206P/Barnard-Boattini

206P/Barnard-Boattini
Odkrywca	Edward Emerson Barnard
Data odkrycia	13 października 1892
Nazwy alternatywne	D/1892 T1; P/1892 T1; 1892e, 1892 V; P/2008 T3
	Elementy orbity
Półoś wielka	3,1437 au
Mimośród	0,6886
Peryhelium	0,9788 au
Aphelium	5,3086 au
Okres orbitalny	5,57 lat
Nachylenie orbity względem ekliptyki	31,9741°
Długość węzła wstępującego	205,2603°
Argument peryhelium	179,5749°
Moment przejścia przez peryhelium	25 października 2008
	Charakterystyka fizyczna jądra
Średnica	maks. kilka km

206P/Barnard-Boattini – kometa krótkookresowa z rodziny komet Jowisza oraz obiekt typu NEO.

Odkrycie

Kometę tę odkrył Edward Emerson Barnard 13 października 1892 roku. Była to pierwsza w historii kometa odkryta za pomocą fotografii. Komety nie obserwowano później przez wiele lat i oznaczono jako zagubioną symbolem D/1892 T1. Została ona ponownie odnaleziona w ramach programu obserwacyjnego Mount Lemmon Survey przez włoskiego astronoma Andreę Boattiniego 7 października 2008 roku. Od momentu odkrycia i zagubienia do czasu ponownego odnalezienia obiekt ten zdołał dokonać dwudziestu obiegów Słońca.

W nazwie znajdują się nazwiska obydwu odkrywców.

Orbita komety i właściwości fizyczne

Orbita komety 206P/Barnard-Boattini ma kształt elipsy o mimośrodzie 0,69. Jej peryhelium znajduje się w odległości 0,98 j.a., aphelium zaś 5,31 j.a. od Słońca. Jej okres obiegu wokół Słońca wynosi 5,57 roku, nachylenie do ekliptyki to wartość 31,97˚.

Średnica jądra tej komety to maksymalnie kilka km. Ľuboš Neslušan z Instytutu Astronomicznego Słowackiej Akademii Nauk sugeruje, że 14P/Wolf i kometa 206P/Barnard-Boattini są częściami większego ciała, które uległo rozpadowi^[1].