مدارگرد شناسایی مریخ
مدارگرد شناسایی مریخ (به انگلیسی: MRO – Mars Reconnaissance Orbiter)یک فضاپیمای چندمنظوره ناسا میباشد که برای شناسایی و اکتشاف مریخ از روی مدار، طراحی شدهاست. هنگامیکه این مدارگرد به مدار مریخ رسید، به پنج فضاپیمای دیگر در مدار یا روی سطح آن سیاره پیوست: نقشهبردار سراسر مریخ، مارس اکسپرس، ادیسه مریخ و دو مریخنورد؛ و سپس به بیشترین رکورد عملکرد یک فضاپیما در اطراف مریخ رسید. این فضاپیمای ۷۲۰ میلیون دلاری توسط لاکهید مارتین و زیر نظر آزمایشگاه پیشرانه جت ساخته شدهاست. پرتاب آن در ۲۱ مرداد ۱۳۸۴، در ۱۹ اسفند ۱۳۸۶ به مدار مریخ دست یافت، و در آبان ۱۳۸۵ پس از ۵ ماه ترمز هوایی، به مدار نهایی علمی خود رسید و فاز اولیه علمی را شروع کرد.
مدارگرد شناسایی مریخ شامل یک دسته از افزارهای علمی از قبیل دوربینها، طیفسنجها و رادار هستند که برای کاوش زمینچهرها، چینهشناسی، کانیها، و یخ مریخ میباشند؛ که اینها راه را برای فضاپیماهای آینده با نشاندادن چگونگی وضع هوای روزانه و سطوح، عوامل بالقوه سطوح فرود، و میزبانی ارتباطات جدید از راه دور باز میکنند. سامانه ارتباط از راه دور مدارگرد شناسایی مریخ از همه ماموریتهای میانسیارهای پیشین اطلاعات بیشتری را به زمین فرستادهاست و این مدارگرد بیشترین توانایی ایستگاه بازپخش ماهوارهای را برای ماموریتهای آینده خواهد داشت.[۱]
مدیریت این پروژه را آزمایشگاه پیشرانه جت از مؤسسه فناوری کالیفرنیا در پاسادینا، کالیفرنیا برای هیئت مدیره مأموریت علمی ناسا در واشینگتن دیسی، بر عهده دارد.
دوربین «هایرایز
[ویرایش]دوربین «هایرایز» (به انگلیسی: HiRISE) مخفف (High Resolution Imaging Science Experiment) و به معنی «آزمایش علمی تصویربرداری با وضوح بالا» میباشد. قطر آینه تلسکوپ آن، نیم متر است که بزرگترین دوربین تلسکوپی است که به خارج از مدار زمین فرستاده شده؛ و توان تفکیکپذیری یک جسم ۳۰ سانتیمتری را از ارتفاع ۳۰۰ کیلومتر دارد. های-رایز، تصاویر را در ۳ رنگ گرد هم میآورد. ۴۰۰ تا ۶۰۰ نانومتر (آبی - سبز)، ۵۵۰ تا ۸۵۰ نانومتر (قرمز) و ۸۰۰ تا ۱۰۰ نانومتر (فروسرخ)[۲]
کیفیت تصاویر قرمز ۲۰۲۶۴ پیکسل در میان پهنای ۶ کیلومتر، و آبی-سبز و مادون قرمز ۴۰۴۸ پیکسل در پهنای ۱٫ ۲ کیلومتر است. کامپیوتر همراه های-رایز این خطوط را در زمان مقرر با سرعت زمینی مدارگرد میخواند؛ و طول تصاویر نامحدود میشوند. هرچند که طول تصاویر به خاطر حد ۲۸ گیگابایتی حافظه مدارگرد محدودند و بیشترین اندازه تصاویر ۲۰۰۰۰x۴۰۰۰۰ پیکسل (۸۰۰ مگاپیکسل) برای رنگ قرمز، و ۴۰۰۰x۴۰۰۰۰ پیکسل (۱۶۰ مگاپیکسل) برای آبی-سبز و فروسرخ میباشند. هر ۱۶٫ ۴ گیگابایت از تصویر قبل از ارسال به زمین به ۵ گیگابایت کمپرس میشوند. تصاویر انتشار یافته در وبسایت های-رایز به فرمت JPEG-۲۰۰۰ میباشند.[۳][۴] برای آسان کردن نقشهبرداری برای تعیین محل فرود، های-رایز میتواند تصاویر استریو را از هر عارضه جغرافیایی که تا دقت ۲۵ سانتیمتر محاسبه شدهاند را به دست آورد.[۵]
نگارخانه
[ویرایش]منابع
[ویرایش]مدارگرد شناسایی مریخ در آزمایشگاه پیشرانه جت[پیوند مرده]
- ↑ ""Spacecraft Parts: Telecommunications"". NASA's MRO website. Archived from the original on 17 March 2006. Retrieved 2006-05-28.
- ↑ "MRO HiRISE Camera Specifications". HiRISE website. Retrieved 2006-01-02.
- ↑ "HiRISE: Instrument Development" (PDF). NASA Ames Research Center website. Retrieved 2006-02-07. (PDF)
- ↑ "Fact Sheet: HiRISE" (PDF). National Air and Space Museum. Archived from the original (PDF) on 6 June 2011. Retrieved 2006-02-18. (PDF)
- ↑ "HiRISE". HiRISE website. Retrieved 2006-05-28.
- مدارگرد شناسایی مریخ
- کاوش مریخ
- بنیانگذاریهای ۲۰۰۵ (میلادی) در فلوریدا
- پرواز فضایی در ۲۰۰۵ (میلادی)
- جغرافیای مریخ
- فضاپیماهای پرتابشده با موشکهای اتلس
- کاوشگرهای فضایی
- کاوشگرهای فضایی پرتابشده در ۲۰۰۵ (میلادی)
- کاوشگرهای فضایی ناسا
- لاکهید مارتین در بخش ماهواره و فضا
- ماموریتهای فضایی در مریخ
- ماهوارههای مدار مریخ