ทะเลดำ

ทะเลดำ
ที่ตั้งของทะเลดำ
แผนที่ทะเลดำที่มีความลึกน้ำและภูมิประเทศล้อมรอบ
ที่ตั้ง	ยุโรปและเอเชียตะวันตก
พิกัด	44°N 35°E
ชนิด	ทะเล
แหล่งน้ำไหลเข้าหลัก	ดานูบ, นีเปอร์, ดอน, นีสเตอร์, คูบัน
แหล่งน้ำไหลออก	ช่องแคบบอสพอรัส
ประเทศในลุ่มน้ำ	บัลแกเรีย, จอร์เจีย, โรมาเนีย, รัสเซีย, ตุรกี, ยูเครน หลายประเทศที่รวมในที่ราบลุ่มแม่น้ำซึ่งมีแม่น้ำไหลเข้า
ช่วงยาวที่สุด	1,175 กิโลเมตร (730 ไมล์)
พื้นที่พื้นน้ำ	436,402 ตารางกิโลเมตร (168,500 ตารางไมล์)
ความลึกโดยเฉลี่ย	1,253 เมตร (4,111 ฟุต)
ความลึกสูงสุด	2,212 เมตร (7,257 ฟุต)
ปริมาณน้ำ	547,000 ลูกบาศก์กิโลเมตร (131,200 ลูกบาศก์ไมล์)
เกาะ	มากกว่า 10 แห่ง

ภาพถ่ายดาวเทียมบริเวณทะเลดำ โดยนาซา

ทะเลดำ (อังกฤษ: Black Sea หรือชื่อในสมัยโบราณ​ Euxine Sea) เป็นทะเลที่อยู่ระหว่างทวีปยุโรป (ด้านตะวันออกเฉียงใต้), เอเชียไมเนอร์ และดินแดนคอเคซัส มีทางออกไปยังมหาสมุทรแอตแลนติก ผ่านทางทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ทะเลอีเจียน และช่องแคบอีกหลายแห่ง ทางช่องแคบบอสฟอรัสที่เชื่อมต่อกับทะเลมาร์มะรา แล้วผ่านช่องแคบดาร์ดะเนลส์เชื่อมต่อไปยังทะเลอีเจียนซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ทะเลแห่งนี้ได้แยกยุโรปตะวันออกกับเอเชียตะวันตกออกจากกัน นอกจากนี้ทะเลดำยังเชื่อมต่อกับทะเลอะซอฟผ่านทางช่องแคบเคียร์ช

ทะเลดำมีเนื้อที่ผิวประมาณ 436,400 ตารางกิโลเมตร (168,500 ตารางไมล์) (ไม่นับรวมทะเลอะซอฟ) ทะเลดำมีความลึกสุด 2,212 เมตร (7,257 ฟุต) และมีปริมาตร 547,000 ลูกบาศก์กิโลเมตร (131,000 ลูกบาศก์ไมล์)

ประเทศที่มีชายฝั่งติดทะเลดำ ได้แก่ ประเทศตุรกี, บัลแกเรีย, โรมาเนีย, ยูเครน, รัสเซีย และจอร์เจีย ดินแดนของแหลมไครเมียปัจจุบันเป็นของยูเครน ทะเลดำถูกล้อมรอบด้วยเทือกเขาพอนทิกทางทิศใต้ เทือกเขาคอเคซัสทางทิศตะวันออก และมีชะโงกผากว้างทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ ระยะจากทิศตะวันออกไปจรดทิศตะวันตกยาวสุดประมาณ 1,175 กิโลเมตร (730 ไมล์)

ทะเลดำมีเมืองสำคัญที่ตั้งอยู่ตามชายฝั่ง ประกอบด้วย

• เมืองโซชี (Sochi), โนโวรอสซีสค์ (Novorossiysk) และ เคียร์ช (Kerch) ประเทศรัสเซีย
• โอเดสซา (Odessa), เซวัสโตปอล (Sevastopol), และ ยัลตา (Yalta) ประเทศยูเครน
• เมืองคอนสแตนตา (Constanta), เมืองแมงกาเลีย (Mangalia), และเมืองนาโวดารี (Năvodari) ประเทศโรมาเนีย
• เมืองวาร์นา (Varna) กับเมืองเบอร์กาส (Burgas) ประเทศบัลแกเรีย
• เมืองซอนกุลดาก (Zonkuldak), เมืองซัมซุน (Samsum), เมืองกีเรซัน (Giresun), เมืองออร์ดู (Ordu), เมืองไรซ์ (Rize), เมืองแทรบซอน (Trabzon), และเมืองโฮปา (Hopa) ประเทศตุรกี
• เมืองบาตูมี (Batumi), เมืองปอตี (Poti), และเมืองซักฮูมี (Sukhumi) ประเทศจอร์เจีย

อ้างอิง

บรรณานุกรม

• Ghervas, Stella (2017). "The Black Sea". ใน Armitage, D.; Bashford, S. (บ.ก.). Oceanic Histories. Cambridge: Cambridge University Press. pp. 234–266. doi:10.1017/9781108399722.010. ISBN 978-1-1083-9972-2.
• Stella Ghervas, "Odessa et les confins de l'Europe: un éclairage historique", in Stella Ghervas et François Rosset (ed), Lieux d'Europe. Mythes et limites (Paris: Editions de la Maison des sciences de l'homme, 2008), pp. 107–124. ISBN 978-2-7351-1182-4
• Charles King, The Black Sea: A History, 2004, ISBN 0-19-924161-9
• William Ryan and Walter Pitman, Noah's Flood, 1999, ISBN 0-684-85920-3
• Neal Ascherson, Black Sea (Vintage 1996), ISBN 0-09-959371-8
• Schmitt, Rüdiger (1989). "BLACK SEA". ใน Yarshater, Ehsan (บ.ก.). Encyclopædia Iranica, Volume IV/3: Bibliographies II–Bolbol I. London and New York: Routledge & Kegan Paul. pp. 310–313. ISBN 978-0-71009-126-0.
• Rüdiger Schmitt, "Considerations on the Name of the Black Sea", in: Hellas und der griechische Osten (Saarbrücken 1996), pp. 219–224
• West, Stephanie (2003). 'The Most Marvellous of All Seas': the Greek Encounter with the Euxine. Vol. 50. Greece & Rome. pp. 151–167.
• Petko Dimitrov; Dimitar Dimitrov (2004). The Black Sea, the Flood and the Ancient Myths. Varna. p. 91. ISBN 978-954-579-335-6.
• Dimitrov, D. 2010. Geology and Non-traditional resources of the Black Sea. LAP Lambert Academic Publishing. ISBN 978-3-8383-8639-3. 244p.

แหล่งข้อมูลอื่น

• Space Monitoring of the Black Sea Coastline and Waters
• Pictures of the Black sea coast all along the Crimean peninsula
• Black Sea Environmental Internet Node
• Black Sea-Mediterranean Corridor during the last 30 ky: UNESCO IGCP 521 WG12