نیروی هوایی پادشاهی بریتانیا
| نیروی هوایی پادشاهی | |
|---|---|
 نشان نیروی هوایی پادشاهی بریتانیا | |
| بنیان‌گذاری | ۱ آوریل ۱۹۱۸ |
| کشور |  بریتانیا |
| گونه | نیروی هوایی |
| نقش | جنگ هوایی |
| اندازه | ۳۲٬۹۴۰ پرسنل فعال[۱] ۱۹۴۰ نیروی هوایی کمکی پادشاهی ۳٬۲۰۰ پرسنل ذخیره[۱] ۸۳۲ هواپیماهای عملیاتی[۲] |
| بخشی از | نیروهای مسلح بریتانیا |
| دفاتر کارکنان هوایی | وایت‌هال، لندن |
| شعار(ها) | لاتین: به سمت ستاره ها «از طریق سختی‌ها به ستارگان» |
| رژه | رژه نیروی پادشاهی در ماه مارس |
| وبگاه | |
| فرماندهان | |
| فرمانده کل قوا | پادشاه چارلز سوم |
| رئیس ستاد کل | مارشال ارشد هوایی مایکل ویگستون |
| استوار نیروی هوایی پادشاهی | استوار (جک آلپرت) |
| فرماندهان برجسته | لرد ترنچارد لرد چارلز پورتال لرد هیو داوودینگ |
| نشان | |
| نشان پرواز خلبان | .jpg?lang=fa) |
| لوگو |  |
| نشان هواپیماهای نظامی (راندل) |   |
| دُم نماد (فلاش فین) |   |
| پرچم |  |
| ناوگان هوایی | |
| جنگنده | |
| شکاری | |
| بالگرد آموزشی | |
| بالگرد کاربردی |
|
| هواگرد گشت‌زنی | |
| هواگرد شناسایی |
|
| هواگرد آموزشی | |
| هواپیمای باری | |
این جنگنده، ساخت شرکت سوپرمارین و موتور آن ساخت شرکت رولزرویس است
در طول جنگ جهانی دوم جنگنده سوپرمارین اسپیت‌فایر با برد پروازی ۷۴۰ کیلومتر، یکی از کاربردی‌ترین جنگنده‌های نیروی هوایی پادشاهی بود
نیروی هوایی پادشاهی بریتانیا (به انگلیسی: Royal Air Force)، شاخه هوایی نیروهای مسلح بریتانیا است. این نهاد که رسماً در سال ۱۹۱۸ بنیان‌گذاری شده، قدیمی‌ترین نیروی هوایی در جهان است.
نیروی هوایی پادشاهی با بیش از ۸۲۷ فروند هواپیما و ۴۲٬۲۸۰ نفر نیروی انسانی، بزرگ‌ترین نیرو هوایی در اروپا و دومین در ناتو است.
نبرد بریتانیا در کارنامه این نیرو از مهم‌ترین عنوان‌ها است.
امروزه، نیروی هوایی پادشاهی یک ناوگان عملیاتی است که از انواع مختلف هواپیما را نگهداری می‌کند به طوریکه نیروی هوایی پادشاهی خود را به عنوان «پیشرو» از نظر فناوری توصیف کرده‌است. این هواپیما عمدتاً شامل هواپیماهای بال ثابت است، از جمله هواپیماهایی که در نقش‌های زیر هستند:
- جنگنده و حمله
- هشدار و کنترل اولیه هوابرد
- اطلاعات
- نظارت
- اکتساب هدف و شناسایی (ISTAR)
- اطلاعات سیگنال (SIGINT)
- گشت دریایی
- سوخت رسانی به هوا (AAR)
- حمل و نقل استراتژیک و تاکتیکی
اکثر هواپیماهای بال چرخشی نیروی هوایی پادشاهی بخشی از فرماندهی مشترک هلیکوپترهای سه خدمتی برای پشتیبانی از نیروهای زمینی هستند. بیشتر هواپیماها و پرسنل نیروی هوایی پادشاهی در بریتانیا مستقر هستند و بسیاری دیگر در عملیات‌های بین‌المللی (عمدتاً بر فراز عراق و سوریه) یا در پایگاه‌های قدیمی برون مرزی (جزیره اسنشن، قبرس، جبل الطارق و جزایر فالکلند) خدمت می‌کنند. اگرچه نیروی هوایی پادشاهی بازوی اصلی نیروهای مسلح بریتانیا در بخش هوایی است ولی بخش هوایی ناوگان دریایی پادشاهی نیز هواپیماها را اداره می‌کند.[۳]
نگارخانه
[ویرایش]-
-
تایفون اف‌جی‌آر ۴ -
پاناویا تورنادو تیم آکروجت پیکان‌های سرخ نیروی هوایی پادشاهی بریتانیا در حال اجرای نمایش هوایی بر فراز فرودگاه نیروی هوایی سلطنتی اسکامپتون
.jpg?lang=fa)
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ "Quarterly Service Personnel Statistics" (PDF). Ministry of Defence. 1 April 2020. Retrieved 3 July 2020.
- ↑ "2018 United Kingdom Military Strength". Global Firepower. Archived from the original on 13 April 2018. Retrieved 12 April 2018.
- ↑ "Royal Air Force". Wikipedia (به انگلیسی). 2023-06-03.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Royal Air Force». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در April ۲۰۱۳.
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| سایر | |
 | این یک مقالهٔ خرد نیروهای نظامی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |