Ь

Кірылічны алфавіт
Кірыліца
А	Б	В	Г	Ґ	Д	Ђ
Ѓ	Е	(Ѐ)	Ё	Є	Ж	З
Ѕ	И	(Ѝ)	І	Ї	Й	Ј
К	Л	Љ	М	Н	Њ	О
П	Р	С	Т	Ћ	Ќ	У
Ў	Ф	Х	Ц	Ч	Џ	Ш
Щ	Ъ	Ы	Ь	Э	Ю	Я
Гістарычныя літары
(Ҁ)	(Ѹ)	Ѡ	(Ѿ)	(Ѻ)	Ѣ	Ꙗ
Ѥ	Ꙉ	ІѢ	Ѧ	Ѫ	Ѩ	Ѭ
Ѯ	Ѱ	Ѳ	Ѵ	(Ѷ)	Ын	Ꚉ
Літары неславянскіх моў
Ӑ	Ӓ	Ә	Ӛ	Ӕ	Ғ	Ӷ
Ҕ	Ӗ	Ҽ	Ҿ	Ӂ	Җ	Ӝ
Ҙ	Ӟ	Ӡ	Ӥ	Ӣ	Ӏ	Ҋ
Қ	Ҟ	Ҡ	Ӄ	Ҝ	Ԟ	Ӆ
Ӎ	Ҥ	Ң	Ӊ	Ӈ	Ӧ	Ө
Ӫ	Ҩ	Ҧ	Ҏ	Ҫ	Ҭ	Ӳ
Ӱ	Ӯ	Ү	Ұ	Ҳ	Һ	Ҵ
Ӵ	Ҷ	Ӌ	Ҹ	Ӹ	Ҍ	Ӭ
Заўвага. Знакі у дужках не маюць статусу (самастойных) літар.

Ь, Ь (мяккі знак) — літара кірыліцы. Выкарыстоўваецца ў большасці славянскіх кірылічных алфавітаў (28-я ў балгарскай, дзе называецца «ер малък», бел.: маленькі ер), 29-я ў беларускай, 30-я ў рускай і 31-я ва ўкраінскай (перамешчаная на цяперашняе месца ў 1990 г., а была апошняй). Самастойнага гуку не абазначае, можа разглядацца як дыякрытычны знак, які мадыфікуе значэнне папярэдняй літары. Ва ўкраінскім таксама выкарыстоўваецца ў спалучэнні ьо, які адпавядае рускай і беларускай літары Ё пасля зычных; у сучаснай балгарскай арфаграфіі толькі так і выкарыстоўваецца.