Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ντέγιαν (δεσπότης)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
βοεβόδας, Σεβαστοκράτωρ και δεσπότης
Ντέγιαν ο δεσπότης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1310 (περίπου)
Βασίλειο της Σερβίας
Θάνατος1371 (περίπου)
Σερβική Αυτοκρατορία
ΘρησκείαΣερβική Ορθόδοξη Εκκλησία
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΤεοντόρα Νεμάνιτς (από 1347)
ΤέκναΓιόβαν Ντράγκας
Κονσταντίν Ντράγκας Ντεγιάνοβιτς
Τεοντόρα Ντράγκας
ΟικογένειαDejanović noble family
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαδεσπότης
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ντέγιαν, σερβικά: Дејан (π. 1310 - πριν τον Δεκέμβριο του 1371[1]) ήταν Σέρβος ευγενής της Σερβικής αυτοκρατορίας, ο ιδρυτής του Οίκου των Ντεγιάνοβιτς, ο οποίος είχε τους τίτλους του σεβαστοκράτορα και του δεσπότη και κυβερνούσε μία περιοχή γύρω από το Κουμάνοβο και το Βελμπάζντ[2].

Η προέλευσή του είναι άγνωστη, όπως και το υπόλοιπο όνομά του. Μετά τον γάμο του με τη Θεοδώρα των Νεμάνιτς απέκτησε τον τίτλο του σεβαστοκράτορα, ο οποίος αναφέρεται τελευταία φορά το 1355.[2][1] Μετά από αυτό τού απονεμήθηκε ο τίτλος του δεσπότη. Η σύζυγός του είχε καταγωγή από την Κωνσταντινούπολη, καθώς ήταν κόρη της Μαρίας Παλαιολογίνας, κόρης του καίσαρα Ιωάννη, που ήταν εγγονός του Μιχαήλ Η΄.

Απολάμβανε μεγάλη φήμη στη Σερβία. Μία αποστολή τού πάπα στη Σερβία τον Μάιο του 1355 για το σκοπό της ένωσης της χριστιανικής εκκλησίας και κοινή δράση ενάντια στους Οθωμανούς, διαπραγματεύτηκε με τον Ντέγιαν[1].

Η περιοχή που κυβερνούσε περιελάμβανε το Κουμάνοβο και το Πρέσεβο. Αργότερα εξαπλώθηκε στην περιοχή γύρω από την πόλη Βελμπάζντ και στον άνω ρου του ποταμού Στρυμόνα, καθώς και την περιοχή γύρω από το Μελένικο[2].

Πιστεύεται ότι ο Ντέγιαν πέθανε πριν από το 1371. Δεν είναι γνωστό με βεβαιότητα αν πριν από τον θάνατό του αποσύρθηκε και έγινε μοναχός[2][1].

Νυμφεύτηκε τη Θεοδώρα των Νεμάνιτς, κόρη του Στεφάνου Ούρου Γ΄ Ντέτσαν(σκ)ι, βασιλιά της Σερβίας και είχαν τρία παιδιά[1]:

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Група аутора, Родословне таблице и грбови српских династија и властеле (према таблицама Алексе Ивића) (друго знатно допуњено и проширено издање), Београд 1991. ISBN 86-7685-007-0
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Група аутора, Историја српског народа I, Београд 1981