لنز واید
لنز واید به لنزهایی گفته می‌شود که فاصلۀ کانونیِ آنها از قطر سطح حساس عکاسی (نگاتیو یا سنسور) کوتاه‌تر باشد. این لنزها زاویهٔ دیدِ بازی را در اختیار عکاس قرار می‌دهد و از پرمصرف‌ترین لنزها نزد عکاسان هستند و برای عکاسی منظره و عکاسی معماری استفاده می‌شود.[۱] از این لنز در مکان‌هایی که امکان عقب‌رفتن عکاس برای قرارگرفتن تمام سوژۀ موردنظر در کادر نباشد کاربرد مناسبی دارد و با استفاده از این لنز می‌توان فضای بیشتری را در عکس جای داد.[۲]
یک لنز واید، دید وسیع‌تر از چشم انسان است. به عبارت دیگر، میدان دید، وسیع‌تر از یک لنز نرمال است. لنز واید به عکاس اجازه برخورداری از زاویه دید بازتر را می‌دهد، اما همزمان دو گوشهٔ سمت راست و چپ عکس را بزرگتر از واقعیت جلوه می‌دهد و قسمت مرکزی عکس را عقب‌تر می‌برد.[۳]
لنز واید دارای یک فاصله کانونی بین ۴۰ تا ۵۸ میلیمتر در یک دوربین کامل است. لنزهای واید بر روی یک سنسور دوربین، با فاصله کانونی حدود ۲۴ میلی متر شروع می شوند و از همانجا به پایین می روند. لنزهای فوق‌العاده واید از نزدیک به ۱۶ میلیمتر شروع می‌شوند.
این نگاره با استفاده از لنز واید گرفته شده‌است و به همین دلیل، نوار راه شیری به صورت کمان دیده می‌شود.
منابع
[ویرایش]- عباسی، اسماعیل (۱۳۸۵)، فرهنگ عکّاسی، تهران، انتشارات سروش، چاپ چهارم.
- ↑ بیل کوربت، مترجم: رحیم دانایی، اصول عکاسی دیجیتال، ارسباران، ص. ص۶۴
- ↑ «آشنایی با انواع لنز دوربین عکاسی». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۲ ژانویه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۱ آذر ۱۳۹۰.
- ↑ چرا جو و جیل بایدن در این عکس از جیمی کارتر و همسرش بزرگترند؟، بی‌بی‌سی فارسی