เคลลี เคลลี
| เคลลี เคลลี | |
|---|---|
 | |
| เกิด | มกราคม 15, 1987[1] แจ็กสันวิลล์, รัฐฟลอริดา[1][2] |
| ที่พัก | แทมปา, รัฐฟลอริดา[2] |
| ประวัติมวยปล้ำอาชีพ | |
| ชื่อบนสังเวียน | บาร์บี[3] เคลลี เคลลี |
| ส่วนสูง | 5 ft 5 in (1.65 m)[3] |
| น้ำหนัก | 108 lb (49 kg)[3] |
| มาจาก | แจ็กสันวิลล์, รัฐฟลอริดา[4] |
| ฝึกหัดโดย | โอไฮโอแวลลีย์เรสต์ลิง[3] |
| เปิดตัว | 13 มิถุนายน 2006[3] |
บาร์บารา ยีน "บาร์บี" แบลงก์ (Barbara Jean "Barbie" Blank)[5] เกิดวันที่ 15 มกราคม ค.ศ. 1987 นางแบบ, นักมวยปล้ำอาชีพและผู้จัดการนักมวยปล้ำชาวอเมริกัน ในชื่อ เคลลี เคลลี (Kelly Kelly)[4]
ประวัติในวงการมวยปล้ำ
[แก้]ยุคแรกของเคลลี แม่สาวน้อยยั่วสวาท
[แก้]ด้วยอายุเพียง 19 ปีเท่านั้นตอนเปิดตัวเข้าสู่ อีซีดับเบิลยู แถมหน้าตาทรวดทรงองค์เอวก็สวยใส แน่นอนว่าบทที่ได้คงไม่ใช่อื่นไกลนอกจากนางแมว(น้อย)ยั่วสวาท(มากๆ)ใน Kelly Expose (ขอตั้งชื่อไทยว่า "ปลดทีละชิ้น เปลื้องทีละนิด") เด็ดที่สุดก็ตอนเปิดตัวกับ Candice สาวฮอตมาเจอกัน เวทีร้อนกันเลยทีเดียว ส่วนไอ้เรื่องปล้ำก็เป็นรอง จนกระทั่งดันให้ขึ้นมาปล้ำพอเป็นพิธี บทที่ได้จึงเปลี่ยนไปเป็นสาวพกพาของหนุ่มๆ เปลี่ยนไปเปลี่ยนมา มีทั้งบทแฟน และบทนางสนม ส่วนเรื่องปล้ำก็จะชนะแบบน่ารักๆคิขุสมวัย ตบตีกับ เลย์ลา ตอนทำ Extreme Expose ไปพลางๆ (นอกจากนี้ยังมีบทถูกทิ้ง ตลบหลังกับ ไมค์ น็อกซ์ อันลือชื่อในสมัยนั้นด้วย)
เกร็ดน่ารู้สำหรับยุค ECW : เคลลีเป็นสาวคนสุดท้ายที่อยู่ในแบรนด์นี้ ก่อนที่จะส่งตัวมาที่ รอว์
ยุคที่สอง เมื่อดรุณีนางเริ่มแย้มกลีบ
[แก้]แม้จะผ่านมาเนิ่นนาน แต่ด้วยที่พื้นฐานของเคลลี่ไม่ใช่นักมวยปล้ำหรือนักสู้แต่กำเนิด จะเป็นนักกีฬาก็ไม่ใช่ ได้ก็ยิมนาสติกพื้นฐาน ทำให้การพัฒนาฝีมือของเคลลี่เป็นไปอย่างเชื่องช้า (มีคนเคยเปรียบว่าเคลลี่ก็เหมือนสเตซี่ในยุคก่อน แต่ส่วนตัวคิดว่าสเตซี่พื้นฐานการปล้ำแข็งกว่าเยอะ) ทำให้การต่อสู้ของเคลลี่ก็ไม่ได้ต่างอะไรจากเดิม เน้นสวยใสดึงดูดใจผู้ชมและมีท่าเสริมเข้ามาให้พอดูตื่นตาตื่นใจ โดยท่าประจำที่เห็นกันบ่อยๆก็ Tilt-Twirl Head Scissor Takedown หรือที่แฟนๆตั้งชื่อให้ว่า Kelly Cycle รวมไปถึงท่าประจำอย่าง Kelly Killer ที่ต้องตะโกนว่า Come On! ก่อนตีลังกาเอาศอก (ไปจิ้ม ซึ่งส่วนใหญ่ไม่ค่อยโดน เหมือนเอาหลังกระแทกศัตรูเข้ามุมมากกว่า) และแม้จะถูกดันให้ได้ชิงแชมป์ดีวาส์ แต่ฝีมือระดับโคตรพื้นฐานของหนูก็ไม่สามารถไปต่อกรอะไรแม่ Whip My Hair ได้
ยุคที่สาม
[แก้]หลังจากแมตช์ดราฟท์ ที่มารีส แปะหลัง อีฟ ทอร์เรส ที่กำลังจะเข้าท่าม้วนตัว Senton ใส่ Michelle และโดนมิเชลลุกขึ้นมาเอาบาทายันหน้า ทำให้ฝ่าย สแมคดาวน์ ได้ตัวดิว่าส์จากฝั่งรอว์ มาหนึ่งคน (ซึ่งสมควรมากๆ เพราะ Raw ดิว่าส์ล้น Brand) ซึ่งนั่นก็คือ Kelly นั่นเอง โดยแมตช์เปิดตัวก็ได้จับคู่กับ เบท ฟีนิกซ์ ชนะไปด้วย K2 ใส่ Layla (และหลังจากนั้นไม่นาน เบท ฟีนิกซ์ ก็ต้องเสียแชมป์เพราะเจ็บขา ให้ Layla มากดได้ไป สร้างความตกใจพอๆกับแชมป์ชายคนปัจจุบัน) เคลลีจึงต้องจับคู่กับ Tiffany แล้วสตั้งชื่อแกีงค์มาต่อกรกับ เลย์คูล ในนาม Blondetourage ซึ่งแม่สาวบลอนด์ไมเคยแทกชนะ Laycool เลย (แมทซ์ไหนที่จะชนะก็โดนป่วนจนโดน Layout ไม่ก็ Bigboot เรื่อยไป) ส่วนแมทซ์เดี่ยวก็ดัน Kelly ให้มาสู้เพื่อที่จะได้ชิงแชมป์ ซึ่งช่วงนี้นี่แหละเป็นช่วงที่เคลลี่เริ่มพัฒนาสรรหาท่า(พื้นฐาน)ใหม่ๆ(สำหรับเคลลี่คนเดียว)มาใช้ สร้างความตื่นตาตื่นใจเห็นแฟนๆว่า "เออ พอจะมีดีแล้วเหมือนกันนี่หว่า" แต่สุดท้ายในแมทซ์ชิงแชมป์ก็โดนก่อกวนจับกดแพ้ไป หลังจากนั้นเคลลี่ก็ยังคงมีแมทซ์ปะทะสองสาว Laycool เสมอ ชนะบ้างแพ้บ้าง แต่ก็เริ่มฉายศักยภาพแล้วว่า "หนูเริ่มจะพัฒนาแล้วนะคะ"
แชมป์ดีวาส์
[แก้]เคลลีถูกผลักดันให้ชิงแชมป์ดีวาส์อีกครั้งหนึ่งในโอเวอร์เดอะลิมิต (2011) โดยเจอกับบรี เบลลา แต่ก็ไม่สามารถคว้าแชมป์มาครองได้ จนในรอว์ วันที่ 20 มิถุนายน 2011 ซึ่งเป็นตอนพิเศษให้คนดูโหวตผู้ท้าชิงแชมป์ดีวาส์ เคลลีได้รับคะแนนสูงสุด และในที่สุดเธอก็สามารถคว้าแชมป์ดีวาส์ไปครองได้เป็นสมัยแรกด้วยท่า Roll up ในซัมเมอร์สแลม (2011) เคลลีต้องป้องกันแชมป์กับเบท ฟีนิกซ์ โดยเคลลีสามารถป้องกันแชมป์เอาไว้ได้ ในไนท์ออฟแชมเปียนส์ (2011) เคลลีสามารถป้องกันแชมป์กับฟีนิกซ์ไว้ได้อีกครั้ง ในเฮลอินเอเซล (2011) เคลลีได้เสียแชมป์ให้ฟีนิกซ์ จนได้[6]
วันที่ 28 กันยายน 2012 เคลลีได้ลาออกจาก WWE เนื่องจากสัญญาที่ทำไว้นั้นหมดลง และตัวเธอก็ไม่ได้ต่อสัญญา ตัวเคลลีเองก็ได้โพสข้อความลงในทวิตเตอร์ถึงแฟนๆทันทีว่า: "ช่างเป็น 6 ปีที่สุดแสนมหัศจรรย์ใน WWE ได้มีทั้งเพื่อนดีๆ ได้มีทั้งแฟนๆ ที่คอยติดตามมาตลอด ขอบคุณมากๆ คนที่ให้การสนับสนุนกันเสมอมา มีหลายสิ่งหลายอย่างที่น่าตื่นเต้นในการทำงาน อยากเล่าให้ฟังจังเลย ติดตามกันด้วยนะ" ล่าสุด F4WOnline รายงานว่าการจากกันครั้งนี้ เป็นการจากกันด้วยความยินยอมของทั้งสองฝ่าย จริงๆ แล้วก่อนหน้านี้ทาง WWE ก็อนุญาตให้เคลลีหยุดพักการปล้ำไปหลายเดือน ตั้งแต่เมื่อช่วงเดือนพฤษภาคม 2012 เพื่อหวังให้เธอต่อสัญญาหรือเซ็นสัญญาฉบับใหม่กับทางสมาคม ทว่าพอเคลลีกลับมาในเดือนสิงหาคม 2012 นั้น เธอบอกว่าเธอไม่อยากที่จะกลับมาปล้ำแบบเต็มเวลาในเร็วๆ นี้ ตัวเคลลีเองมีรายได้จากการทำงานนอก (งานที่ไม่ใช่ภายในและไม่เกี่ยวกับ WWE) ไม่ว่าจะเป็นถ่ายแบบ เดินแบบ หรือโชว์ตัว เป็นต้น ทว่าระยะเวลาก็ผ่านเลยไป เคลลีก็ยังนิ่งไม่มีท่าทีใดๆ ออกมา จนสัญญาหมด ทั้งสองฝ่ายจึงตัดสินใจจากกันดีกว่า[7]
ในปี 2019 เคลลีได้เป็นผู้หญิงคนแรกที่คว้าแชมป์ 24/7 และเป็นแชมป์ที่น้ำหนักเบาที่สุด 108 ปอนด์[8]
ค่าพลัง ทักษะ
[แก้]ทักษะพื้นฐาน 2.5/5 อย่างที่บอกในช่วงแรกว่าเคลลี่ไม่ใช่คนที่มีพื้นฐานทางด้านกีฬามามาก แต่เวลาออกท่าพื้นฐานแล้วออกมาได้สวยและแม่นยำ (แม้ว่าจะอืดอาดกว่าจะออกแต่ละทีก็เถอะ) หลังๆมาก็พัฒนาการถีบได้สวยขึ้นมาก พื้นฐานโอเคในระดับหนึ่งแหละ
ความคล่องตัว 2/5 จุดแรกของเคลลี่ที่สังเกตมานานมากตั้งแต่สมัยเข้ามาใหม่ๆ เคลลี่กว่าจะออกท่าแต่ละทีอืดอาดยืดยาดมากๆ แม้ว่าปัจจุบันจะพัฒนาเร็วขึ้นกว่าแต่ก่อน แต่ถ้าเทียบกับคนอื่นก็ยังอยู่มนระดับ "ช้า"อยู่ดี
เทคนิค/ท่าต่างๆ 2.5/5 ไม่ค่อยมีเทคนิคอะไรใหม่ๆมาใช้มากนัก (ก็แหม ท่าพื้นฐานยังพึ่งพัฒนาจนเอาออกมาใช้ได้ไม่นานมานี้เอง) แต่ได้เท่านี้ก็ถือว่าโอเคแล้วแหละ
ไหวพริบ 3/5 บางทีเคลลี่ก็ดูมีสติไตร่ตรองดี ไหวพริบเลิศ สายตาประสานแล้วหลบท่าต่างๆได้ดี แต่ในบางทีเคลลี่ก็เดินดุ่มๆเข้าไปจะโจมตี (ซึ่งแน่นอนว่าโดนสวนกลับออกมาแหงแซะ)
ร่างกาย 3/5 ถึกเกินกว่าที่คาดไว้มาก สามารถเล่นบทรับท่าหนักๆจากผู้ชายได้(ในยุคแรกโดน Mike Knox ใส่ท่าไม้ตาย) เวลาปล้ำดูไม่ค่อยเหนื่อยสักเท่าไหร่ ดูเป็นคนแบ่งจังหวะลมหายใจได้ดี แต่ด้วยร่างกายที่ผอมบาง การที่ทนได้ขนาดนี้ก็ถือว่าสุดยอดละ
โดยรวม 2.5/5 โอเค เคลลี่อาจจะไม่ใช่นักมวยปล้ำสำหรับคนที่ชอบดูการปล้ำจริงๆจังๆสักเท่าไหร่ แต่ก็พัฒนาฝีมือตนเองมาเกือบๆระดับกลางในบรรดาดิว่าส์ได้แล้ว (ขยันซ้อมและศักยภาพพื้นฐานไม่ค่อยมี) ก้ถือว่าโอเค แต่ถ้าสามารถพัฒนาตนเองให้รวดเร็ว และมากขึ้นกว่านี้ก็จะสามารถลบคำครหาว่าหนูปล้ำไม่เป็นได้อย่างเต็มปากเต็มคำซะที
ผลงานมวยปล้ำ
[แก้]- Pro Wrestling Illustrated
- Ranked no. 15 of the top 50 female singles wrestlers in the PWI Female 50 in 2011[9]
- World Wrestling Entertainment / WWE
- WWE 24/7 Championship (1 time)[8]
- WWE Divas Championship (1 time)[10]
- Slammy Award for Divalicious Moment of the Year (2011) – Kelly winning the Divas Championship[6]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 Kamchen, Richard. "Kelly Kelly". Slam Sports. Canadian Online Explorer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-04-15. สืบค้นเมื่อ July 4, 2009.
- ↑ 2.0 2.1 Fishman, Scott (February 12, 2011). "Former local Kelly Kelly, family glad WWE WrestleMania 28 in Miami". The Miami Herald. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-02-13. สืบค้นเมื่อ March 1, 2011.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 "Kelly Kelly". Online World of Wrestling. สืบค้นเมื่อ April 7, 2007.
- ↑ 4.0 4.1 "Kelly Kelly". World Wrestling Entertainment. สืบค้นเมื่อ April 27, 2010.
- ↑ The LilsBoys (December 3, 2007). "So good they named her twice". The Sun. สืบค้นเมื่อ May 27, 2009.
- ↑ 6.0 6.1 "2011 Slammy Award Winners". WWE. December 12, 2011. สืบค้นเมื่อ January 5, 2012.
- ↑ "Kelly Kelly released from WWE". WWE. September 28, 2012. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-09-29. สืบค้นเมื่อ September 28, 2012.
- ↑ 8.0 8.1 "7/22 WWE Raw Results: Powell's review Raw Reunion featuring Steve Austin, Ric Flair, DX, Hulk Hogan, and many more, Alexa Bliss talkshow with Becky Lynch, the build to SummerSlam continues". Pro Wrestling Dot Net (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). 2019-07-22. สืบค้นเมื่อ 2019-07-23.
- ↑ "PWI Female 50 2011 Revealed". Pro Wrestling Illustrated. Diva Dirt. September 9, 2011. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 25, 2011. สืบค้นเมื่อ September 10, 2011.
- ↑ {{cite web|url=http://www.wwe.com/inside/titlehistory/divas/25021870%7Ctitle=History of the Divas Championship: Kelly Kelly|date=June 20, 2011|accessdate=June 20, 2011|publisher=[[World Wrestling Entertainment]|url-status=dead|archiveurl=https://web.archive.org/web/20110624055021/http://www.wwe.com/inside/titlehistory/divas/25021870%7Carchivedate=June 24, 2011}}
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]