آیسین

آیسین
نوع	شرکت سهامی عام
ISIN	JP3102000001
صنعت	خودروسازی
بنا نهاده	۱۹۴۹
بنیانگذاران	کیشیرو تویودا
دفتر مرکزی	کاریا، آیچی، ژاپن
محدودهٔ فعالیت	جهانی
مدیر عامل اجرایی	فامیو فوجیموری
رئیس هیئت مدیره	کاشیرو تویودا
محصولات	قطعات خودرو; موتورهای درون‌سوز; سامانه‌های ترمز
درآمد	۲۴٫۹ میلیارد دلار (۲۰۱۳)
سود خالص	۷۶۴ میلیون دلار (۲۰۱۳)
مالک	تویوتا (۲۴٫۸٪); صنایع تویوتا (۷٫۶۸٪)
تعداد کارکنان	۸۳٬۳۷۸ نفر (۲۰۱۳)
وبگاه	www.aisin.com

آیسین (به ژاپنی: アイシン精機株式会社) شرکت قطعه‌سازی ژاپنی است، که یک شرکت تابعه از تویوتا به‌شمار می‌آید و در زمینه پژوهش، تولید و توسعه سامانه‌ها و قطعات خودرو اعم‌از موتورهای درون‌سوز، سامانه‌های ترمز، جعبه‌دنده‌های خودکار، پمپ‌های حرارتی، سلول‌های خورشیدی رنگ‌حساس خودروی برقی دوگانه، مبدل گشتاور و میل گاردان فعالیت می‌کند.

شرکت آیسین در سال ۱۹۴۹ توسط کیشیرو تویودا تأسیس شد. این شرکت در سال ۲۰۰۷ در فهرست فورچون جهانی ۵۰۰ در رتبه ۳۴۷ از بزرگ‌ترین شرکت‌های جهان قرار داشت.

ساختمان مرکزی شرکت آیسین در شهر کاریا، آیچی، ژاپن قرار دارد و بخشی از سهام آن در بازارهای بورس توکیو و بورس ناگویا معامله می‌شود.

تاریخچه

این شرکت ریشه‌های خود را به سال ۱۹۴۳ بازمی‌گرداند، زمانی که صنایع هوایی توکای (東海航空工業, Tōkai Kōkū Kōgyō^؟) به‌عنوان یک سرمایه‌گذاری مشترک بین شرکت موتور تویوتا و صنایع هوایی کاوازاکی برای تولید موتورهای هواپیما برای خدمات هوایی ارتش امپراتوری ژاپن تأسیس شد. این شرکت به‌سرعت به صنایع هواپیماسازی توکای (東海飛行機工業, Tōkai Hikōki Kōgyō^؟) تغییر نام داد، زیرا مشخص شد شرکتی با همین نام از قبل وجود دارد.^[۱]

پس از جنگ، توکای نام خود را به صنایع آیچی (愛知工業, Aichi Kōgyō^؟) تغییر داد و تولید را از قطعات هواپیما به ماشین‌های خیاطی و قطعات خودرو منتقل کرد. در سال ۱۹۶۵، آیچی کوگیو با تولیدکننده قطعات خودرو شینکاوا کوگیو (新川産業) ادغام شد و شرکت آیسین سیکی (アイシン精機株式会社, Aishin Seiki Kabushiki gaisha^؟) را تشکیل داد.^[۲]

در اکتبر ۲۰۱۹، آیسین سیکی اعلام کرد که با شرکت تابعه آیسین اِی‌دبلیو ادغام خواهد شد، مدیریت را یکپارچه کرده و نام شرکت را تغییر خواهد داد.^[۳] از تاریخ ۱ آوریل ۲۰۲۱، این شرکت ترکیبی به‌طور رسمی به شرکت آیسین تغییر نام داد.^[۴]

زیرمجموعه‌ها

آیسین اِی‌دبلیو

آیسین ای‌دبلیو زیرمجموعه آیسین سیکی بود که جعبه‌دنده خودکار تولید می‌کرد. این شرکت در سال ۱۹۶۹ با نام آیسین-وارنر به‌عنوان یک سرمایه‌گذاری مشترک با بورگ‌وارنر تأسیس شد. در سال ۱۹۸۱، بورگ‌وارنر سهم خود را در آیسین-وارنر به ۱۰٪ کاهش داد^[۵] و تا سال ۱۹۸۷ از باقی سهام خود نیز خارج شد. آیسین-وارنر در سال ۱۹۸۸ به آیسین ای‌دبلیو تغییر نام داد و در سال ۲۰۲۱ با شرکت مادر آیسین سیکی ادغام شد.

آیسین ای‌دبلیو جعبه‌دنده تویوتا پریوس^[۶] و اولین سیستم ناوبری سخنگوی جهان را توسعه داد.^[۷] همچنین، جعبه‌دنده متغیر پیوسته برقی دو محوره آن از سال ۲۰۱۶ به بعد در مدل‌های پریوس (به‌جز پریوس سی)، نسل اول (۲۰۰۵–۲۰۰۷) و نسل دوم (۲۰۰۸–۲۰۱۲) فورد اسکیپ هیبریدی و کرایسلر پاسیفیکا هیبریدی از سال ۲۰۱۷ به‌بعد استفاده شد. این شرکت در طراحی دو محوره این جعبه‌دنده، چرخ‌دنده خورشیدی دوم استفاده‌شده در پریوس‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۵ و پریوس سی را حذف کرد که باعث کاهش عرض و وزن جعبه‌دنده متغیر پیوسته برقی و بهبود کارایی کلی آن شد.

دفتر مرکزی آیسین ای‌دبلیو در آنژو قرار داشت و یک بخش بزرگ دیگر در اوکازاکی مستقر بود. دو بخش اروپایی این شرکت، ای‌دبلیو یروپ و مرکز فنی ای‌دبلیو اروپا، در برن‌للو (برای تحقیق و توسعه) و بودور (برای بازسازی جعبه‌دنده‌های خودکار و ترانزاکسلها و تولید قطعات الکترونیکی) مستقر بودند.

آیسین اِی‌آی

آیسین اِی‌آی زیرمجموعه آیسین سیکی بود که در ژوئیه ۱۹۹۱ برای تولید جعبه‌دنده دستی و جعبه انتقال قدرت تأسیس شد و دفتر مرکزی خود را به نیشیو منتقل کرد. تا سال ۱۹۹۶، تنها مشتری آیسین اِی‌آی، تویوتا بود؛ سپس دایملر کرایسلر و ایسوزو نیز از محصولات آن استفاده کردند. این شرکت بعدها شروع به تأمین محصولات برای سایر شرکت‌های جهانی کرد. در سال ۲۰۱۹، آیسین اِی‌آی در آیسین ای‌دبلیو ادغام شد.^[۸]

آیسین آمریکا

آیسین در سال ۱۹۸۶ یک کارخانه در ایالات متحده تأسیس کرد که تولید آن در سال ۱۹۸۹ آغاز شد. این کارخانه که در سیمور، ایندیانا واقع شده، از آن زمان توسعه‌یافته و قطعاتی برای هوندا، جنرال موتورز، میتسوبیشی، نیسان و تویوتا تأمین می‌کند. کارخانه دیگری نیز در ماریون، ایلینوی ساخته شد. در ۵ اکتبر ۲۰۰۵، آیسین آمریکا یک زمین آزمایشی به مساحت ۳٫۵ کیلومتر مربع در نزدیکی فاولرویل، میشیگان افتتاح کرد. این مرکز، اولین زمین آزمایشی آیسین در آمریکای شمالی و سومین مرکز آن در سطح جهانی است و به‌طور رسمی به نام تکنو اف آمریکا FT Techno of America) (FTTA)) شناخته می‌شود، اما به‌عنوان زمین آزمایشی فاولرویل نیز مشهور است.^[۹] این شرکت پنجمین شرکت گروه آیسین در میشیگان است.

در سال ۲۰۰۹، بخش آمریکای شمالی و شرکت‌های تابعه آن تحت یک نهاد جدید به نام شرکت جهانی آیسین در آمریکا قرار گرفتند، که به‌گونه‌ای ساختار یافته بود که تویوتا، میتسویی و شعبه آمریکایی هینو مالکیت اکثریت عملیات آیسین در آمریکای شمالی را داشتند.

بلو ای نکسوس

بلو ای نکسوس یک شرکت سرمایه‌گذاری مشترک است که توسط آیسین و دنسو در آوریل ۲۰۱۹ برای تولید سیستم‌های انتقال قدرت برای خودروهای برقی تأسیس شد. هر دو شرکت آیسین و دنسو عضو گروه تویوتا هستند و شرکت تویوتا موتور ۱۰٪ از سهام این شرکت را در اختیار دارد. محصول اصلی بلو ای نکسوس، ای-اکسل است که موتور برقی، چرخ‌دنده‌ها و اینورتر را یکپارچه می‌کند. بلو ای نکسوس همچنین سیستم‌های هیبریدی تولید شده توسط آیسین ای‌دبلیو را بازاریابی می‌کند.

ایمرا

ایمرا (مؤسسه تحقیقاتی پیشرفته مینورو) یک سازمان پژوهشی است که در سال ۱۹۸۶ در سوفیا آنتیپولیس، فرانسه تأسیس شد.^[۱۰] این مؤسسه سه واحد در اروپا، آمریکا و ژاپن دارد که به‌عنوان نیروی کلیدی گروه آیسین در زمینه تحقیق و توسعه و ارائه مشاوره‌های فناورانه فعالیت می‌کنند. شعبه آمریکایی آن، ایمرا آمریکا، در سال ۱۹۹۰ در ان‌آربر، میشیگان تأسیس شد.^[۱۱] ایمرا عمدتاً در زمینه تحقیق در حوزه‌های زیست‌پزشکی، باتری و تولید لیزرهای فمتوثانیه فعالیت می‌کند.^[۱۱]

حمایت مالی

این شرکت حامی تیم سی‌هورسز میکاوا، قهرمان پنج‌باره سوپر لیگ جی‌بی‌ال، است و از تویوتا گازو ریسینگ اروپا از سال ۲۰۱۲ حمایت می‌کند.^[۱۲]

نسکار

آیسین ای‌دبلیو در حال حاضر اسپانسر آستین هیل در نسکار سری کمپینگ ورلد تراک نسکار و سری اکسفینیتی نسکار است. هیل راننده خودرو شماره ۶۱ تویوتا سوپرا و کامیون شماره ۱۶ تویوتا توندرا برای تیم هتوری ریسینگ انترپرایزز (HRE) است. اولین پیروزی هتوری ریسینگ انترپرایزز در پیست موتور اسپیدوی آتلانتا با برت موفیت، که کامیون او نیز توسط آیسین حمایت می‌شد، در سال ۲۰۱۸ به دست آمد.^[۱۳] هتوری ریسینگ انترپرایزز و موفیت همچنین در همان سال قهرمانی سری کمپینگ ورلد تراک نسکار ۲۰۱۸ را کسب کردند.^[۱۴] آیسین ای‌دبلیو همچنین تیم را در سری آرکا مناردز حمایت مالی کرده است.^[۱۵]

پیوند به بیرون

وب‌سایت ژاپنی آیسین، وب‌سایت انگلیسی آیسین، وب‌سایت جهانی آیسین، وب‌سایت آیسین اروپا، آیسین AW بایگانی‌شده در ۲۰۱۵-۱۰-۰۹ توسط Wayback Machine و آیسین افترمارکت اروپا
دوخت خانگی تویوتا - آیسین
"Company history books (Shashi)". Shashi Interest Group. April 2016. مجموعه ویکی آثار کتابشناسی دربارهٔ آیسین سیکی

پانویس

↑ "Establishment of Tokai Hikoki Co. , Ltd". Retrieved 2021-04-04.
↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام CorporateHistory وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
↑ "Management Integration of Aisin Seiki and Aisin AW" (PDF) (Press release). 2019-10-31. Retrieved 2021-04-04.
↑ "Notice Regarding Conclusion of Merger Agreement (Simple and Short Form) with AISIN AW CO. , LTD" (PDF) (Press release). 2020-12-22. Retrieved 2021-04-04.
↑ "Borg-Warner Gain". The New York Times. 1981-06-02. Retrieved 2021-04-04.
↑ "Major product information: Hybrid Transmission | Drivetrain Products". Aisin AW Co. , Ltd. Archived from the original on 2016-03-03. Retrieved 2016-04-04.
↑ "Car Navigation System | Information Products". Aisin AW Co. , Ltd. Retrieved 2016-04-04.
↑ "AISIN Group companies announce management integration of consolidated subsidiaries" (Press release). 2018-10-31. Retrieved 2021-04-04.
↑ "Fowlerville Proving Ground" (به انگلیسی). Retrieved 2021-11-19.
↑ "About us". IMRA (به انگلیسی). Retrieved 2021-11-19.
↑ ^۱۱٫۰ ^۱۱٫۱ "About IMRA". IMRA America, Inc. (به انگلیسی). Retrieved 2021-11-19.
↑ "TOYOTA MOTOR SPORTS: 2012 WEC Le Mans Sponsor". toyotagazooracing.com (به انگلیسی). Retrieved 2021-11-19.
↑ "Moffitt takes wild Truck win at Atlanta after drama for Kyle Busch". Motorsport.com (به انگلیسی). 24 February 2018. Retrieved 2018-02-25.
↑ "Brett Moffitt wins Hattori Racing their first championship". NASCAR (به انگلیسی). November 16, 2018. Retrieved June 17, 2019.
↑ "09/13/2008 race: Eddie Gilstrap Motors 200 by Advance Auto Parts (ARCA) - Racing-Reference.info". racing-reference.info. Retrieved 2017-05-17.

منابع

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Aisin Seiki». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۱ مارس ۲۰۱۳.

این یک مقالهٔ خرد پیرامون یک شرکت است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

پیوند به بیرون

وبگاه رسمی شرکت آیسین

[TokaiHikoki-1] "Establishment of Tokai Hikoki Co. , Ltd". Retrieved 2021-04-04.

[CorporateHistory-2] خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام CorporateHistory وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).

[3] "Management Integration of Aisin Seiki and Aisin AW" (PDF) (Press release). 2019-10-31. Retrieved 2021-04-04.

[4] "Notice Regarding Conclusion of Merger Agreement (Simple and Short Form) with AISIN AW CO. , LTD" (PDF) (Press release). 2020-12-22. Retrieved 2021-04-04.

[5] "Borg-Warner Gain". The New York Times. 1981-06-02. Retrieved 2021-04-04.

[6] "Major product information: Hybrid Transmission | Drivetrain Products". Aisin AW Co. , Ltd. Archived from the original on 2016-03-03. Retrieved 2016-04-04.

[7] "Car Navigation System | Information Products". Aisin AW Co. , Ltd. Retrieved 2016-04-04.

[8] "AISIN Group companies announce management integration of consolidated subsidiaries" (Press release). 2018-10-31. Retrieved 2021-04-04.

[9] "Fowlerville Proving Ground" (به انگلیسی). Retrieved 2021-11-19.

[10] "About us". IMRA (به انگلیسی). Retrieved 2021-11-19.

[:0-11] ۱۱٫۰ ^۱۱٫۱ "About IMRA". IMRA America, Inc. (به انگلیسی). Retrieved 2021-11-19.

[12] "TOYOTA MOTOR SPORTS: 2012 WEC Le Mans Sponsor". toyotagazooracing.com (به انگلیسی). Retrieved 2021-11-19.

[13] "Moffitt takes wild Truck win at Atlanta after drama for Kyle Busch". Motorsport.com (به انگلیسی). 24 February 2018. Retrieved 2018-02-25.

[14] "Brett Moffitt wins Hattori Racing their first championship". NASCAR (به انگلیسی). November 16, 2018. Retrieved June 17, 2019.

[15] "09/13/2008 race: Eddie Gilstrap Motors 200 by Advance Auto Parts (ARCA) - Racing-Reference.info". racing-reference.info. Retrieved 2017-05-17.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

[۱۵]