ข้ามไปเนื้อหา

เอ็กซ์ตรีมรูลส์ (2015)

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เอ็กซ์ตรีมรูลส์ (2015)
สมาคมดับเบิลยูดับเบิลยูอี
วันที่26 เมษายน 2015
เมืองโรสมอนต์, รัฐอิลลินอย
สถานที่ออลล์สเตตอะรีนา
ผู้ชม14,197
แท็กไลน์"The One Day of the Year the WWE Goes Extreme".
ลำดับเหตุการณ์ดับเบิลยูดับเบิลยูอี เน็ตเวิร์ค
← Previous
เรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 31 		Next →
เพย์แบ็ก (2015)
ลำดับเหตุการณ์{{{event}}}
← ก่อนหน้า
เอ็กซ์ตรีมรูลส์ (2014) 		ถัดไป →
เอ็กซ์ตรีมรูลส์ (2016)

เอ็กซ์ตรีมรูลส์ (2015) (อังกฤษ: Extreme Rules (2015)) เป็นการแสดงมวยปล้ำอาชีพแบบ เพย์-เพอร์-วิว (PPV) ของศึกเอ็กซ์ตรีมรูลส์เป็นครั้งที่ 7 ดับเบิลยูดับเบิลยูอี (WWE) โดยมีกำหนดจัดวันที่ 26 เมษายน 2015 ที่สนามออลล์สเตตอะรีนา ที่เมืองโรสมอนต์ รัฐอิลลินอย สหรัฐอเมริกา[1] เป็นศึกที่มีเน้นแมทช์การปล้ำที่หนักแน่น และฮาร์ดคอร์เป็นหลัก[2][3]

เบื้องหลัง

[แก้]

ในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 31 จอห์น ซีนา ได้เอาชนะ รูเซฟ และคว้าแชมป์ WWE United States Championship มาได้สำเร็จ และเป็นการพ่ายแพ้ครั้งแรกของรูเซฟ ในแบบจับกด[4] ในวันที่ 2 เมษายน ได้มีการประกาศใน WWE.com ว่า ซีนา จะป้องกันแชมป์กับ รูเซฟ[5] ในรอว์ วันที่ 13 เมษายน ได้มีการเพิ่มกติกาเป็นแมตช์การปล้ำ Russian Chain match[6]

ในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 31 แดเนียล ไบรอัน ได้เป็นผู้ชนะในแมตช์การปล้ำไต่บันได และคว้าแชมป์ WWE Intercontinental Championship มาได้สำเร็จ[4] คืนต่อมาในรอว์ วันที่ 30 มีนาคม แบด นิวส์ บาร์เร็ตต์ ได้มาลอบทำร้ายไบรอัน หลังแมตช์เจอกับ ดอล์ฟ ซิกก์เลอร์[7] ในวันที่ 6 เมษายน ได้มีการประกาศแมตช์ชิงแชมป์ระหว่างไบรอัน กับบาร์เร็ตต์[8] เมื่อวันที่ 26 เมษายนได้มีการประกาศใน WWE.com ว่าไบรอันจะไม่สามารถที่ร่วมปล้ำในครั้งนี้ได้ เนื่องจากการบาดเจ็บและการแข่งขันถูกยกเลิก แต่ก็ได้มีประกาศว่าบาร์เร็ตต์ จะต้องเจอกับ เนวิลล์ เป็นแมตช์ก่อนเริ่มรายการ

ในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 31 แรนดี ออร์ตัน ได้เอาชนะ เซท โรลลินส์ คืนเดียวกันในคู่เอก โรลลินส์ได้ใช้สิทธิ์กระเป๋ามันนีอินเดอะแบงก์ เอาชนะ บร็อก เลสเนอร์ และ โรแมน เรนส์ จนคว้าแชมป์ WWE World Heavyweight Championship เป็นสมัยแรก[4] ในรอว์ วันที่ 6 เมษายน ออร์ตันได้เอาชนะไรแบ็กและเรนส์ ในแมตช์สามเส้า ทำให้ได้สิทธิ์ชิงแชมป์ WWE World Heavyweight Championship กับโรลลินส์ ในเอ็กซ์ตรีมรูลส์[8] ในรอว์ วันที่ 13 เมษายน ได้มีการเพิ่มกติกาเป็นแมตช์กรงเหล็ก โดยออร์ตัน ถูกแบนสั่งห้ามใช้ท่า RKO[6] ในรอว์ วันที่ 20 เมษายน ทริปเปิลเอช ประกาศว่า เคน จะเป็นคนเฝ้าประตูกรงสำหรับแมตช์[9]

ในรอว์ วันที่ 13 เมษายน เพจ ได้เป็นผู้ชนะใน แบทเทิลรอยัล และได้สิทธิ์ผู้ท้าชิงอันดับ 1 ในการชิงแชมป์ WWE Divas Championship กับ นิกกี เบลลา[6] ล่าสุดเพจ ได้รับบาดเจ็บตามบท[10][11] ทำให้ต้องถอนตัวจากการชิงแชมป์ดีวาส์ และให้ เนโอมี ชิงแทน[9]

แบทเทิลรอยัล เพื่อหาผู้ท้าชิงแชมป์ดีวาส์

[แก้]
ถูกกำจัดออกลำดับที่ นักมวยปล้ำ กำจัดออกโดย เวลา
1 ซัมเมอร์ เรย์ โรซา เมนเดส 0:34
2 นาตาเลีย โรซา เมนเดส 0:36
3 โรซา เมนเดส เอ็มมา 0:48
4 เอ็มมา อลิเซีย ฟอกซ์ 1:06
5 คาเมรอน เนโอมี 2:23
6 อลิเซีย ฟอกซ์ เพจ 2:24
7 เนโอมี เพจ 3:55
8 เพจ ผู้ชนะ N/A

ในรอว์ วันที่ 13 เมษายน บิ๊กโชว์ ได้ลอกบทำร้าย โรแมน เรนส์ และจับใส่ Chokeslam ลงบนหลังคารถ[6] ในสแมคดาวน์ วันที่ 16 เมษายน WWE ได้ประกาศว่า โรแมน เรนส์ จะเจอกับ บิ๊กโชว์ ในแมตช์การปล้ำลาสแมนสแตนดิ้ง ในเอ็กซ์ตรีมรูลส์[12]

ในสแมคดาวน์ วันที่ 16 เมษายน ได้ประกาศว่า ดอล์ฟ ซิกก์เลอร์ จะเจอกับ เชมัส ในเอ็กซ์ตรีมรูลส์ โดยผู้แพ้ต้องจูบก้นผู้ชนะ[12]

ในรอว์ วันที่ 20 เมษายน ได้ประกาศว่า ดีน แอมโบรส จะเจอกับ ลุก ฮาร์เปอร์ ในแมตช์ชิคาโกสตรีทไฟท์[9]

ในรอว์ วันที่ 20 เมษายน เดอะนิวเดย์ ได้เอาชนะ เดอะลูชาดรากอนส์ ทำให้ได้สิทธิ์ชิงแชมป์ WWE Tag Team Championship กับ ไทสัน คิด และซีซาโร[9]

ผลการปล้ำ

[แก้]
ลำดับ ผลการปล้ำ กำหนดการปล้ำ เวลา[13][14]
ก่อนเริ่มรายการ เนวิลล์ ชนะ แบด นิวส์ บาร์เร็ตต์ แมตช์การปล้ำเดี่ยว[15] 10:36
1 ดีน แอมโบรส ชนะ ลู้ก ฮาร์เปอร์ แมตช์การปล้ำชิคาโกสตรีทไฟท์[16][Note 1] 56:10
2 ดอล์ฟ ซิกก์เลอร์ ชนะ เชมัส แมตช์การปล้ำเดี่ยว; ผู้แพ้ต้องจูบก้นผู้ชนะ[17][Note 2] 9:31
3 เดอะนิวเดย์ (บิ๊กอี และ โคฟี คิงส์ตัน) (พร้อมด้วย เซเวียร์ วูดส์) ชนะ ไทสัน คิด และซีซาโร (c) (พร้อมด้วย นาตาเลีย) แมตช์การปล้ำแทกทีม ชิงแชมป์ WWE Tag Team Championship[18] 9:47
4 จอห์น ซีนา (c) ชนะ รูเซฟ (พร้อมด้วย ลานา) แมตช์การปล้ำ Russian Chain ชิงแชมป์ WWE United States Championship[19] 13:35
5 นิกกี เบลลา (c) (พร้อมด้วย บรี เบลลา) ชนะ เนโอมี แมตช์การปล้ำเดี่ยว ชิงแชมป์ WWE Divas Championship[20] 7:17
6 โรแมน เรนส์ ชนะ บิ๊กโชว์ แมตช์การปล้ำลาสแมนสแตนดิ้ง[21] 19:46
7 เซท โรลลินส์ (c) ชนะ แรนดี ออร์ตัน โดยออกทางประตูกรง แมตช์การปล้ำในกรงเหล็ก ชิงแชมป์ WWE World Heavyweight Championship พร้อมกับแบนท่า RKO และเคนเป็นคนเฝ้าประตูกรง[22] 21:02
(c) – หมายถึงเจ้าของเข็มขัดแชมป์ก่อนเริ่มแข่งขัน
  1. ↑ แอมโบรสและฮาร์เปอร์ได้ขับรถออกจากสนามในระหว่างการแข่งขันกับอีกสองแมตช์เริ่มต้นและสิ้นสุดก่อนที่แอมโบรสและฮาร์เปอร์กลับไปที่เวทีเพื่อเสร็จสิ้นการแข่งขันของพวกเขา
  2. ↑ เชมัสปฏิเสธข้อตกลงที่จะจูบก้นของซิกก์เลอร์ และซิกก์เลอร์ จูบก้นเขาแทน

ดูเพิ่ม

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ Johnson, Mike. "WWE EXTREME RULES 2015 WILL BE IN..." pwinsider.com. สืบค้นเมื่อ 27 December 2014.
  2. ↑ Middleton, Marc. "More Details On WWE Network Subscriber Count, Full Announcement, Watch Extreme Rules For Free" http://www.wrestlinginc.com/wi/news/2015/0330/591979/more-details-on-wwe-network-subscriber-count/
  3. ↑ "New Subscribers Get April Free Including Extreme Rules" - WWE Network Homepage http://www.wwe.com/wwenetwork
  4. ↑ 4.0 4.1 4.2 Caldwell, James. "Ongoing "virtual-time" coverage of WWE World Title match, Taker's return, Sting vs. Triple H, Cena vs. Rusev, more big matches". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 30 March 2015.
  5. ↑ Tedesco, Mike. "WWE Smackdown Results - 4/2/15 (Bryan vs. Sheamus)". wrestleview.com. สืบค้นเมื่อ 4 April 2015.
  6. ↑ 6.0 6.1 6.2 6.3 Martin, Adam. "WWE RAW Results - 4/13/15 (Extreme Rules PPV stipulation)". wrestleview.com. สืบค้นเมื่อ 14 April 2015.
  7. ↑ Tedesco, Mike. "WWE RAW Results - 3/30/15 (Night after WrestleMania 31)". wrestleview.com. สืบค้นเมื่อ 7 April 2015.
  8. ↑ 8.0 8.1 Tedesco, Mike. "WWE RAW Results - 4/6/15 (New No. 1 Contender)". wrestleview.com. สืบค้นเมื่อ 11 April 2015.
  9. ↑ 9.0 9.1 9.2 9.3 Tedesco, Mike. "WWE RAW Results - 4/20/15 (Final hype for Extreme Rules)". wrestleview.com. สืบค้นเมื่อ 21 April 2015.
  10. ↑ "UPDATE: Paige injured in attack on Raw". 14 April 2015.
  11. ↑ "WWE Studios announces 'Santa's Little Helper' with The Miz and Paige". 1 April 2015.
  12. ↑ 12.0 12.1 Martin, Adam. "WWE Smackdown Results - 4/16/15 (Tag team main event)". wrestleview.com. สืบค้นเมื่อ 17 April 2015.
  13. ↑ Caldwell, James. "CALDWELL'S EXTREME RULES PPV REPORT 4/26 (pre-show): Complete coverage of Barrett vs. Neville, Dean crashes set, more". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 27 April 2015.
  14. ↑ Caldwell, James. "CALDWELL'S EXTREME RULES PPV REPORT 4/26: Complete "virtual-time" coverage of live PPV - Rollins vs. Orton steel cage, Cena vs. Rusev, Last Man Standing, more". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 27 April 2015.
  15. ↑ Staff, WWE.com. "Daniel Bryan unable to compete tonight at Extreme Rules". WWE. สืบค้นเมื่อ 26 April 2015.
  16. ↑ "Dean Ambrose vs. Luke Harper (Chicago Street Fight)". WWE. สืบค้นเมื่อ 21 April 2015.
  17. ↑ Taylor, Scott. "Dolph Ziggler vs. Sheamus (Kiss Me Arse Match)". WWE. สืบค้นเมื่อ 17 April 2015.
  18. ↑ Vaccaro, Robert. "WWE Tag Team Champions Tyson Kidd & Cesaro vs. The New Day". WWE. สืบค้นเมื่อ 21 April 2015.
  19. ↑ Vaccaro, Robert. "United States Champion Rusev vs. John Cena". WWE. สืบค้นเมื่อ 2 April 2015.
  20. ↑ Clapp, John. "WWE Divas Champion Nikki Bella vs. Paige". WWE. สืบค้นเมื่อ 14 April 2015.
  21. ↑ Vaccaro, Robert. "Roman Reigns vs. Big Show (Last Man Standing Match)". WWE. สืบค้นเมื่อ 17 April 2015.
  22. ↑ Clapp, John. "WWE World Heavyweight Champion Seth Rollins vs. Randy Orton (Cage Match, with the RKO banned)". WWE. สืบค้นเมื่อ 7 April 2015.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=เอ็กซ์ตรีมรูลส์_(2015)&oldid=11178656"