Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σαλέ (Μαρόκο)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σαλέ

Σημαία
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Σαλέ
34°3′0″N 6°49′0″W
ΧώραΜαρόκο
Διοικητική υπαγωγήSalé Prefecture
Υψόμετρο116 μέτρα
Πληθυσμός945.101 (2024)[1]
Ταχ. κωδ.11000
Ζώνη ώραςώρα Κεντρικής Ευρώπης
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Η πόλη Σαλέ ( αραβικά: سلا‎‎ ) βρίσκεται στο βορειοδυτικό Μαρόκο, στη δεξιά όχθη του ποταμού Μπου Ρεγκρέγκ απέναντι από την πρωτεύουσα Ραμπάτ. Ιδρύθηκε το 1030 περίπου από τους αραβόφωνους Βέρβερους, τους Μπανού Ιφράν,[2] ενώ αργότερα έγινε καταφύγιο για τους πειρατές του 17ου αιώνα ως ανεξάρτητη δημοκρατία πριν ενσωματωθεί στο Μαρόκο.

Το όνομα της πόλης μεταγράφεται μερικές φορές ως Salli ή Sallee. Η Εθνική Οδός 6 τη συνδέει με τις πόλεις Φεζ και Μεκνές στα ανατολικά και η N1 με τη Κενίτρα στα βορειοανατολικά. Καταγράφηκε πληθυσμός 890.403 στην απογραφή του Μαρόκου το 2014.

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Μεγάλο Τζαμί της Σαλέ
Χάρτης του κέντρου της Salé
Επάλξεις της Salé

Οι Φοίνικες δημιούργησαν έναν οικισμό που ονομαζόταν Σάλα,[3][4] που αργότερα ήταν η τοποθεσία μιας ρωμαϊκής αποικίας, Sala Colonia, στη νότια πλευρά των εκβολών του Μπου Ρεγκρέγκ.[5]

Μερικές φορές συγχέεται με τη Σαλέ, στην απέναντι βόρεια όχθη. Η Σαλέ ιδρύθηκε περίπου το 1030 από τους αραβόφωνους Βέρβερους[6] που προφανώς καλλιέργησαν το μύθο ότι το όνομα προήλθε από αυτό του Σαλάχ, γιου του Χαμ, που ήταν γιος του Νώε.[7]

Η βερβερική δυναστεία Μπανού Ιφράν ξεκίνησε την κατασκευή τζαμιού την εποχή που ιδρύθηκε η πόλη.[8] Το σημερινό Μεγάλο Τζαμί της Σαλέ χτίστηκε κατά τη διάρκεια της βασιλείας του 12ου αιώνα του Αλμοάδη σουλτάνου Αμπού Γιακούμπ Γιουσούφ,[9] αν και δεν ολοκληρώθηκε έως το 1196.[10] Κατά τη διάρκεια του 17ου αιώνα, η Ραμπάτ ήταν γνωστή ως Νέα Σαλλε, ή Salé la neuve (στα γαλλικά), καθώς επεκτάθηκε πέρα από τα αρχαία τείχη της πόλης για να συμπεριλάβει το Chellah, το οποίο είχε γίνει οχυρωμένη βασιλική νεκρόπολη υπό την κυριαρχία του γιου του Αμπού Γιακούμπ Γιουσούφ, Αμπού Γιουσούφ Γιακούμπ αλ-Μανσούρ.[11]

Τον Σεπτέμβριο του 1260, το Σαλέ δέχθηκε επιδρομή και καταλήφθηκε από πολεμιστές που στάλθηκαν σε στόλο πλοίων από τον βασιλιά Αλφόνσο Ι' της Καστίλης.[12][13] Μετά τη νίκη της δυναστείας των Μαρινίδων, το ιστορικό Bab el-Mrissa κατασκευάστηκε από τον Σουλτάνο Abu Yusuf Yaqub ibn Abd Al-Haqq και παραμένει ως ορόσημο της πόλης.[14]

Πολιτισμός

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Σαλέ έπαιξε έναν πλούσιο και σημαντικό ρόλο στην ιστορία του Μαρόκου. Οι πρώτες διαδηλώσεις για ανεξαρτησία ενάντια στους Γάλλους, για παράδειγμα, ξεκίνησαν στην πόλη Σαλέ. Πολλοί κυβερνητικοί αξιωματούχοι, υπεύθυνοι λήψης αποφάσεων και βασιλικοί σύμβουλοι του Μαρόκου προέρχονται από τη Σαλέ. [ <span title="This claim needs references to reliable sources. (April 2014)">απαιτείται αναφορά</span> ]

Υποδιαιρέσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο νομός χωρίζεται διοικητικά στα ακόλουθα:

Ονομα Γεωγραφικός κωδικός Τύπος Νοικοκυριά Πληθυσμός (2014) Ξένοι κάτοικοι Μαροκινοί Σημειώσεις
Bab Lamrissa 441.01.03. Διαμέρισμα 44636 174936 668 174266
Μπετάνα 441.01.05. Διαμέρισμα 22360 95291 386 94905
Hssaine 441.01.06. Διαμέρισμα 51858 214540 470 214070
Layayda 441.01.07. Διαμέρισμα 33522 153361 163 153198
Sidi Bouknadel 441.01.08. Δήμος 4955 25255 9 25246
Tabriquet 441.01.09. Διαμέρισμα 61101 252277 629 251648
Σουλ 441.03.01. Αγροτική κοινότητα 3925 19915 6 19909 στον κύκλο των προαστίων της Σαλέ
Ameur 441.03.05. Αγροτική κοινότητα 8983 46590 16 46574 στον κύκλο των προαστίων της Σαλέ

H σύγχρονη πόλη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μαρίνα Μπούρεγκρεγκ

Πρόσφατες εξελίξεις, συμπεριλαμβανομένης της νέας γέφυρας που συνδέει τη Σαλέ με την πρωτεύουσα Ραμπάτ, του νέου τραμ Ραμπάτ-Σαλέ, της μαρίνας και της παράκτιας ανάπτυξης καταδεικνύουν τις κυβερνητικές επενδύσεις που έχουν γίνει. Ιδιωτικές εταιρείες ανάπτυξης όπως η Emaar Properties επενδύουν επίσης στην περιοχή. Η υψηλή ανεργία αποτελούσε σοβαρό ζήτημα για την περιοχή της Σαλέ, με τα πολλά εργοστάσια κλωστοϋφαντουργίας που βρίσκονται σε αυτήν την περιοχή να είναι η μόνη πραγματική πηγή εργασίας. Πρόσφατα όμως η ανάπτυξη επεκτείνεται σε άλλους τομείς όπως τα διεθνή τηλεφωνικά κέντρα, τα ηλεκτρονικά και πρόσφατα  άνοιξε ένα νέο τεχνολογικό πάρκο, το οποίο είχε ως πρότυπο την επιτυχία του κέντρου τεχνολογίας της Καζαμπλάνκα.

Η παροχή νερού και η αποχέτευση λυμάτων στη Σαλέ ήταν προβληματική, με τις φτωχότερες και παράνομες μονάδες στέγασης να παρουσιάζουν τα υψηλότερα κόστη και τις περισσότερες ελλείψεις.[15] Μεγάλο μέρος της πόλης βασίζονταν σε κοινόχρηστους αγωγούς, οι οποίοι συχνά έκλειναν, στερώντας ορισμένες γειτονιές από ασφαλές πόσιμο νερό για μεγάλες χρονικές περιόδους. Παρ 'όλα αυτά, η Σαλέ τα πήγε καλύτερα από άλλες περιοχές στην ενδοχώρα του Μαρόκου, όπου η λειψυδρία ήταν ακόμη πιο έντονη Έγιναν βελτιωτικά έργα από την κυβέρνηση, τις τοπικές επιχειρήσεις και τις εταιρείες υδροδότησης της Regie de distribusi d'Eau & d'Electricite de Rabat-Salé (REDAL) και από το 2010 η κατάσταση έχει βελτιωθεί δραστικά.[16]

Αθλητισμός

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Δεκέμβριο του 2017, η ομάδα AS Salé έγινε πρωταθλήτρια του μπάσκετ στην Αφρική. Ήταν το πρώτο παναφρικανικό κύπελλο στην ιστορία του συλλόγου.

Συγκοινωνίες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αεροπορικές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αεροδρόμιο Ραμπάτ-Σαλέ

Το κύριο αεροδρόμιο της Σαλέ είναι το αεροδρόμιο Ραμπάτ-Σαλέ, το οποίο βρίσκεται στη Σαλέ και εξυπηρετεί επίσης την πρωτεύουσα του Μαρόκου Ραμπάτ.

Τρένα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Σαλέ εξυπηρετείται από δύο κύριους σιδηροδρομικούς σταθμούς που διαχειρίζεται η εθνική σιδηροδρομική υπηρεσία, το ONCF . Αυτοί οι σταθμοί είναι Salé-Tabriquet και Salé-Ville .

Το Salé-Ville είναι ο κύριος σταθμός μεταξύ των πόλεων, από τον οποίο τρένα τρέχουν νότια προς Ραμπάτ, Καζαμπλάνκα, Μαρακές και Ελ Τζαντίντα, βόρεια προς Τανγκερ, και ανατολικά προς Μεκνές, Φεζ, Τάζα και Ούτζντα.

Τραμ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τραμ Ραμπάτ-Σαλέ

Το τραμ Ραμπάτ-Σαλέ είναι ένα σύστημα τραμ, που τέθηκε σε λειτουργία στις 23 Μαΐου 2011 στις μαροκινές πόλεις Ραμπάτ και Σαλέ. Το δίκτυο έχει δύο γραμμές συνολικού μήκους 19 χιλιομέτρων και 31 στάσεις. Διαχειριστής του τραμ είναι η εταιρία από Veolia Transdev, ενώ τα οχήματα είναι της εταιρίας Alstom Citadis.

Αδελφοποιήσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 2024 Moroccan census. www.hcp.ma/Population-legale-du-Royaume-du-Maroc-repartie-par-regions-provinces-et-prefectures-et-communes-selon-les-resultats-du_a3974.html.
  2. ↑ J. D. Fage (1 Φεβρουαρίου 1979). The Cambridge History of Africa. Cambridge University Press. σελ. 663. ISBN 978-0-521-21592-3. 
  3. ↑ Glenn Markoe (2000). Phoenicians. University of California Press. σελ. 188. ISBN 978-0-520-22614-2. 
  4. ↑ Anna Gallina Zevi· Rita Turchetti (2004). Méditerranée occidentale antique: les échanges. Atti del seminario (Marsiglia, 14-15 maggio 2004). Ediz. francese, italiana e spagnola. Rubbettino Editore. σελ. 224. ISBN 978-88-498-1116-2. 
  5. ↑ Kenneth L. Brown (1 Ιανουαρίου 1976). People of Salé: Tradition and Change in a Moroccan City, 1830-1930. Manchester University Press. σελ. 1. ISBN 978-0-7190-0623-4. 
  6. ↑ M. Elfasi· Ivan Hrbek (1988). Africa from the Seventh to the Eleventh Century. UNESCO. σελ. 339. ISBN 978-92-3-101709-4. 
  7. ↑ Jāmiʻat Muḥammad al-Khāmis. Kullīyat al-Ādāb wa-al-ʻUlūm al-Insānīyah· Kullīyat al-Ādāb wa-al-ʻUlūm al-Insānīyah (1969). Hespéris tamuda. 10–13. Editions techniques nord-africaines. σελ. 92. 
  8. ↑ وزارة الأوقاف و الشؤون الإسلامية. Islam-maroc.gov.ma (στα Arabic). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Φεβρουαρίου 2011. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  9. ↑ Trudy Ring· Noelle Watson (5 Μαρτίου 2014). Middle East and Africa: International Dictionary of Historic Places. Routledge. σελ. 617. ISBN 978-1-134-25986-1. 
  10. ↑ Janet L. Abu-Lughod (14 Ιουλίου 2014). Rabat: Urban Apartheid in Morocco. Princeton University Press. σελ. 57. ISBN 978-1-4008-5303-8. 
  11. ↑ Jonathan Bloom· Sheila Blair (14 Μαΐου 2009). Grove Encyclopedia of Islamic Art & Architecture: Three-Volume Set. OUP USA. σελ. 143. ISBN 978-0-19-530991-1. 
  12. ↑ Dufourcq, Charles-Emmanuel (1966). Un projet castillan du XIIIe siècle : la croisade d'Afrique (στα French). Faculty of Arts. σελ. 28. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  13. ↑ Joseph F. O'Callaghan (31 Αυγούστου 1983). A History of Medieval Spain. Cornell University Press. σελ. 364. ISBN 0-8014-9264-5. 
  14. ↑ أنا باب المريسة وهذه حكايتي Αρχειοθετήθηκε 2018-01-27 στο Wayback Machine.. El Mghriby. Retrieved January 27, 2018.
  15. ↑ Guillaume Benoit and Aline Comeau, A Sustainable Future for the Mediterranean (2005) 640 pages
  16. ↑ Richard N. Palmer (2010). World Environmental and Water Resources Congress 2010: Challenges of Change. ASCE Publications. σελ. 826. ISBN 978-0-7844-7352-8. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Salé στο Wikimedia Commons


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Σαλέ_(Μαρόκο)&oldid=9820343"