Выпарэнне

Вадзяная пара на кубачкам гарачага гарбаты

Выпарэнне - працэс пераходу рэчывы з вадкага стану ў парападобны або газападобны, які адбываецца на паверхні рэчывы. Працэс выпарэння з'яўляецца зваротным працэсу кандэнсацыі (пераход з парападобнага стану ў вадкі). Выпарэнне (параўтварэнне), пераход рэчыва з кандэнсаванай (цвёрдай ці вадкай) фазы ў газападобную (пар); фазавы пераход першага роду.

Існуе больш разгорнутае паняцце выпарэння ў вышэйшай фізіцы.

Выпарэнне - гэта працэс, пры якім з паверхні вадкасці або цвёрдага цела вылятаюць (адрываюцца) часціцы (малекулы, атамы), пры гэтым E_k>E_п.

Агульная характарыстыка

Выпарэнне цвёрдага цела завецца сублімацыяй (узгонкай), а параўтварэнне ў аб'ёме вадкасці - кіпеннем. Выпарэнне - эндатэрмічны працэс, пры якім паглынаецца цеплыня фазавага пераходу - цеплыня выпарэння, выдаткоўваная на пераадоленне сіл малекулярнага счаплення ў вадкай фазе і на працу пашырэння пры ператварэнні вадкасці ў пар.

Працэс выпарэння залежыць ад інтэнсіўнасці цеплавога руху малекул: чым хутчэй рухаюцца малекулы, тым хутчэй адбываецца выпарэнне. Акрамя таго, на выпарэнне ўплывае хуткасць вонкавай (па адносінах да рэчыва) дыфузіі, а таксама ўласцівасці самога рэчывы: да прыкладу, спірт выпараецца значна хутчэй вады. Важным фактарам з'яўляецца таксама плошча паверхні вадкасці, з якой адбываецца выпарэнне: з вузкай шклянкі яно будзе адбывацца больш павольна, чым з шырокай талеркі.

Гл. таксама

• Сублімацыя
• Кіпенне
• Параўтварэнне

Літаратура

• Испарение // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.
• Берман Л. Д. Испарительное охлаждение циркуляционной воды, 2 изд., — М.-Л., 1957;
• Фукс Н. А. Испарение и рост капель в газообразной среде. — М., 1958;
• Берд Р., Стьюарт В., Лайтфут Е. Явления переноса, пер. с англ. — М., 1974;
• Берман Л. Д. «Теоретические основы хим. технологии», 1974, т.8, № 6, с. 811-22;
• Шервуд Т., Пигфорд Р., Уилки Ч. Массопередача, пер. с англ. — М., 1982. Л. Д. Берман.