بر طبق باور مسلمانان، این سوره حدوداً در سال ۶ بعثت، پس از آنکه پیامبر اسلام برای دعوت قبیله ثقیف به طائف رفته بود و آنها ضمن رد دعوت، وی را آزار دادند؛ در بازگشت، در مکه نازل شد.
این سوره، عمدتاً دربارهٔ خلق ناپیدایی به نام جن سخن می‌گوید، سخن از ایمان آنها به پیامبر اسلام، و فروتنی در برابر قرآن، و ایمان و اعتقاد آنها به معاد، و وجود گروهی مؤمن و کافر در میان آنان و مسائلی دیگر. این بخش از سوره، نوزده آیه از بیست و هشت آیۀ سوره را در بر می‌گیرد.
