Λορέντζο Μαβίλη. Εξέδωσε μάλιστα το 1905 μετάφραση της Αντιγόνης του Σοφοκλή στη δημοτική, γεγονός πρωτοποριακό για την εποχή του.
Η συνεισφορά του Κωνσταντίνου Μάνου στον αθλητισμό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Κωνσταντίνος Μάνος ήταν μεταξύ εκείνων που είδαν την ανάληψη από την Ελλάδα της διοργανώσεως των πρώτων σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων, το 1896, ως μία μοναδική ευκαιρία προβολής των εθνικών δικαίων [5]. Ο (τότε) διάδοχος Κωνσταντίνος, ως πρόεδρος της Εθνικής Ολυμπιακής Επιτροπής, αναγνώρισε τις ικανότητες του Κ. Μάνου και τον όρισε γενικό γραμματέα της Εθνικής Ολυμπιακής Επιτροπής [5].
Ο Κωνσταντίνος Μάνος ήταν ο πρώτος που προσέφερε χρήματα για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, και μάλιστα το σημαντικό για την εποχή εκείνη ποσό των 10.000 δραχμών. Υπήρξε, επίσης, ο ιδρυτής του "Αθλητικού Ομίλου Αθηνών"[5]
Ο Κ. Μάνος υπήρξε ακραίος υποστηρικτής του ερασιτεχνισμού. Ήταν αυτός ο συντάκτης των πρώτων κανονισμών αγώνων, με βάση τους οποίους εξοβελιζόταν από τον χώρο του αθλητισμού κάθε μορφή επαγγελματισμού. Ο εξοβελισμός κάθε λογής επαγγελματισμού από τον αθλητισμό προκάλεσε διενέξεις και συγχύσεις στον κόσμο του αθλητισμού. Οι γυμναστές της εποχής με προεξάρχοντα τον Ιωάννη Χρυσάφη αντέδρασαν εναντίον του Μάνου, διότι σύμφωνα με τους κανονισμούς του αποκλείονταν από τους Πανελληνίους Αγώνες και τους Ολυμπιακούς Αγώνες όλοι οι γυμναστές, ως επαγγελματίες.[5]
Το 1904, ο Κωνσταντίνος Μάνος απώλεσε την ιδιότητα του μέλους της Εθνικής Ολυμπιακής Επιτροπής με πράξη του Προέδρου της, διάδοχου Κωνσταντίνου, για τον λόγο ότι απουσίασε σε τρεις συνεχόμενες συνεδριάσεις της Εθνικής Ολυμπιακής Επιτροπής. Όμως, ο πραγματικός λόγος της απουσίας του Κ. Μάνου από τις συνεδριάσεις ήταν το ότι είχε φυλακισθεί στις τουρκικές φυλακές, αφού είχε πάει στην (τότε υπόδουλη) Δυτική Μακεδονία, απεσταλμένος του Μακεδονικού Κομιτάτου, για να αναλάβει τη διεύθυνση του Μακεδονικού Αγώνα [6]. Αποφυλακίσθηκε το 1905. Η διαγραφή του από την Εθνική Ολυμπιακή Επιτροπή αποτελεί απτό τεκμήριο ότι δεν έχαιρε πλέον της εύνοιας των ανακτόρων [7].
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003. I00412326. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Νίκος Δ. Καράμπελας: «Πρεβεζάνικα Χρονικά : Ευρετήριο τευχών 1-50». Πρεβεζάνικα Χρονικά. Ευρετήριο τευχών 1-50. Ίδρυμα Ακτία Νικόπολις. ISBN-13 978-960-7660-25-1.
- ↑ Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
- ↑ Ηλίας Β. Βασιλάς, Άπαντα, (Επιμ. Νίκος Δ. Καράμπελας), σελ. 321, Πρέβεζα 2012
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Β. Καϊμακάμης: Ειδικά θέματα Ολυμπιακών Αγώνων (2012), σ. 145
- ↑ Β. Καϊμακάμης: Ειδικά θέματα Ολυμπιακών Αγώνων (2012), σ. 145-146
- ↑ Β. Καϊμακάμης: Ειδικά θέματα Ολυμπιακών Αγώνων (2012), σ. 146
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Κιτριώτης Δημήτρης, Μυλωνάς Γιάννης: Βιογραφίες & Εργογραφίες Ελλήνων συγγραφέων, Εκδόσεις Πατάκη, Αθήνα 1997, ISBN 960-293-066-7
- Κυριάκος Α. Γεωργίου, Αντωνία Παπαστυλιανού: Βιογραφίες Νεοελλήνων συγγραφέων, Εκδόσεις Γιάννη Ρίζου, Αθήνα 1980
- Μεγάλη εγκυκλοπαίδεια Γιοβάννη, έκδοση 1979,τόμος 14
- Καϊμακάμης Βασίλειος: Ειδικά Θέματα Ολυμπιακών Αγώνων, Θεσσαλονίκη 2012, ISBN 978-618-80168-1-1