ਰਾਵਣ

ਰਾਵਣ (ਸ੍ਰੀਲੰਕਾ ਦਾ ਰਾਜਾ)
ਰਾਵਣ
ਹੋਰ ਨਾਮ	ਰਾਵਣਸੁਰੁ ਦਸ਼ਮੁਖਾ ਦਸ਼ਾਨਾਨਾ (ਦਸ ਸਿਰਾ)
ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ	ਕੁਬੇਰ
ਤੋਂ ਬਾਅਦ	ਵਿਭੀਸ਼ਣ
ਨਿੱਜੀ ਜਾਣਕਾਰੀ
ਮਾਤਾ ਪਿੰਤਾ	ਵਿਸ਼ਰਾਵਾ (ਪਿਤਾ) ਕੈਕਸੀ (ਮਾਤਾ)
ਭੈਣ-ਭਰਾ	ਕੁੰਭਕਰਣ, ਵਿਭੀਸ਼ਣ (ਭਰਾ) ਸ਼ਰੂਪਨਖਾ (ਭੈਣ) ਕੁਬੇਰ (ਸੌਤੇਲਾ ਭਰਾ)
ਜੀਵਨ ਸਾਥੀ	ਮੰਦੋਦਰੀ ਧਨਯਾਮਲਨੀ
ਬੱਚੇ	ਇੰਦਰਜੀਤ ਅਤੀਕਾਇ ਅਕਸ਼ੈਕੁਮਾਰ ਦੇਵਾਂਤਕਾ ਨਰਤਕਾ ਤਰਿਸ਼ਰਾ ਪਰਾਹਸਤ

ਇਹ ਮੂਰਤੀ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਸ਼ਹਿਰ ਪਾਇਲ ਦੇ ਬਾਹਰ ਬੀਜਾ ਸਡ਼ਕ ਦੇ ਨਾਲ ਬਣੀ ਹੋਈ ਹੈ। ਇਥੇ ਰਾਵਣ ਨੂੰ ਦੁਸਹਿਰੇ ਵਾਲ਼ੇ ਦਿਨ ਪੂਜਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਰਾਵਣ ਇੱਕ ਪਿੱਤਲ ਦੇ ਰਥ ਉੱਤੇ, ਸੀਅਰਸੋਲ ਰਾਜਬਾੜੀ, ਪੱਛਮੀ ਬੰਗਾਲ, ਭਾਰਤ.

ਰਾਵਣ ਹਿੰਦੂ ਮਿਥਿਹਾਸਕ ਕਹਾਣੀ ਰਮਾਇਣ ਦਾ ਮੁੱਖ ਖਲਨਾਇਕ ਹੈ ਜਿਸਦੇ ਮੁਤਾਬਕ ਇਹ ਲੰਕਾ ਦਾ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਸੀ। ਇਸਨੂੰ ਦੈਂਤਾਂ ਦਾ ਰਾਜਾ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਦਸ ਸਿਰਾਂ ਕਰ ਕੇ ਵੀ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਹਿੰਦੂ ਧਰਮ ਵਿੱਚ ਇਸਨੂੰ ਬਦੀ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਮੰਨਿਆ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਦੁਸ਼ਹਿਰੇ ਵਾਲੇ ਦਿਨ ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਇਸ ਦੇ ਭਰਾਵਾਂ ਮੇਘਨਾਥ ਅਤੇ ਕੁੰਭਕਰਨ ਦੇ ਬੁੱਤ ਵੀ ਸਾੜੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।

ਰਾਵਣ, ਸ਼ਿਵ ਦਾ ਸ਼ਰਧਾਲੂ ਸੀ। ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਸ੍ਰੀਲੰਕਾ ਦੇ ਅਸੁਰ ਰਾਜੇ, ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਵਿਦਵਾਨ, ਇੱਕ ਬ੍ਰਾਹਮਣ, ਇੱਕ ਸਮਰੱਥ ਸ਼ਾਸਕ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਉਸਨੂੰ ਵੀਣਾ ਅਤੇ ਰਾਵਣ ਹੱਥਾ ਵਿੱਚ ਮੁਹਾਰਤ ਹਾਸਿਲ ਸੀ। ਉਸਨੂੰ ਦਸ ਸਿਰ ਵਾਲੇ ਬਹੁਤ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਰਾਜੇ ਵਜੋਂ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਉਸਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚੀ ਇੱਛਾ ਦੇਵਤਿਆਂ ਨੂੰ ਕਾਬੂ ਕਰਨ ਦੀ ਸੀ। ਉਸ ਦੇ ਦਸ ਸਿਰ ਛੇ ਸ਼ਾਸਤਰ ਅਤੇ ਚਾਰ ਵੇਦ ਦੇ ਗਿਆਨ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਰਾਮਾਇਣ ਵਿੱਚ ਰਾਵਣ ਨੇ ਰਾਮ ਤੋਂ ਬਦਲਾ ਲੈਣ ਲਈ ਰਾਮ ਦੀ ਪਤਨੀ ਸੀਤਾ ਨੂੰ ਅਗਵਾ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਰਾਮ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਭਰਾ ਲਕਸ਼ਮਣ ਨੇ ਰਾਵਣ ਦੀ ਭੈਣ ਸ਼ਰੂਪਨਖਾ ਦਾ ਨੱਕ ਕੱਟ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।

ਰਾਵਣ ਨੂੰ ਤਾਮਿਲਾਂ ਅਤੇ ਹਿੰਦੂਆਂ ਦੁਆਰਾ ਭਾਰਤ ਦੇ ਕੁਝ ਹਿੱਸਿਆਂ ਪੂਜਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸ਼੍ਰੀਲੰਕਾ ਅਤੇ ਬਾਲੀ (ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ) ਵਿੱਚ ਵੀ ਰਾਵਣ ਦੀ ਪੂਜਾ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।

ਨਿਰੁਕਤੀ

ਕੋਨਸਵਰਮ ਮੰਦਿਰ, ਸ੍ਰੀਲੰਕਾ ਵਿਖੇ ਰਾਵਣ ਦਾ ਬੁੱਤ

ਰਾਵਣ ਸ਼ਬਦ ਦਾ ਅਰਥ ਹੈ ਗਰਜ

ਐੱਫ. ਈ. ਪਰਗਿਟਰ ਅਨੁਸਾਰ, ਇਹ ਸ਼ਬਦ ਸ਼ਾਇਦ ਈਰਾਇਵੈਨ ਦਾ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤਕਰਣ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਇੱਕ ਪ੍ਰਭੂ ਜਾਂ ਰਾਜੇ ਦਾ ਤਮਿਲ ਨਾਮ ।