Μετάβαση στο περιεχόμενο

Στέφανος Β΄ της Βαυαρίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Στέφανος Β΄
δούκας της Βαυαρίας
Περίοδος1347 - 1349
ΠροκάτοχοςΛουδοβίκος Δ΄
δούκας της Κάτω Βαυαρίας
Περίοδος1349 - 1353
Γέννηση1319
Θάνατος13 Μαΐου 1375
ΣύζυγοςΕλισάβετ της Βαρκελώνης-Σικελίας
Μαργαρίτα των Χοεντσόλερν-Νυρεμβέργης
ΕπίγονοιΣτέφανος Γ΄
Φρειδερίκος
Ιωάννης Β΄
Αγνή
Οίκοςτων Βίττελσμπαχ
ΠατέραςΛουδοβίκος Δ΄
ΜητέραΒεατρίκη των Πιάστ-Σβιντνίτσα
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π  σ  ε )

Ο Στέφανος Β΄ (Stephen II, 1319 - 13 Μαΐου 1375) από τον Οίκο των Βίττελσμπαχ, ήταν δούκας της Βαυαρίας (1347-49), της Κάτω Βαυαρίας (1349-53) και της Βαυαρίας-Λάντσουτ (1353-75).

Ήταν ο δευτερότοκος γιος του Λουδοβίκου Δ΄ δούκα της Βαυαρίας και βασιλιά της Γερμανίας και της Βεατρίκης των Πιάστ, κόρης του Μπόλκο Α΄ δούκα της Σβιντνίτσα.

Κατά τη βασιλεία του πατέρα του υπηρέτησε ως αντιπρόσωπος (vogt) στη Σουηβία και Αλσατία. Ο Λουδοβίκος Δ΄ απέκτησε τις περιοχές Ολλανδία και Αινώ· απεβίωσε το 1347 και τον διαδέχθηκε ως δούκας της Βαυαρίας και κόμης της Ολλανδίας και του Αινώ μαζί με τους πέντε αδελφούς του. Αν και ο πατέρας του είχε επανενώσει τη Βαυαρία, οι γιοί του τη διαίρεσαν το 1349 σε Άνω Βαυαρία, Κάτω Βαυαρία και Βαυαρία-Στράουμπινγκ, όπου ο Στέφανος Β΄ έλαβε την Κάτω Βαυαρία. Σε άλλη διαίρεση το 1353 έλαβε τη Βαυαρία-Λάντσουτ.

Έπειτα από τη συμφιλίωση των Βίττελσμπαχ με τον Κάρολο Δ΄ της Γερμανίας, ο βασιλιάς επιβεβαίωσε τις κτήσεις τους. Ο Στέφανος Β΄ τον ακολούθησε στην εκστρατεία του στην Ιταλία το 1354. Αλλά δύο έτη μετά με τη Χρυσή Βούλα ο βασιλιάς έκανε εκλέκτορες μόνο τους Βίττελσμπαχ-Παλατινάτου και τον αδελφό του Λουδοβίκο Β΄ δούκα της Βαυαρίας, πράγμα που προκάλεσε νέα έριδα. Το 1362 απαλλάχθηκε από τον αφορισμό που είχε δοθεί.

Το 1363 απεβίωσε ο ανιψιός του Μάινχαρντ Γ΄ του Τυρόλου και κατέλαβε το Τυρόλο. Τότε συμμάχησε με τον Μπερναμπό Βισκόντι του Μιλάνου. Έξι έτη μετά συμφώνησε να το παραδώσει στον Ροδόλφο Δ΄ δούκα της Αυστρίας έναντι μεγάλου οικονομικού ανταλλάγματος.

Κατά την αντιδικία του με τον αδελφό του Λουδοβίκο Β΄, ο οποίος ήταν και μαρκήσιος (μάργραβος) του Βρανδεμβούργου, ο Στέφανος Β΄ έκανε τον Κάρολο Δ΄ κληρονόμο του. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα το Βρανδεμβούργο να χαθεί από τον Οίκο τους έναντι οικονομικής αποζημίωσης. Απεβίωσε στο Λάντσουτ το 1375 και τάφηκε στο Φράουενκιρχε του Μονάχου. Η επικράτειά του μοιράστηκε μεταξύ των τριών γιων του.

Πρώτα νυμφεύτηκε το 1328 την Ελισάβετ της Βαρκελώνης, κόρη του Φρειδερίκου Γ¨ της Σικελίας και είχε τέκνα:

Οι απόγονοί του νυμφεύτηκαν με κόρες του Μπερναμπό Βισκόντι. Το 1447 το Ίνγκολστατ ενώθηκε με το Λάντσουτ και το 1503 με το Μόναχο.

Το 1349 απεβίωσε η Ελισάβετ και ο Στέφανος Β΄ έκανε δεύτερο γάμο, με τη Μαργαρίτα των Χοεντσόλερν, κόρη του Ιωάννη Β΄ μπουργκράβου της Νυρεμβέργης. Δεν απέκτησαν απογόνους.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]