پارسوندس
پارسوندس پادشاه کادوسی بود که به گفته کتزیاس، یک ماد ایرانی‌الاصل بود.[۱]
نام
[ویرایش]نام پارسوندس احتمالاً از شهر مهم پارسیندو گرفته شده است که در میان کوه‌های نامری، در جاده هگمتانه قرار داشت. بر اساس نسخه دیگری، پارسوندس گویش دوریک نام پارسوندس است.[۲][۳]
تاریخ
[ویرایش]مادها توسط آرتائوس، که جانشین پادشاه آشور سارداناپالوس بود، اداره می‌شدند. در میان مادها شخصی به نام پارسوندس وجود داشت که به شجاعت و قدرت مشهور بود. باهوش و ظاهراً خوش چهره بود. او به حیوانات وحشی عشق می‌ورزید، و آنها را در نبرد تن‌به‌تن و با ارابه یا اسب گرفتار می‌کرد. آرتائوس با کادوس جنگید و دوست و مشاور وفادارش، شخصی به نام پارسوندس، نزد کادوسی‌ها آمد و او را فرمانده عالی خود قرار دادند. او آرتئوس را شکست داد، ماد را ویران کرد و پادشاه کادوسی‌ها شد. پارسوندس در پایان دوران خود قرار بزرگی گذاشت، که هیچ جانشینی از او نباید با مادها صلح کند؛ و دشمنی ادامه یافت، کادوسی‌ها از هیچ پادشاهی اطاعت نکردند، تا این‌که کوروش امپراتوری را از مادها به پارسیان منتقل کرد.[۴][۵]
فرضیه ها
[ویرایش]ارنست هرتسفلد معتقد بود که نام پارسوندس از نظر ریشه‌شناسی با نام افراسیاب (اوستایی: Fraŋrasyan) یکسان است. به گفته فرانسوا لنورمان، پارسوندس یکی از نام‌های نینوس یا هرکول است که او را با خورشید یکی می‌داند.[۶][۷]
پانویس
[ویرایش]- ↑ Ctesias; Stronk, Jan P. (2010). Ctesias' Persian History: Introduction, text, and translation. Wellem Verlag. p. 271. ISBN 978-3-941820-01-2.
- ↑ Sayce, A. H. (2005-09-01). The Hibbert Lectures, 1887: Lectures on the Origin and Growth of Religion. Cosimo, Inc. p. 157. ISBN 978-1-59605-234-5.
- ↑ Herbert, Algernon (1828). Nimrod: A Discourse on Certain Passages of History and Fable. R. Priestley. p. 359.
- ↑ Syme, Sir Ronald (August 1991). Roman Papers: Volume VI. Clarendon Press. p. 319. ISBN 978-0-19-814494-6.
- ↑ The Journal of Hellenic Studies. Council of the Society. 1988. p. 148.
- ↑ Dulęba, Władysław (1995). The Cyrus Legend in the Šāhnāme. Enigma Press. pp. 63, 80. ISBN 978-83-86110-19-3.
- ↑ Ctesias (1888). The fragments of the Persika of Ktesias (in Greek). Macmillan. p. 99.